วันพฤหัสบดีที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2563

[Mini-Spoil-TH]Batman Issue#98 - The Joker War Part Four

  

[Mini-Spoil-TH]Batman Issue#98 - The Joker War Part Four

ชาจากฮาร์ลีย์จะช่วยแบทแมนได้อย่างที่หวังไว้หรือไม่ แล้วก็อตแธมจะเป็นยังไงต่อ ติดตามต่อได้เลยครับ

ตัดภาพมาที่ฝั่งวายร้ายต่างๆของแบทแมนที่หลบอยู่ในสถานทีแห่งหนึ่ง สแกร์โครวกับริดเลอร์กำลังเล่นหมากรุกกันอยู่ สักพักคุยกันไม่ถูกคอเลยไปซัดกันต่อบนพื้น

ส่วนเพนกวินก็นั่งคุยอยู่กับแคทวูแมน ซึ่งแคทวูแมนก็โทษว่าเป็นความผิดของตัวเองที่เป็นคนมอบอาวุธและพวกเงินต่างๆให้กับโจ๊กเกอร์ในสงครามครั้งนี้

แคทวูแมน : ไม่เอาน่า แบท ดึงตัวเองกลับมาให้ได้ เมืองนี้กำลังเจ็บปวด และมันต้องการคุณ

หลังจากแบทแมนดื่มชาของฮาร์ลีย์เข้าไป เขาก็ได้มีโอกาสคุยกับอัลเฟรดอีกครั้งในความทรงจำของตัวเอง อัลเฟรดได้เข้ามาพูดคุยเรื่องของความชื้นที่อาจจะทำให้คอมพิวเตอร์พัง แต่แบทแมนกลับสนใจในการพัฒนาแบทตาแรงในรูปแบบใหม่มากกว่า 

อัลเฟรดพูดเกี่ยวกับเข็มขัดของแบทแมนว่าควรเพิ่มช่องมากกว่านี้ แต่แบทเมนก็บอกว่ากะจะทำให้เล็กกว่านี้อยู่แล้ว เพราะแต่ละช่องหมายถึงการเพิ่มโอกาสในการรอดชีวิตมาได้ในแต่ละครั้ง

อัลเฟรดยังบอกอีกว่า ในตอนนี้สมองของแบทแมนกำลังค้นหาความหวังในสถานการณ์ที่ไร้ความหวังในความทรงจำของตัวเอง และไม่รู้ว่าจะอีกนานแค่ไหนกว่ายาของฮาร์ลีย์จะขับสารพิษออกไปได้ อัลเฟรดเลยชวนแบทแมนไปดื่มน้ำชา

ในความเป็นจริงระหว่างที่ฮาร์ลีย์รอแบทแมนฟื้น ก็ได้มีบ่นๆไปถึง พอยซั่นว่าควรจะโผล่ออกมาได้แล้ว แต่กลับมีอีกคนโผล่ออกมาแทน

พั้นซ์ไลน์ : อ้อ...เธอคิดว่าพาแบทแมนมาที่นี้แล้วจะทำให้แฟนสาวคนเก่าของเธอออกมาเจอเธองั้นเหรอ? น่ารักดีนี่

พั้นซ์ไลน์ : แต่ควรจะเลือกที่มันติดไฟได้ยากกว่านี้หน่อยนะ

ทางฝั่งแบทแมน อัลเฟรดได้ชงชาให้กับแบทแมนดื่ม ซึ่งเป็นชาเดียวกับที่ชงให้ บรูซ ตอนที่ยังเป็นเด็กดื่มเวลารู้สึกหวาดกลัว

แบทแมน : สิ่งที่คุณทำเหมือนเป็นการบอกใบ้ว่าตอนนี้ผมรู้สึกหวาดกลัวอยู่ ซึ่งผมไม่มีทางพูดออกมาอย่างแน่นอน และคุณจะบอกผมว่าไม่เป็นหรอก ทุกอย่างมันต้องโอเค

แบทแมน : ผมพยายามทำใจเป็นเวลาหลายเดือนเลยตอนที่คุณตาย แต่มันก็ไม่เหมือนเดิม

แบทแมนยังพูดต่อถึงเรื่องที่โจ๊กเกอร์ใช้เงินจากบริษัทเวย์นในการช่วยทำให้พวกแกงค์ต่างๆอาละวาดขึ้นมาโดยที่ตำรวจทำอะไรไม่ได้ รวมไปถึงการใช้อาวุธของตัวเองในการก่อความไม่สงบ และฆ่าคนบริสุทธิ์เป็นจำนวนมาก

อัลเฟรด : คุณมองเห็นมันทั้งหมดตั้งแต่จุดเริ่มต้นของเรื่องราว 

อัลเฟรด : โจ๊กเกอร์อาศัยอยู่อย่างเดี่ยวดาย ในโลกที่เต็มไปด้วยความตาย ที่ๆคนอย่างเขาและคุณเท่านั้นที่จะมีชีวิตอยู่ได้

อัลเฟรด : เขาทำให้หลายชีวิตตกอยู่ในอันตรายซึ่งคุณไม่สามารถช่วยทุกคนได้หมดหรอก

อัลเฟรด : เขารู้ว่าเขาคือด้านตรงข้ามของคุณ สำหรับเขาจะฆ่าคนหนึ่งคนหรือหลายล้านคนก็ไม่ต่างกัน

ตัดมาในโลกความเป็นจริง พันซ์ไลน์ใช้ปืนไฟยิงไปที่ฮาร์ลีย์ แต่ฮาร์ลีย์ก็อุ้มตัวแบทแมนหลบทันเวลา

พั้นซ์ไลน์ : เลิกหลบอยู่ด้านหลังฮีโร่ผู้ล้มเหลวของเธอได้แล้ว

ฮาร์ลีย์ : ได้เลย งั้นฉันหลบอยู่หลังปืนก็แล้วกัน

ฮาร์ลีย์ : พยายามจะเชือดคอฉันอันนี้พอรับได้ แต่เธอดันมาเผาสถานที่ๆฉันชอบที่สุดในเมืองโง่ๆแห่งนี้

ฮาร์ลีย์ : ฉันไม่รู้หรอกนะ ว่าโจ๊กเกอร์ไปปั่นเธออีท่าไหน...

พั้นซ์ไลน์ : เธอไม่รู้อะไรเลยต่างหาก และฉันไม่ต้องใช้ปืนไฟในการฆ่าเธอด้วยซ้ำ

จากนั้นฮาร์ลีย์และพั้นซ์ไลน์ก็สู้กัน โดยทางพั้นซ์ไลน์ก็พูดถึงอดีตของฮาร์ลีย์ตั้งแต่ก่อนเจอกับโจ๊กเกอร์

พั้นซ์ไลน์ : ตอนเธอเจอโจ๊กเกอร์ครั้งแรก เธอเห็นว่าภายใต้ใบหน้านั้นเป็นแค่เพียงชายผู้น่าสงสารคนหนึ่ง นั่นทำให้เธอมีความเชื่ออย่างโง่ๆ ว่าถ้าเขี่ยแบทแมนออกไปจากโจ๊กเกอร์ได้ จะทำให้เธอและเขามีชีวิตได้อย่างมีความสุข

ฮาร์ลีย์ : แล้วเธอคิดว่าเธอเป็นใครกันล่ะหะ?

พั้นซ์ไลน์ : ตอนฉันเรียนอยู่ ฉันเห็นโลกรอบตัวมันพังทลายลงไป ซึ่งแต่ละคนก็เสเเสร้งทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

พั้นซ์ไลน์ : ฉันเหมือนกำลังจะเป็นบ้า จนฉันได้ยินเขาพูด  ฉันใช้เวลาหลายปีในการตามหาตัวเขา เข้าร่วมกับเขา และพิสูจน์ให้เห็นว่าฉันเอาจริง

พั้นซ์ไลน์ : ฉันเชื่อในตัวเขา ในสิ่งที่เขายืนหยัดอยู่ 

พั้นซ์ไลน์ : และฉันจะยืนอยู่ข้างๆเขาในตอนที่เขาฆ่าแบทแมน และ นำพาสงครามกระจาย จากเมืองไปอีกเมือง จนกระทั่งทุกคนได้รู้ในสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อ

ฮาร์ลีย์ เลยสวนกลับว่า โจ๊กเกอร์ไม่ได้ต้องการทำในสิ่งที่พั้นซ์ไลน์กำลังคิดวาดฝันเอาไว้ แต่พั้นซ์ไลน์นั้นล่ะที่โดนโจ๊กเกอร์จูงจมูกอยู่

ฮาร์ลีย์ : ฉันต้องขอโทษด้วยล่ะกัน พั้นซ์ชี่ แต่ไม่ขอโทษที่ฉันกระทืบเธอหรอกนะ

ฮาร์ลีย์ : เพราะไม่เขาไม่แคร์อะไรในโลกนี้เลย นอกจากค้างคาวนั่น

พั้นซ์ไลน์ : เธอคิดผิดแล้ว และฉันจะพิสูจน์ให้เธอเห็นเอง

พั้นซ์ไลน์ อาศัยจังหวะหลบออกมาจากฮาร์ลีย์เพื่อที่จะไปฆ่าแบทแมน

ทางแบทแมน อัลเฟรดก็ยังพูดถึงส่วนหนึ่งในตัวแบทแมนที่มีความเชื่อมั่น และต้องการที่จะให้แบทแมนยังคงยึดมันเอาไว้ แม้ว่าจะมีหลายครั้งที่ต้องสูญเสียหลายๆสิ่ง 

อัลเฟรดยังพูดต่ออีกว่า เพราะการที่แบทแมนกลัวการสูญเสีย เขาจึงมักจะกีดกันคนรอบข้างไว้ ไม่ให้เข้ามาช่วยเหลือ 

แบทแมน : ผมล้มเหลวอยู่ดี

อัลเฟรด : ไม่ ไม่เลย!! เรื่องยังไม่จบ

หลังจากที่ตบหน้าแบทแมนไป อัลเฟรดได้พูดเตือนสติแบทแมน ให้รู้จักยอมรับถึงผลที่เกิดขึ้น ไม่ว่าสิ่งเหล่านั้นจะดีหรือไม่ดี ยอมรับในคนที่ช่วยได้และช่วยไม่ได้

อัลเฟรด : คุณต้องยอมรับว่าคุณช่วยพ่อแม่คุณไม่ได้ และไม่มีทางช่วยได้ 

อัลเฟรด : แต่คุณช่วยตัวคุณเองได้ และการที่คุณยอมรับแบบนั้น คุณถึงจะช่วยเหลือเมืองนี้ ช่วยเหลือคนที่คุณรักได้

อัลเฟรด : ทุกชีวิตที่คุณช่วย คือ ชัยชนะที่สู้ผ่านความตาย ผ่านโจ๊กเกอร์มาได้

แบทแมน : แต่ผม ไม่คิดว่าผมจะทำได้ด้วยตัวคนเดียว

อัลเฟรด : ถ้าแบบนั้นก็ไม่ต้อง

อัลเฟรด : หาครอบครัวของคุณ คนที่คุณรัก ยึดเมืองนี้กลับคืนมา

อัลเฟรด : ปล่อยภาระที่คุณแบกเอาไว้ ปล่อยความรู้ผิดนั้นออกไป ปล่อยผมไป และทำในสิ่งที่คุณต้องทำ

อัลเฟรด : เป็นบุรุษผู้สร้างปาฏิหาร์ยและพาผู้คนกลับถึงบ้านจากการดูหนังได้อย่างปลอดภัย

แบทแมน : แต่ถ้าผมตื่น...ผมจะไม่ได้ยินเสียงคุณอีก

แบทแมน : ผมไม่รู้ว่าจะทำได้รึเปล่าถ้าไม่มีคุณ

อัลเฟรด : นี่คือสิ่งที่ต้องทำโดยไม่มีผม ผมเป็นแค่เสียงในหัวของคุณที่พูดในสิ่งที่คุณต้องการจะได้ยินเท่านั้น และทำในสิ่งที่ควรจะทำ

อัลเฟรด : คุณไม่ต้องการเสียงของผมในคอมพิวเตอร์สำหรับการแนะนำใดๆทั้งสิ้น คุณรู้อยู่แล้วว่าต้องทำยังไง

อัลเฟรด : ดังนั้น ตื่นได้แล้ว เจ้าลูกชาย แล้วบอกให้เมืองนี้ได้รู้ว่า นายเป็นใคร

แบทแมนตื่นมาได้ทันเวลาพอดีกับที่พั้นซ์ไลน์กำลังจะลงมือ

แบทแมน : สารพิษทำอะไรฉันไม่ได้อีกแล้ว

พั้นซ์ไลน์ : ไม่ ไม่จริงเป็นไปไม่ได้

แบทแมน : เพราะฉันคือ แบทแมน

เมื่อล้มพั้นซ์ไลน์ได้ แบทแมนก็เดินมาหาฮาร์ลีย์ เพื่อแสดงให้เห็นว่าเขากลับมาเป็นปกติแล้ว

แบทแมน : ฉันจำเป็นต้องติดต่อเข้าระบบสื่อสารก่อน

ฮาร์ลีย์ : ฉันนึกว่านายพังไปหมดแล้วซะอีกตอนที่อยู่ในโรงหนัง

แบทแมน : อย่าประเมินเข็มขัดของฉันต่ำไป

แบทแมนหยิบ แบท-เทอรี่ขึ้นมาเปลี่ยนทำให้ระบบการสื่อสารกลับมาใช้งานได้อีกครั้ง

แบทแมน : คอมพิวเตอร์...นิ่แบทแมน ฉันต้องการระบุตำแหน่งของแฟมิลี่ให้ฉันหน่อย

-- : ต้องการคนไหนบ้างครับ?

แบทแมน : ฉันต้องการทุกคน

ทางแคทวูแมนต้องการที่จะออกไปข้างนอก แต่เพนกวินก็บอกไปคนเดียวมันไม่ช่วยอะไรหรอก 

แคทวูแมน : นายกับเอ็ดดี้ต้องมากับฉันด้วย

เพนกวิน : งั้นบอกมาสิว่าทำไมพวกฉันถึงต้องไปรับบทฮีโร่กับเธอด้วย ในระหว่างสงครามกลางเมืองของโจ๊กเกอร์ที่ทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง?

แคทวูแมน : ถ้าฉันบอกว่า ฉันทำให้นายกลายเป็นเศรษฐีพันล้านได้ล่ะ จะไปมั้ย?

---------โปรดติดตามตอนต่อไป-----------

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น