Gotham Academy #02
"The Diary of Millie Jane Cobblepot"
วันวางจำหน่าย : มกราคม 2015
เรื่องโดย : Brenden Fletcher, Becky Cloonan
ภาพโดย : Karl Kerschl
สำนักพิมพ์ : DC Comics
ความลับบางอย่างที่ถูกซ่อนเร้นไว้กำลังเปิดเผยออกมา...
Gotham Academy 002-001
ไดอารี่ของ มิลลีย์ เจน คอบเบอร์พ๊อต
13 พฤศจิกายน
ฝันซ้อนฝันอีกครั้งตลอดช่วงเย็น คุณพ่อได้กวักมือเรียกฉันให้กระโดดจากหน้าต่างไปสู่อ้อมแขนของเขาด้วยคำสัญญาที่เต็มไปด้วยความรัก ฉันรับปากคำสัญญาของเขา แต่ฉันควรจะรู้ดีกว่านี้ว่าฉันจะสูญเสียความเป็นตัวของตัวเองในที่สุด
ในขณะที่พื้นดินขึ้นมาอยู่เหนือฉันมากขึ้นเรื่อยๆ คุณพ่อได้เปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่น ความมืดมิดอันไม่มีที่สิ้นสุด แม้ฉันจะเชื่อว่าหนทางแห่งความมืดนั้นจะพาไปสู่จุดจบที่ไม่น่าพึงพอใจนักแต่มันก็แสดงให้เห็นถึงตัวของมันเองผ่านทางลมหายใจของมัน :
ความมืดคือที่พักอาศัยของฉันอย่างแท้จริง
เสียงบางอย่างทำให้โอลีฟต้องละจากหนังสือที่เธออ่าน
Olive : ใครอยู่ตรงนั้นน่ะ?
Olive : อา!!
"ฉันเข้าใจแล้ว มิลลีย์ เจน"
Gotham Academy 002-002
"ฉันเองก็ยินดีกับความมืดอันน้อยนิดเช่นกัน ขอตอนนี้เลย"
Olive : หืม?
โอลีฟสังเกตเห็นอะไรบางอย่างข้างล่าง และเมื่อสิ่งนั้นหันกลับมาก็ทำให้เธอตกใจไปเล็กน้อย
Gotham Academy 002-003
..... : ฉันกลัวเหลือเกินที่จะต้องนอนในห้องของฉัน
..... : ฉันคิดว่าผีน่่าจะอยู่ที่คฤหาสน์ทางเหนือ ไม่ใช่ที่หอพักหรอกมั้ง?
..... : มันเป็นเรื่องจิงนะ!! ทีน่าเห็นมันมาแล้ว!!
..... : ไม่มีทางหรอกน่า!!
..... : จับตาดูไว้ตลอดทั้งคืนนะ
..... : จริงๆนา!! เหมือนเสียงมันลอดผ่านคฤหาส์นมาเลย
Pomline Fritch : เราควรจะบอกใครสักคนเรื่องนี้มั้ย?
..... : ฟังพวกเขาสิปอม
Pomline Fritch : ชูวววว มันเป็นความลับระหว่างเรา จำไม่ได้เหรอ?
Olive : น่ารังเกียจชะมัด
Pomline Fritch : มองอะไรหะ? สนแต่เรื่องของตัวเองเหอะ ยัยคนน่ารังเกียจ!!
Gotham Academy 002-004
Pomline Fritch : เธอต้องการอะไรกันแน่หะ ยัยซิลเวอร์ล๊อค?
Olive : ว่าไง ฮีลคลิฟ
Heathcliff : โย่ว โอลีฟ
Pomline Fritch : อย่าไปพูดกับเธอ
Heathcliff : แต่เธอเป็นครูสอนพิเศษฉันนะ!!
Pomline Fritch : ช่างมันเถอะ
Pomline Fritch : ฉันได้ยินหลายๆคนพูดถึงเธอนะ เกี่ยวกับตอนวันหยุดฤดูร้อน เธอก็รู้ว่าฉันพูดถึงเรื่องอะไรอยู่ใช่มั้ย?
Pomline Fritch : ฉันพนันได้เลยว่าเธอจะต้องชอบคำเตือนสุดพิเศษนี้แน่ๆ มันจะ....
P.Macpherson : มีปัญหาอะไรตรงนั้นรึเปล่า คุณฟริตซ์? คุณซิลเวอร์ล๊อค?
Pomline Fritch & Olive : ไม่มีค่ะ ศาสตราจารย์แมคเพอร์ซัน
P.Macpherson : ดีแล้ว งั้นก็เชิญกลับที่ด้วย คุณปอมไลน์
P.Macpherson : พวกเธอน่าจะดีใจนะ ที่วันนี้อาจารย์จะสั่งโปรเจคเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของก็อตแธมให้พวกเธอ และฉันเชื่อว่าพวกเธอสองคนอาสาที่จะทำงานร่วมกัน
P.Macpherson : ฉันคิดว่ามันยังมีอีกเยอะเลยที่พวกเธอสามารถเรียนรู้ได้จากกันล่ะนะ
Gotham Academy 002-005
..... : มันฝรั่งสเวียร์ คืออะไรน่ะ?
..... : ไม่รู้เหมือนกัน ฉันได้ซุปมา
..... : ในที่สุดนายก็ได้คัดตัวสินะเพื่อน
..... : แน่นอนล่ะ!! อิมม่าเล่นทุเรศๆใส่แมคเบธนิ
Maps : โอ้!! โอลีฟ ทางนี้!!
โอลีฟไม่สนใจแมพส์และหาที่นั่งอื่นแทน
Olive : เฮ้ ฉันนั่งตรงนี้ได้มั้ย? ที่นั่งโดนยึดไปหมดเเล้ว
Olive : ฉันจะ..โอ้ ขอโทษนะ!!
ศอกของโอลีฟไปชนน้ำจนหกกระจายไปทั่ว
Olive : นี้ฉันทำการบ้านเธอพังรึเปล่าเนี่ย ให้ฉันช่วย.....
Gotham Academy 002-006
Olive : นั้นรูปแมพส์รึเปล่าน่ะ?
..... : หยุดเลยนะ!! นี้มันเรื่องส่วนตัว...
Kyle : โอลีฟ
Kyle : เธอพอจะมีเวลารึเปล่า?
Olive : โอ้...อืม
Kyle : เธอยังไม่ได้แตะอาหารกลางวันเลยนิ
Kyle : งั้นบางทีพวกเราอาจจะไปที่ไหนสักที่เพื่อคุยกัน?
Olive : ไคล์...
Maps : โอลีฟ!!
Olive : ฉันต้องไปพบเพื่อนร่วมโปรเจคของฉันที่ห้องสมุด ..ในอีกห้านาทีน่ะ ดังนั้น..
Olive : ฉันต้องไปแล้วแมพส์ ขอโทษนะ!!
Maps : เฮ้ นี้เธอเป็นศิลปินรึเปล่าเนี่ย? เธอวาดตัวละครอสรพิษเวทมนตร์ให้ฉันหน่อยได้รึเปล่า?
Gotham Academy 002-007
ภายในห้องสมุดทั้งฟริตซ์และโอลีฟต่างก็ไม่พูดอะไรกัน
..... : "ห้องที่ไม่มีหนังสือ ก็ไม่แตกต่างอะไรกับร่างกายที่ปราศจากจิตวิญญาณ"
Gotham Academy 002-008
..... : ซิเซโรไม่เคยได้กล่าวเอาไว้ แต่กระนั้นแล้วเราก็สามารถกล่าวอ้่างถึงเขาได้
..... : นี้เป็นสิ่งที่ต้องได้รับการพิสูจน์ว่าหากเราต้องการจะหาข้อเท็จจริง เราก็ควรที่จะเข้าให้ถึงข้อมูลให้ใกล้ที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
..... : อา!! นี้ไงล่ะ มันจะนำไปสู่ ช่วงยุคอุตสาหกรรมของเมืองก็อตแธม เขียนโดย แซคชารี่ เบอนาร์ด กลีซัน
..... : ฉันพบแผ่นภาพประกอบพวกนี้ที่ประตูของก็อตแธม มันช่างน่าตื่นเต้นยิ่งนัก
..... : อืม และฉันคิดว่าหนังสือที่เฉพาะเจาะจงเล่มนี้จะช่วยให้เธอและเพื่อนของเธอในภารกิจหาความรู้นี้ได้นะ
..... : ฉันจะอยู่ที่โต๊ะของฉันหากพวกเธอต้องการความช่วยเหลืออื่นๆอีก
Olive : ขอบคุณค่ะ คุณสกาเล็ต
Olive : ดีล่ะ ฉันว่าฉันจะไปเอามาซะหน่อย
Pomline Fritch : อย่าทำมันหายล่ะ
*Cicero : ซิเซโร นักพูด นักเขียน และนักการเมืองชาวโรมัน
Gotham Academy 002-009
"เมื่อไหร่กันนะ ที่ฉันเรียนรู้ในการที่จะเผชิญหน้ากับปอมไลน์?"
"ฉันหมายความว่า ฉันไม่สนใจหล่อนหรอกนะว่าจะคิดยังไงเกี่ยวกับตัวของฉัน"
Olive : 636.2 636....
Olive : 635 อาหะ เจอล่ะ!!
เมื่อโอลีฟหยิบหนังสือออกมาเธอก็ได้เห็นชายคนหนึ่งผ่านทางรูหนังสือ ชายผู้มีตาสีแดง
"ดูเหมือนว่าเธอจะเห็นผีแล้วล่ะ"
Gotham Academy 002-010
Olive : อืม? ไม่ๆ เขาไม่ใช่ผี เขาไม่....
Pomline Fritch : เธอดูแย่กว่าปกติอีกนะตอนนี้
Pomline Fritch : หนังสืออะไรน่ะ?
Pomline Fritch : บันทึกของมิลลีย์ เจนงั้นเหรอ? เอาจริงดิ? พวกเราอ่านไปแล้วนิตอนเรียน
Pomline Fritch : ถ้าเธอถามฉันแล้วล่ะก็ ฉันว่าโปรเจคนี้มันโคตรจะเสียเว....
Pomline Fritch : นั้นมันอะไรน่ะ?
Pomline Fritch : ลายมือ!! ใครบางคนเขียนลงไปบนหนังสือฉบับก๊อปปี้เล่มนี้ ดูหน้านี้สิ!! มันเต็มไปด้วยตัวอักษรและก็แผนภาพ เดี๋ยวนะ นั้นมันมีสุสานอยู่หลังคฤหาสน์ทางเหนือด้วยเหรอ?
Olive : พวกเขาเขียนกระทั่งแผนที่....
Pomline Fritch : ไหนดูซิ!!
Pomline Fritch : ไม่อยากจะเชื่อเลย ตลอดมาเลยเนี่ยนะ....
Olive : ตลอดมาเลย อะไรนะ?
Pomline Fritch : ....ใจเย็น เดี๋ยวพิมพ์บอกฮีลคลิฟแป๊บ
Gotham Academy 002-011
Pomline Fritch : เก็บจมูกของเธอไว้เถอะ อย่ามายุ่ง ถ้ายังไม่อยากเสียมันไป
Olive : ฉันหมายความว่า...
Pomline Fritch : เธอไม่รู้หรอกว่ามันหมายถึงอะไร
Olive : เถอะน่า ปอมไลน์ เอาหนังสือคืนมาให้ฉัน
Pomline Fritch : อ้อ นี้คือหนังสือเล่มโปรดของเธอสินะ?
Pomline Fritch : ไอ้บ้ามิลลีย์ เจน!! เธอก็รู้เรื่องทั้งหมดนั้น ไม่ใช่เหรอ? เธอและแม่ของเธอ!!
Olive : อะไรนะ?
Pomline Fritch : แล้วเจอกัน ยัยคนชอบเรียกร้องความสนใจ
"เจ้าสิ่งแปลกๆอันนี้ จะมีกลิ่นเหม็นๆเหมือนมีอะไรมาอุดปาก คุณผู้หญิงและคุณผู้ชายนี้คือลักษณะเฉพาะของกำมะถัน....."
Gotham Academy 002-012
..... : ....หรือที่ปกติพวกเรารู้จักกันดีในทุกวันนี้ว่า ซัลเฟอร์
"ปอมไลน์ไม่รู้อะไรทั้งนั้น ในเรื่องของฉัน เรื่องของแม่ พวกเราไม่....ฉันไม่ได้บ้า ใช่มั้ย?"
..... : ใช่แล้ว พื้นผิวของมันดูบริสุทธิ์ แต่เมื่อมันเกิดการเผาไหม้จะทำให้เกิดเปลวไฟสีฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยสารพิษและมันง่ายมากๆเลยที่จะพรากเอาชีวิตของเธอไป
"มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันเนี่ย?"
"ถ้าฉันไม่ได้บ้า แล้วทำไมฉันถึงรู้สึกเหมือนมีหลุมที่ว่างเปล่าขนาดใหญ่อยู่ในหัวของฉันมาแทนความทรงจำในช่วงฤดูร้อนที่ควรจะมี?"
โคลตันแอบเอาสารบางอย่างใส่ในหลอดทดลองของโอลีฟทำให้มันระเบิดขึ้นมา
Olive : อา ไม่ ไม่ ไม่!
Colton : ฮ่าฮ่า ยัยแม่มด!
Olive : นี้นายเป็นบ้าอะไรเนี่ย? ทำไมไม่ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวหะ!!
"มันไม่ควรจะเกิดขึ้น ฉันต้องออกไปจากที่นี้"
"ฉันต้องทำให้สมองโล่งกว่านี้ก่อนที่จะสูญเสียมันไป"
Gotham Academy 002-013
"นี้คือสถานที่ที่ฉันชอบมานั่งอ่านหนังสือ"
"ฉันออกมาที่นี้ด้วยความมุ่งมั่นที่จะอ่าน...."
"....เขาช่างมหัศจรรย์"
โอลีฟแอบมองดูไคล์เล่นเทนนิส
"ฉันคิดถึงเขา...แต่เขาจะคิดอย่างไรเกี่ยวกับฉันล่ะถ้าเขารู้ว่า..."
ศาสตราจารย์แมคเพอร์ซันพาหมามาเดินเล่นแถวนั้นพอดี
P.Macpherson : ใจเย็นๆ แฮม พอได้แล้ว!!
P.Macpherson : โอ้ที่รัก!! โอลีฟ ฉันไม่เห็นว่าเธออยู่ข้างใต้นั้น
Olive : ขอโทษค่ะ ศาสตราจารย์แมคเพอร์ซัน เดี๋ยวหนูจะกลับไปที่หอพักแล้ว
P.Macpherson : ไม่ ไม่เป็นไร บางที....ช่วยมองไปทางอื่นสักแป๊บหนึ่งได้มั้ย
ว่าแล้วศาสตราจารย์แมคเพอร์ซันก็พ่นควันออกมา
P.Macpherson : นิสัยเก่าๆน่ะ เธอจะไม่บอก...
Olive : ไม่ ไม่ค่ะ
Gotham Academy 002-014
P.Macpherson : เธออยากจะบอกอะไรฉันรึเปล่าว่าทำไมเธอถึงมานั่งมองแฟนของเธออยู่ใต้อัฒจรรย์นี้?
Olive : ไคล์กับฉันไม่ได้เป็น...ฉันหมายถึง ฉันไม่ได้คุยกับเขาเลยตั้งแต่....
P.Macpherson : ฉันเข้าใจนะ ว่ามันเป็นเรื่องที่ซับซ้อนน่ะ เธอยังไม่ได้บอกอะไรเขาเลยสินะ?
Olive : ไม่
Olive : ฉันจะพูดยังไงดี?
P.Macpherson : บอกเขาไปว่าเธอรู้สึกยังไงกับเขา บอกไปว่าเธอยังอยู่ตรงนี้ เธอยังคงเป็นคนเดิมที่เขารู้จักและรัก
Olive : ฉันเป็นยังงั้นเหรอ?
P.Macpherson : ใช่แล้วที่รัก ฤดูร้อนที่ผ่านมาไม่ได้เปลี่ยนเธอไปจากเดิมเลย เธอจะสามารถหาตัวของตัวเองพบอีกครั้งหนึ่ง แค่เพียงแต่เธอยังคงขุดค้นหามันต่อไป
แฮมขุดเจอกระดูกของบางสิ่งบางอย่าง แต่พวกโอลีฟไม่สังเกตเห็น
Gotham Academy 002-015
Olive : แมพส์? ทำไมเธอถึงมาอยุ่บนเตียงของฉัน? แล้วลูซี่ล่ะ?
Maps : เธออยู่กับแคทเธอลีนในห้องของฉัน เธอบอกว่าได้ยินเสียงของผีดังออกมาจากตรงนี้ ฉันก็เลยบอกเธอว่าฉันจะมาเช๊คดูให้
Maps : มันก็แค่ไม้ธรรมดาๆกับกำแพงปูนพลาสเตอร์ คงใช้เวลาไม่กี่นาทีหรอกเดี๋ยวก็ทะลุแล้ว!!
Olive : ไม่มีทาง ถ้าป้าแฮเรียตจับเธอได้ในนี้ล่ะก็ พวกเราทั้งคู่ได้มีปัญหาแน่ๆ
Maps : เฮ้ รูปของเธอและไคล์ฉีกออกจากกันได้ไงเนี่ย? ฉันจะซ่อมมันเอง..
Olive : ชูววว
Maps : นั้นมันอะไรน่ะ?
ทั้งคู่เห็นใครบอกคนวิ่งออกมายามค่ำคืน
Gotham Academy 002-016
"ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเราจะทำแบบนี้"
Maps : ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเราจะทำแบบนี้!!
Olive : นี้เธออ่านใจฉันอยู่เหรอ
Olive : บ้าไปแล้ว ฉันไม่เคยคิดว่าต้องออกมาข้างนอกเพื่อมาสุสานเก่าๆนะ
Maps : ฉันกำลังเดินเหยียบย่ำไปบนร่างของคนตาย
Olive : พวกเขาไปไหนเนี่ย? ฉันสาบานได้เลยว่าฉันเห็น...
Maps : อ้าาา!! เร็วๆหน่้อยสิ!!
Maps : นั้นไงใกล้แล้ว!! เช๊คกระเป๋าเธอด้วย
Olive : ชูววว เงียบๆหน่อย ดูสิ...
Olive : ห้องใต้ดินของคอบเบอร์พ๊อต และประตูก็...
บทสวดบางอย่างดังออกมาจากข้างใน
Gotham Academy 002-017
Maps : โอ้ ....
Olive : นี้คือจุดที่แผนภาพได้ชี้เอาไว้ ต้นไม้เก่าแก่ที่เติบโตมาเป็นระยะเวลาหลายปีแล้วเหนือทางเข้า
Maps : ดันเจี้ยนที่น่าขนลุกของฉันกำลังจะกลายเป็นความจริงแล้ว
Olive : ฉันสงสัยว่าที่นี้มันปิดผนึกอะไรบางอย่างมานานแค่ไหนแล้ว? มันอาจจะเป็นของที่มีมูลค่าถูกซ่อนเอาไว้ หรือไม่ก็อะไรบางอย่างที่ถูกวาดไว้ในหนังสือ...
Maps : ฉันกำลังจะมาขโมยอะไรบางอย่างไปจากที่นี้สินะ
ข้างในนั้นมีคนสามคนกำลังทำพิธีกรรมบางอย่างอยู่
Gotham Academy 002-018
"ค้างคาว!!"
Olive : ฉันไม่...
Maps : ไม่เป็นไร โอลิฟ ฉันจะทำภารกิจให้สำเร็จเอง ฉันทำได้ คิดว่านะ
Olive : ไม่ ไม่ เธออยู่ที่นี้แหละ และจับตามองเอาไว้
ทั้งสามคนยังคงไม่เห็นตัวของโอลีฟ
"เดี๋ยวก่อนนะ"
"นั้น..."
โอลีฟสังเกตุเห็นหนังสือเล่มหนึ่งที่เธอรู้จักเป็นอย่างดี
"ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะทำแบบนี้กับฉัน ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันกลัวไปได้ยังไงเนี่ย"
Gotham Academy 002-019
"ฉันไม่สามารถทนมันได้อีกต่อไป"
"บางทีมันอาจจะดีก็ได้ที่ต้องสูญเสียทุกอย่างไปตอนนี้และจากนั้น"
Olive : เฮ้...
Olive : มันไม่ได้เป็นของแก
..... : เอามือออกไปจากสิ่งนั้นนะ!! ออกไป!! เธอกำลังทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง!!
"บางทีมันอาจจะดีก็ได้ที่ปล่อยให้ความมืดอันเล็กน้อยเข้ามาสู่...."
Olive : ไม่....
โอลีฟบังเอิญเดินเตะไปโดนเทียนทำให้มันไหม้ผ้าที่อยู่ข้างๆ
Gotham Academy 002-020(END)
Olive : ......เธอไม่รู้หรอก ว่าเธอกำลังยุ่งอยู่กับใคร
"หลังจากทุกๆอย่างจบลง...ฉันก็เป็นลูกสาวของแม่อยู่ดี"
โปรดติดตามตอนต่อไป....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น