[Spoil]We Are...Robin! 004

We Are...Robin! 004

วันวางจำหน่าย : กันยายน 2015

เรื่องโดย : Lee Bermejo

ภาพโดย : Khary Randolph, James Harvey

สำนักพิมพ์ : DC comics

แบทเกิร์ลมาแล้วว!!!!

"มันเป็นความฝันที่สวยงาม"

"มันยังคงเป็นแบบนั้น"

"เศษเสี้ยวหนึ่งของเสรีภาพ"

"เลือดของคนรักชาติเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้คุณรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา"

..... : ญาติของโรบิน ทรอย วอคเกอร์ ได้ร่ำไห้ให้กับพิธีฝังศพบุตรชายเพียงหนึ่งของพวกเขา เด็กชายอายุเพียง 17 ปี ผู้ตกเป็นเหยื่อของการระเบิดที่โหดร้ายเมื่อสัปดาห์ก่อน

"หนุ่มสาวรุ่นใหม่ที่ใช้สัญลักษณ์และสีของโรบินในการต่อสู้กับอาชญากรรมมีความเชื่อมโยงกับทรอย คือหัวข้อที่คนพูดถึงกันในก๊อตแธม"

"พวกกรมตำรวจยืนยันว่าพวกเขากำลังสืบหาผู้ที่ต้องมารับผิดชอบการระเบิดนี้จากชิ้นส่วนอันน้อยนิดที่หลงเหลืออยู่ในที่เกิดเหตุ..."

"แต่พวกชาวเมืองก๊อตแธมรวมถึงพ่อแม่ของทรอย สตีเฟ่นและโจเซ่ วอคเกอร์ยังคงยืนกรานว่า โรบินคือสิ่งที่ทำให้เกิดเรื่องแย่ๆมากกว่าเรื่องดีๆ"

"และจากความเห็นที่แสดงออกมาจากตัวของแบทแมนเอง คนที่สั่งพวกเด็กๆที่ทำตัวเป็นศาลเตี้ยให้หยุดการกระทำหลังจากที่เขาเข้ามาร่วมวงจัดการพวกก่อจลาจลในคืนที่เกิดการระเบิด"

"ส่วนความเห็นอื่นๆก็บอกว่า การเคลื่อนไหวในลักษณะแบบนี้ คือความช่วยเหลือเพียงหนึ่งเดียวที่ช่วยให้พวกเขารอดพ้นจากอาชญากรรมไปได้ บางสิ่งบางอย่างในตัวของก๊อตแธม...."

"ทำให้พลเมืองธรรมดาต้องรู้จักป้องกันตัวเองและคนอื่น ในเวลาที่จำเป็น"

"จริงๆมันก็เป็นคอนเซปที่ตรงไปตรงมาสำหรับบางคนแต่กลับเป็นคำปลอบใจที่น้อยนิดเหลือเกินสำหรับสตีเฟ่นและโจเซ่ วอคเกอร์ ที่ต้องฝังร่างลูกชายของเขาในวันนี้ เหยื่อผู้โดดเดี่ยวจากโศกนาฏกรรมในเมืองก๊อตแธมที่ยังคงมีอยู่"

"นี้คือข่าวจากศูนย์ข่าวก๊อตแธม ดิฉัน กลอเรีย เฟอร์นาเดซรายงานจากสุสานเบอร์ตัน"

Riko : ฉันรู้นะว่าเธอกำลังจะพูดอะไร ฉะนั้นอย่าดีกว่า ฉันรู้สึกแย่มามากพอแล้ว ตั้งแต่....

Riko : ฉันเข้าใจว่าเธอพูดถึงอะไร แต่มันก็...มันไม่ควรจะเกิดเรื่องแบบนั้นเลย มันไม่ใช่หนทางอย่างที่มันเป็น

Riko : อย่าโง่ไปหน่อยเลย ฉันรู้ว่ามันเสี่ยง ฉันไม่ได้โง่นะ เขาเป็นคนทำมันด้วยซ้ำ มันก็แค่...

Riko : ...แค่ เขาไม่จำเป็นที่จะต้องอยู่ตรงนั้น เขาไม่น่าทำแบบนั้นเลย ยังไงอาคารนั้นก็ถล่มลงมาอยู่ดีไม่ว่าจะยังไงก็ตาม

Riko : ไม่ๆ ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นนะ ฉันแค่หมายถึงว่าเธอน่ะเป็นฮีโร่

..... : ริโกะ นั้นเธอกำลังพูดกับใครอยู่หะ?

Riko : กับผู้สูญเสียค่ะ

สรุปว่าคนที่ริโกะพูดคุยในจินตนาการของตัวเองก็คือ แบทเกิร์ลนั้นเอง!!

@Liddy2000 : ผู้หญิงบ้านั้นคุยกับตัวเองอีกแล้ว #เรียกรพ.อาร์แคมมาที

@GothamRazorbacks : สำหรับความสูญเสียที่เกิดขึ้นหัวใจของพวกเราจะสถิตอยู่ในมิดเดิลทาวน์ทางทิศใต้(ที่ๆทรอยตาย) #ทรอยวอนเดอร์

@Bespinbepop : ด้วยความซื่อสัตย์เลยนะเหตุการณ์ประหลาดพวกนี้ไม่ได้เกิดขึ้นในทุกๆสัปดาห์หรอก โรบินพวกนั้นต้องได้ตายสมความปรารถนาแน่

@Todd : พบกับพวกเราคืนนี้!! พวกเรามีวิธีในการจับตัวค้างคาวอย่างแน่นอน #แล้วนายจะได้มันทีหลังนะ

@Haterskater : อืม ฉันเดาว่า การไปทริปที่หอบันทึกคงถูกยกเลิกแล้วล่ะ...

..... : ระวังให้ดี ญาติของเธอกำลังจะเข้าไปแล้วนาา

..... : งายเด็กน้อย เพิ่งกลับถึงบ้านเหรอ เพราะแม่เข้ามาเพื่อจะดูว่าวันนี้ของเธอมันเป็นยังไงบ้าง

Riko : มันก็เป็นไปตามนั้นแหละ

..... : ไม่เห็นลูกเมื่อคืนเลยนะ แทบจะไม่ออกมาจากห้องเลยนิ

Riko : หนูไม่ค่อยหิวเท่าไหร่

..... : ลูกหงุดหงิดกับเรื่องที่เกิดขึ้นเหรอ? แม่ได้ยินมาเกี่ยวกับเด็กหนุ่มคนนั้นที่ไปมิดเดิลทาวน์ทางทิศใต้ แย่ชะมัด

..... : แม่หมายถึง...แม่รู้ว่าเขาอยู่คนละโรงเรียนแต่ทั้งหมดมันก็คือข่าว...และมันทำให้คิดว่าลูก อาจจะรู้จักกับเขาหรืออะไรบางอย่าง

Riko : ...ไม่ค่ะ

..... : พวกเขาพูดว่า เขาเป็นส่วนหนึ่งในการเคลื่อนไหวของพวกโรบิน มันน่ากลัวนะ ที่เด็กพวกนั้นคิดว่าแค่สวมหน้ากากก็เป็นฮีโร่ได้แล้ว

Riko : หนูคิด..หนูคิดว่าพวกเขาพยายามทำอะไรบางอย่างที่พวกเขาเชื่อว่ามันถูกต้อง

..... : ลองคิดถึงเป้าหมายที่เขาทำลงไปสิ

..... : มันกล้าหาญก็จริง แต่ในทางกลับกันก็ดูโง่ด้วย แม่ล่ะนึกไม่ออกเลยว่าครอบครัวของเขาจะรู้สึกยังไง

Riko : บางทีพวกเขาอาจจะภูมิใจล่ะมั้งคะ?

..... : ก็อาจจะ แต่ไม่มีสิ่งใดที่แย่ไปกว่าการที่พ่อและแม่ต้องสูญเสียลูกของพวกเขาเองหรอก และการที่เสียเขาไปในการเคลื่อนไหวครั้งนี้...เจ้าสิ่งนี้มันอันตรายนะริโกะ

..... : มันเหมือนกับพวกแกะที่ตามๆกันไปเพื่อเข้าสู่โรงเชือด

เดรย์ส่งข้อความมาหาริโกะ

Dre-B-Robbin : เธอไปร่วมงานศพรึเปล่า?

..... : โอ้ นั้นมันหนุ่มน้อยเกาหลีผมสีฟ้าคนนั้นรึเปล่า? คนที่เจอในร้านการ์ตูนใช่มั้ย?

Riko : แม่

..... : โอเคๆ แม่จะปล่อยให้ลูกอยู่ มิสเตอร์โกลด์ดิ้งล่ะ ตอนเป็นเด็กแม่ชอบหนังสือเล่มนั้นมากเลยนะ มันมีความลับอยู่ในตอนที่ราฟโดนชน

ริโกะอ่านหนังสือและจินตนาการว่าตัวเองเหมือนตัวเอกในเรื่องที่เธออ่าน ก่อนจะออกไปโลดแล่นยามค่ำคืนพร้อมหน้ากากโรบิน

เมื่อเห็นกองไฟที่สุมอยู่บนตึก ริโกะจึงกระโดดไปหา แต่ก็ผิดพลาดไปนิดหน่อยตอนลง

@TelevisionTim : อะไรเนี่ยยยยยยย? ดูเสื้อคลุมสิ 

@MissB : อูว เธอน่ารักนะเนี่ย ฉันชอบแจ๊คเก็ตเธอวะ

@Tammy1 : สัญลักษณ์ดั้งเดิมของโรบิน หรือว่าฉันพลาดอะไรตรงไหนไปรึเปล่า?

..... : บิงโก้ จับได้หนึ่งล่ะ มาส่องดูตรงนี้สิพวก!!

..... : อืมมมม ก็ไม่แน่ใจนะว่า คนนี้จะมีคุณสมบัติพอรึเปล่า

..... : อย่ามาล้อเล่นนา เธอมีเสื้อคลุมเหมือนของพวกโรบินไม่ใช่เรอะ?

..... : อา เพื่อน แต่ชายคนนั้นไม่นับนา

Riko : ดับไฟซะ ก่อนที่ตึกมันจะไหม้

@Coleman.Ricky : ทำไมพวกฮีโร่ชอบมาขวางพวกเราทุกทีเลยเนี่ย?

..... : ใจเย็นหน่อย เราคุมมันได้ ถังดับเพลิงก็อยู่ใกล้ๆ แค่อยากได้ภาพไปลงเท่านั้นเอง

..... : ไม่เอาน่าเพื่อน ออกไปจากที่นี้ก่อนที่สัญญาณเตือนของตึกจะดังขึ้นดีกว่า

..... : พวกนายนี้ไม่เคยออกไปเที่ยวหรืออะไรแบบนั้นเลยใช่ปะ? ถึงคิดว่ามันยุ่งยากตลอดเลย...

Riko : อย่ามาเล่นตลกแถวนี้ ดับไฟซะ!!

..... : แกเป็นใครหะ เมาควันเหรอไงน้อง?

Riko : ฉันไม่ต้องการทำร้ายพวกนาย

..... : เธอว่าอะไรนะ? ไม่รู้ตัวเลยไงว่ากำลังทำอะไรอยู่ ชุดของเธอมันใช้ได้ผลแค่บางครั้งเท่านั้น แล้วดูสิ เธอหนักแค่ 90 ปอนด์เอง

..... : เด็กอ่อนหัดนี้บ้าไปแล้ว

..... : ปล่อยเธอไปเหอะเพื่อน

..... : งั้นก็ลองโชว์ให้ดูหน่อยสิว่าไอ้ผ้าคลุมไหล่สีเหลืองนั้นมันทำอะไรได้

เมื่อพูดมากนักริโกะก็จัดให้

..... : อยากเล่นใช่มั้ยเดี๋ยวจัดให้...

ริโกะถีบชายคนหนึ่งกระเด็นออกไป

..... : อย่าให้ฉันต้อง....

..... : งาย เจ้าพวกวางเพลิง

ในขณะที่ริโกะกำลังแย่ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา

Batgirl : อยากสู้กับผู้หญิงนักใช่มั้ย? ก็เจ๋งสิ คืนนี้ฉันไม่ค่อยยุ่งซะด้วย

แบทเกิร์ลมาแล้วว

..... : นั้นเธอจริงๆด้วย ผมบอกพวกนี้แล้วว่าที่ทำอยู่มันเป็นความคิดที่แย่มากๆเลย..

Batgirl : ก็ยุติธรรมดี นี้พวกนายจุดไฟเพราะอยากเรียกร้องความสนใจใช่มั้ย?

..... : เฮ้ แบทเกิร์ลฉันมีอะไรอยากจะพูดกับเธอ...

แบทเกิร์ลเตะมือถือทิ้งทันที

Batgirl : นายมีเวลาสองนาทีในการดับไฟ ไม่งั้นฉันจะใส่กุญแจข้อมือนายให้ติดกับเครื่องปรับอากาศนั้น

..... : แน่นอน ไม่ต้องห่วง...ไม่มีปัญหา จะลงมืออย่างไวเลยคร้าบ

..... : นี้ แบทเกิร์ล?

..... : ขอถ่ายเซลฟี่หน่อยได้มั้ย?

Batgirl : เคยเห็นเจ้าพวกนี้มาก่อนหน้านี้แล้วล่ะ พวกเขาเรียกตัวว่า นักจับผ้าคลุม ก็แค่พยายามเรียกร้องความสนใจจาก

พวกเราเพื่อถ่ายรูปเฉยๆ

Batgirl : เธอโอเครึเปล่า ถ้าเกิดฉันไม่เข้าไปยุ่ง ดูเหมือนว่าเธอจะรับมือได้นะ 4 ต่อ1 น่ะ...

Riko : 3 ต่อ 1 มากกว่า เพราะอีกคนดูเหมือนไม่ค่อยอยากจะร่วมด้วย

Batgirl : อาใช่ ว่าแต่เธอเป็นหนึ่งในพวกโรบินหน้าใหม่ใช่มั้ย?

Riko : ใช่...ฉัน ไม่สิ พวกเรา..พวกเราต้องการทำให้เมืองนี้มันดีขึ้นเหมือนอย่างที่พวกคุณทำ

Batgirl : จากที่เห็นพวกเธอลงมือในแต่ละคืน มันกล้าหาญมากนะ เพราะมันอาจจะมีอะไรที่แย่ๆเกิดขึ้นมาอีกมากก็ได้ ก๊อตแธมโชคดีมากเลยนะที่มีพวกเธอ

Riko : แต่แบทแมนไม่คิดแบบนั้น

Riko : เขาไม่ต้องการให้พวกเราทำอะไรเลย เขาพูดว่าพวกเรากำลังทำให้ตัวเองและคนอื่นๆต้องมาเสี่ยงอันตราย

Batgirl : จะเชื่อหรือไม่ก็ตามนะ แบทแมนก็พูดแบบเดียวกับที่พูดให้เธอฟังเลย และฉันก็จะพูดให้เธอฟังด้วย เอาจริงๆเลยนะ

Batgirl : เธอกำลังพาตัวเองมาเสี่ยงอันตราย แต่ใครบางคนที่ฉันรู้จักก็ได้ย้ำเตือนอยู่เสมอว่า...บางครั้งเธอก็ต้องเดินไปตามทางของเธอเองไม่ว่าคนอื่นจะพูดยังไงก็ตาม เธอต้องเชื่อในสิ่งที่เธอเชื่อมั่นว่ามันถูกต้อง

"แค่รู้อะไรไว้อย่างหนึ่งนะ นี้คือเกม ที่เธอเล่นเพื่อรักษามันเอาไว้ และมันก็มีผลตามมาอย่างแน่นอน"

Batgirl : พวกเธอเรียนรู้ในหนทางที่ยากลำบากแต่มันกลับช่วยชีวิตผู้คนไว้ได้มากมาย  และยังไม่เห็นใครคนไหนบอกเลยนะว่าสิ่งที่เธอทำอยู่มันเลวร้าย

Riko : ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันกำลังคุยอยู่กับเธอตอนนี้ มันมีคำถามมากมายเหลือเกินที่อยากจะถามเธอ

Riko : แป็บนะ

ริโกะเอานิ้วจิ้ม เพื่อให้แน่ใจว่าแบทเกิร์ลคือตัวจริง ไม่ใช่แค่ภาพในจินตนาการ

Riko : ขอโทษนะ ก็แค่อยากจะให้มั่นใจนิดหน่อย

Batgirl : ทุกๆอย่างเป็นเรื่องจริง โรบินตัวน้อย อย่าลืมซะล่ะ ฉันรู้จักพวกแฟชั่นร๊อคๆดี และมันรู้สึกเยี่ยมที่ได้เห็นพวกคนเลวๆร่วงไปพื้น แต่อย่าลืมซะล่ะว่าเธอคือสัญลักษณ์

"สัญลักษณ์นี้มีการสืบทอดซึ่งเธอแล้วก็เพื่อนๆของเธอเป็นส่วนหนึ่งของมัน..."

"ถ้าเธอสมควรได้รับมัน"

"มันก็คล้ายๆกับรองเท้าอันใหญ่ที่รอให้คนมาสวมใส่"

"ทางเลือกเป็นของเธอ เธอต้องเขียนเรื่องราวของตัวเองว่าจะให้มันถูกเล่าออกไปยังไง"

"เมื่อเธอรู้สึกว่าเธอกำลังเคว้งคว้างไร้จุดหมาย จงจำไว้ว่าเธอคือหางเสือเรือเพียงอันเดียว..."

".....แต่เธอไม่โดดเดี่ยวอย่างแน่นอน"

โปรดติดตามตอนต่อไป....