SUPERMAN : DOOMED 02
(Superman Doomed Part 15 - END)
วันวางจำหน่าย : กันยายน 2014
เรื่องโดย : Charles Soule, Greg Pak
ภาพโดย : Jack Herbert, Ken Lashley
ภาพโดย : Jack Herbert, Ken Lashley
หน้าปกโดย : Guillem March
สำนักพิมพ์ : DC comics
ผู้แปล GL Spoil Comic
"EVOLUTIONS"
ผู้แปล GL Spoil Comic
[LAST SUN] : Chapter 3
"EVOLUTIONS"
"สมอลวิลล์ แคนซัส"
Lana Lang - โอ้ ไม่ ไม่ ไม่....
Steel - เกิดอะไรขึ้นลาน่า?
Lana Lang - พ่อและแม่ของฉัน จอห์น...
"ป้อมปราการแห่งความสันโดษ"
Lana Lang : ...กำลังหัวใจวาย!! พวกเขากำลังจะตาย!!
Steel : บ้าเอ้ย!!
Lana Lang : มันคือยานแม่ของเบรนนิแอค ที่กำลังจะฆ่าพวกเขา!!
Batman : ในตอนแรกมันดูดซึมจิตใจของทุกๆคนที่อยู่ในสมอลวิลล์...ร่างกายของพวกเขาจะตายเป็นพวกแรก เมโทรโปลิสก็จะตามไป...จากนั้นก็เป็นก็อตแธม..นิวยอร์ก...และโลกทั้งใบ
Lana Lang : จอห์น!! ลูอิส!! พวกเธอมีกระแสจิตนิ!! ซุปเปอร์แมนหายหัวไปไหนกันน่ะ?
Martian Manhunter : เขาเพิ่งจะพ้นชั้นบรรยากาศเพื่อตรงไปที่ยานแม่...
Martian Manhunter - ...แต่ฉันไม่แน่ใจนะว่าพวกเราควรจะเรียกเขาว่าซุปเปอร์แมนรึเปล่า
ซุปเปอร์ดูมที่คุมร่างซุปเปอร์แมนเต็มตัว ออกถล่มกองทัพของเบรนนิแอค!!
Lois Lane : อ้ากกก!!
Lana Lang : เกิดอะไรขึ้นลูอิส?
Lois Lane : ฉันพยายามที่จะเข้าถึงซุปเปอร์แมนผ่านกระแสจิต....แต่เขาได้มอบตัวเองให้กับเชื้อดูมส์เดย์ไปแล้ว
Martian Manhunter : มันเป็นหนทางเดียวที่เขาจะแข็งแกร่งขึ้นมากพอที่จะจัดการยานแม่ได้ด้วยตัวเอง แต่ดูมส์เดย์มีชีวิตอยู่เพื่อฆ่า ดังนั้นภายในจิตใจของซุปเปอร์แมน...
Lois Lane : ....จึงมีแต่ความโกรธอันปั่นป่วนอยู่เพียงแค่นั้น
Batman : สตีล แผนที่ของยานแม่เป็นยังไงบ้าง
Steel : เพิ่งจะถอดรหัสจากโดรนของเบรนนิแอคที่เราได้มาเสร็จเอง มันบอกว่าอีกประมาณ 2 นาที
Batman : นั้นนานพอที่จะเข้าถึงตัวเขาได้ จอห์น!! นายต้องมอบแผนที่ให้เขา แผนทั้งหมดของพวกเราขึ้นอยู่กับมันแล้ว
Martian Manhunter : ได้ ฉันสามารถวางไว้ในสมองของเขาได้...แต่ฉันไม่รู้ว่าเขาจะยังอยู่ในนั้นและอ่านได้รึเปล่า...
Lana Lang : เขาอยู่ในนั้น โอเคมั้ย
Lois Lane : ใช่ พวกเราจะหาเขาเจอ
Steel : เฮ้ คนที่มีความเชื่ออย่างแท้จริง นั้นล่ะคือสิ่งที่ฉันอยากจะได้ยิน
Lana Lang : ลูอิส พวกเรา...เชื่อใจเธอได้ใช่มั้ย?
Lois Lane : ฉันรู้น่ะ...ฉันกลายเป็นสีเขียวอีกครั้ง แต่ฉันคิดว่านั้นมันมาจากการที่ฉันใช้พลังกระแสจิต เบรนนิแอคไม่ได้อยู่ในหัวฉันอีกแล้ว...จอห์นเองก็ยืนยันในเรื่องนั้น
Lana Lang : โอเคงั้น มาลงมือกันเถอะ
Lois Lane : คลาร์ก นี้ลูอิสนะ
Lana Lang : และลาน่า ลูอิส...พาฉันเข้ามาข้างในด้วย
Lois Lane : และพวกเรารู้ว่านายได้ยินพวกเรา
Lois Lane : นั้นเพราะว่าพวกเรารู้จักนาย...และไม่สำคัญหรอกว่านายจะรูปร่างเป็นยังไง..
Lois Lane : ..นายก็ยังคงเป็นซุปเปอร์แมน
Lana Lang : และพวกเราก็รู้ว่านายทำสิ่งนี้เพื่อพวกเรา
Lois Lane : เพื่อพวกเราทุกคน
Lois Lane : ญาติของนาย คาร่า...
Lois Lane : ..คริปโต..และบาก้าตัวน้อยๆ...
Lois Lane : ...จิมมี่ โอลเซ่น และ เพอรี่ ไวท์...
Lois Lane : ...และประชาชนอื่นๆกว่าเจ็ดพันล้านชีวิตบนโลกใบนี้ที่เบรนนิแอคกำลังดูดกลืนอยู่
Lois Lane : นายได้ยินเสียงหัวใจเต้นทุกดวง
Lois Lane : และนายจะยอมทำทุกๆอย่างแม้ว่าจะต้องสูญเสียอะไรไปเพื่อช่วยเหลือพวกเขา
Lana Lang : ตอนนี้มาร์เชี่ยนแมนฮันเตอร์กำลังอัปโหลดแผนที่เข้าไปในสมองของนาย
Lana Lang : เนื้อหาของมันคือที่อยู่ของเบรนนิแอคที่อยู่ลึกลงไปในยานแม่
Lana Lang : นายคือคนเดียวที่สามารถหาเขาและหยุดเขาได้
Lois Lane : แต่อย่าลืมตัวตนของนายล่ะ คลาร์ก
Lois Lane : นายไม่ใช่ดูมส์เดย์
Lois Lane : เมื่อทุกอย่างจบลง นายจะกลับมาหาพวกเราและ...
Lana Lang : พอได้แล้ว ลูอิส
Lois Lane : อะไรนะ...
Lana Lang : คลาร์ก นายก็รู้ว่าฉันรักนาย แต่นายต้องฟังฉันนะ
Lana Lang : พ่อแม่ของฉันกำลังจะตาย และผู้คนอีกหลายพันล้านที่กำลังจะตามไป
Lana Lang : เมื่อนายเจอกับเบรนนิแอค มันจะไม่มีเวลาพอสำหรับการพูดชักจูงหรอก
Lana Lang : นายก็แค่เข้าไปในนั้น...
Lana Lang : ...และฆ่าไอ้ลูกหมานั้นซะ
ซุปเปอร์แมนทะลวงเข้าไปในยานแม่ของเบรนนิแอค
Perry White - คลาร์ก? นายอยู่ตรงนั้่นรึเปล่าเจ้าลูกชาย? นี้ เพอร์รี่....เพอร์รี่ ไวท์เองนะ(หัวหน้าบรรณาธิการเดย์ลี่ แพลนเน็ต)
Perry White - เจ้าปีศาจนั้นดึงเอาจิตใจของฉันไป แต่ฉันก็ยังอยู่ตรงนี้ ติดอยู่กับทุกๆคนบนโลกใบนี้ที่เขาได้ขโมยมา
Perry White - ฉันยังคงเป็นตัวฉันอยู่ นั้นคือคำถามที่ฉันตอบได้...แล้วนายล่ะ?
Perry White : อยู่ตรงนั้นเองเหรอ คลาร์ก ฉันดีใจที่ได้เจอกับนายสักทีนะ ต้องขุดสมองของนายทั้งหมดเลยทีเดียวกว่าจะได้เจอ นายดูเหมือนกับคนตายเลย
Perry White : มาดูกันว่าเราจะทำอะไรได้บ้างในเรื่องนั้น
ในที่สุดคลาร์กก็ฟื้นสติคืนมาอีกครั้ง
Clark : โอ้พระเจ้า ฉันเกือบจะสูญเสียความเป็นตัวของตัวเองไปแล้ว...
Perry White : ดีใจสำหรับการกลับมาของนายนะ ตอนนี้ก็ฟังฉันก่อน นายสามารถหยุดดูมส์เดย์ได้มั้ย? มันกำลังขุดเข้าไปถึงข้างในยานของเบรนนิแอคในทุกๆวินาที ถ้ามันไปถึงแกนกลางได้ล่ะก็ มันจะมีโอกาสที่จิตใจทุกดวงที่เบรนนิแอคดูดกลืนมาจากโลกและทุกๆโลกที่มันได้ผ่านมาอาจจะตายได้ พวกเราจำเป็นต้อง...
Clark : นายกำลังพยายามที่จะบอกว่าเบรนนิแอคก็แค่ปล่อยให้จิตใจที่เขาขโมยมาได้ท่องเที่ยวอย่างเป็นอิสระแค่นั้นสินะ? มอบพลังให้แก่พวกเขาเพื่อที่จะได้ก้าวเข้าไปสู่สมองของคนอื่นๆงั้นเหรอ? บอกพวกเขาว่าเบรนนิแอคแค่สะสมโลกอื่นๆที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับโลกใบนี้งั้นสิ?
Clark : ฉันอาจจะตายไปแล้วเมื่อไม่กี่นาทีก่อน แต่ฉันไม่ใช่คนโง่ นายไม่ใช่เพอร์รี่ ไวท์
Brainiac : ไม่ ข้าไม่ใช่ ข้าคือ วิล ด๊อกซ์ แต่เจ้าอาจจะเรียกข้าว่าเบรนนิแอคก็ได้
Brainiac : ข้าต้องขอโทษด้วยสำหรับการหลอกลวง แต่ข้าคิดว่าการปรากฏตัวภายใต้หน้ากากที่คุ้นเคยจะทำให้ข้อความของข้าได้รับความพึงพอใจมากยิ่งขึ้น เป็นจุดสนใจมากยิ่งขึ้น
Brainiac : ก่อนหน้านี้ข้าก็ไม่ได้โกหกเจ้าเลยแม้แต่นิดเดียว ถ้าเจ้าไม่สามารถหยุดเจ้าสัตว์ป่านั้นได้ล่ะก็ มันอาจจะทำลายทุกๆอย่าง
Brainiac : ตอนนี้ ข้าเชื่อมต่อกับจิตใจทุกดวงบนโลกใบนี้ และนี้ยังไม่ได้กล่าวถึงจิตสำนึกอีกกว่าพันล้านชีวิตที่ข้าเก็บสะสมอยู่ภายในยานอีกด้วย
Brainiac : ถ้าข้าตายล่ะก็ พวกนั้นก็เช่นกัน
Clark : ถ้าฉันไม่หยุดนายล่ะก็ นายก็จะฆ่าทุกๆคนไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
Brainiac : โอ้ ไม่ ไม่....ข้าไม่ต้องการที่จะพูดจาดูหมิ่นอะไรเจ้าเลย....ข้าเห็นชัดแล้วว่าเจ้าฉลาดพอควร เจ้ามองทะลุผ่านสิ่งที่ข้าได้ปิดบังเอาไว้....แต่เจ้าคิดผิด
Brainiac : ให้ข้าได้อธิบายดีกว่า ว่าทำไมข้าถึงทำแบบนี้
Brainiac : จักรวาลถูกสร้างขึ้นมาจากจิตสำนึก พวกเราได้สังเกตถึงปรากฏการณ์นั้น และพวกเขาก็ได้ดำรงชีวิตอยู่ โดยปราศจากความเข้าใจในการกำหนดรูปแบบเอาไว้ สิ่งของเหล่านั้นก็จะไม่ได้เป็นแบบนั้นถ้าหากไม่มีการกำหนด
Brainiac : ถ้าหากว่าเจ้าเก็บสะสมจิตใจมากเพียงพอ รวมมันเข้าด้วยกัน และบอกพวกเขาว่าอะไรกันแน่คือสิ่งที่ควรตระหนักถึง....
Brainiac : ว่าทำไม...เจ้าถึงสามารถทำให้จักรวาล...กลายเป็นอย่างที่เจ้าต้องการให้มันเป็น
Clark : นั้นมัน...เป็นไปไม่ได้
Brainiac : ข้าเกือบจะเก็บสะสมจิตใจได้มากเพียงพอสำหรับการปรับเปลี่ยนจักรวาลใหม่แล้ว
Brainiac : ไม่มีใครต้องตายทั้งนั้น คลาร์ก เมื่อข้าได้สร้างสรรพสิ่งอย่างมันควรจะเป็นแล้ว ข้าก็ไม่ต้องการจิตใจเหล่านั้นอีกต่อไป ข้าจะนำมันกลับคืนไปยังที่เดิม...แต่จะดีเยี่ยมยิ่งกว่าเก่าซะอีก
Clark : นายกำลังโกหก และพวกเราก็ไม่ต้องการอะไรบางอย่างที่นายคิดว่ามันดีนักหรอก...
Brainiac : โอ้ ไม่งั้นเหรอ? ให้ข้าได้แสดงให้เจ้าเห็นว่าข้ามีความสามารถอะไรดีกว่านะ ข้าอาจจะไม่สามารถทำอะไรกับจักรวาลนี้ได้ก็จริง...ถึงแม้ว่าข้าจะใกล้ทำได้แล้วก็เถอะ...แต่ข้าสามารถสร้างบางอย่างให้เจ้าได้ เรียกมันว่าของขวัญเถอะนะ
Clark : บ้าเอ้ย ไม่!! ออกไปจากหัวของฉันนะ!!
Clark : มัน...มันไม่มีเวลาแล้ว...เธอ...เธอบอกว่ามันไม่มีเวลาแล้ว....ฉันต้อง...ฉันต้องช่วยทุกๆคน...
Brainiac : แต่นั้นล่ะ คือไอเดียทั้งหมด!! มา....ให้ข้าได้เห็น...
Clark : ถอยออกไป!!
Brainiac : โอ้ ผ่อนคลายเข้าไว้ มันไม่เจ็บเลยแม้แต่น้อย ข้าแค่ต้องการที่จะเห็นว่าเจ้ากำลังกังวลเรื่องของใครอยู่กันแน่...
Brainiac : อา ข้าเห็นแล้ว ลาน่า แลงค์
Brainiac : เพื่อนสมัยเด็กของเจ้า ซึ่งตอนนี้เป็นพลเรือนที่ยืนอยู่ท่ามกลางความเสี่ยงอันน่าสะพรึงกลัวกับพวกซุปเปอร์ฮีโร่ ไม่เลวๆ ไหนมาดูกันซิว่านายจะสามารถช่วยเธอได้อย่างไร
Brainiac - เบรนนิแอคโชว์ภาพของลาน่าและสตีลให้ซุปเปอร์แมนเห็น
Brainiac - ...ลาน่า...และทำไมเจ้าถึงไม่โยนเธอให้กับเพื่อนพิเศษคนใหม่ของเธออย่าง จอห์น เฮนรี่กันล่ะ
Clark - ทะ...ที่ไหน?
Brainiac - เมโทรโปลิส คลาร์ก
Brainiac - ซึ่งตอนนี้ได้ถูกปกป้องจากสตรีและบุรุษเหล็ก
Brainiac - โลกที่ในช่วงเวลาทั้งหมด...ได้แข็งแกร่งขึ้นจนนายไม่จำเป็นอีกต่อไป
Brainiac - ...ถึงแม้นว่าจะเป็นอย่างนั้นแล้ว เจ้าก็ยังคงไร้เหตุผลโดยปล่อยให้ร่างกายที่ติดเชื้อดูมส์เดย์ของเจ้าไล่ทำลายยานของข้าต่อไปอีกงั้นเหรอ?
Brainiac - ...แม้ว่านั้นจะเป็นการพรากเอาสรวงสวรรค์ออกไปจากเพื่อนของเจ้่างั้นสินะ? ทำไมกัน นั้นมันช่างโหดร้าย
Clark - ไม่ ฉันไม่ได้พรากเอาทุกอย่างไปหรอก...
Clark : เพราะนั้นมันไม่ใช่เรื่องจริง มันไม่เคยเกิดขึ้น ดังนั้นมันเลยยังไม่หายไป
Brainiac : เจ้าแน่ใจแล้วเหรอ คลาร์ก?
Brainiac : หยุดต่อสู้กับข้าได้แล้ว และพวกเราก็จะสามารถทำให้มันเป็นจริงได้ด้วยกัน
Clark : ลาน่าบอกให้ฉันฆ่าแกซะ
Brainiac - ...งั้นข้าจะถือว่านั้นคือคำว่า ไม่ ก็แล้วกัน แต่นั้นก็ไม่เป็นไรหรอก ข้าได้เรียนรู้ถึงข้อตกลงอันยอดเยี่ยมเกี่ยวกับลาน่าและสตีลจากเจ้าแล้วตอนนี้ คลาร์ก
Brainiac - บางทีเจ้าอาจจะไม่ได้สนใจมากนักกับการมอบโลกที่ดียิ่งกว่าเดิมให้แก่พวกเขา...
Brainiac - ....แต่ข้ากลับตั้งหน้าตั้งตารอที่จะเจอกับพวกเขาเป็นอย่างมากเลยล่ะ
ที่ป้อมปราการ การโจมตีของเบรนนิแอคได้เจาะเข้ามาถึงข้างในแล้ว
Lois Lane : ลาน่า!!
Batman : ลูอิส เธอไม่เป็นไร...
Lois Lane : ฉัน...ฉันเสียพวกเขาไปแล้ว พวกเขาจากไปแล้ว!! ถูกดูดกลืนไป
Batman : แต่เทคโนโลยีของป้อมปราการได้ซ่อนตัวพวกเราจาก...
Martian Manhunter : เบรนนิแอคตรวจสอบการป้องกันของพวกเราอย่างละเอียด เขาหาวิธีเจาะเข้ามาได้ บางสิ่งบางอย่างได้ช่วยเขาในการผ่านระบบการป้องกันของพวกเรา
Martian Manhunter : ต้นตอข้อมูลเกี่ยวกับพวกเขา...พวกเขาเป็นใคร....ต้องการอะไร จุดประสงค์คืออะไร มันคงมีเพียงแค่ซุปเปอร์...
มาร์เชี่ยน แมนฮันเตอร์จับสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง
Martian Manhunter : ...ระวัง....
Cyborg Superman : ใครบังอาจสร้างปัญหาให้กับราชาเบรนนิแอคของฉัน?
ไซบอร์กซุปเปอร์แมนเข้ามาข้างในป้อมปราการแล้ว!!
Lois Lane : บ้าเอ้ย...นั้นมันไซบอร์กซุปเปอร์แมน!! เบรนนิแอครู้แล้วว่าพวกเราอยู่ที่ไหน!!
Lois Lane : เขา...เขาอยู่ภายในจิตใจของคลาร์ก....
Lois Lane : คลาร์ก!! อย่าไปฟังเขา!! ตามแผนที่ไปและหาร่างเขาซะ!!
Lois Lane : ไม่ต้องเป็นห่วงพวกเรา...พวกเราไม่เป็นไร
แบทแมนเขวี้ยงระเบิดใส่ไซบอร์กซุปเปอร์แมนเพื่อหยุดยั้ง
Cyborg Superman : ฮา ฉันบินผ่านการระเบิดของซุปเปอร์โนว่าได้ แล้วแกคิดเหรอว่าแค่ระเบิดกับควันเล็กๆจะสามารถหยุดฉันได้น่ะ?
Supergirl : ไม่หรอก นั้นมันหน้าที่ของฉัน!!
ซุปเปอร์เกิร์ลพุ่งเข้ามาต่อยไซบอร์กซุปเปอร์แมนจนถอยออกไปจากแบทแมน
Cyborg Superman : ชาวคริปโตเนี่ยนอีกคนงั้นเหรอ?
Cyborg Superman : <อย่าสู้ในศึกนี้เลย แม่สาวน้อย>
Cyborg Superman : <เบรนนิแอคช่วยเธอได้>
Supergirl : <โดยการฆ่าทุกคนบนโลกใบนี้เนี่ยนะ?>
Cyborg Superman : <จะสนใจทำไมล่ะ? เบรนนิแอคสามารถมอบโลกของพวกเรากลับคืนมาได้!>
Cyborg Superman : <ช่วยฉันฆ่าหนอนพวกนี้และ...>
Supergirl : หุบปากซะ
ซุปเปอร์เกิร์ลซัดไปอีกหมัด
Brainiac : ญาติของเจ้าแข็งแกร่ง และหลังจากความเสียหายที่เจ้าได้ให้ไว้กับไซบอร์ก...ข้าคิดว่าเธอสามารถที่จะชนะในศึกนี้ได้ แต่ข้าไม่คิดว่าเจ้าต้องการแบบนั้น
Superman : นาย..กำลังกลัวใช่มั้ยล่ะ?
Brainiac : เจ้าก็ควรเป็นแบบนั้น ก่อนหน้านี้ข้าเคยบอกเจ้าแล้ว ข้าสามารถทำให้ความฝันของเจ้าเป็นจริงได้...
Brainiac : ...แต่ถ้าหากเจ้าและเพื่อนของเจ้ายังคงสู้กับข้าต่อไป.....หลายพันล้านชีวิตจะต้องตาย...อย่างเปล่าประโยชน์
Brainiac : หยุดซะ ซุปเปอร์แมน นั้นล่ะคิอวิธีการที่เจ้าจะช่วยโลกเอาไว้ได้
Superman : นายไม่ได้ทำอะไรเลย ยกเว้นแค่การทำลายและการฆ่า แล้วฉันจะเชื่อใจได้อย่างไรล่ะกับสิ่งที่นายพูด?
Brainiac : ก็แฟร์ดีอยู่ ข้านึกเอาไว้แล้ว แต่มาดูกันสิว่าเรื่องนี้จะจบลงที่ตรงไหนถ้าหากพวกเราไม่สามารถตกลงกันได้
Brainiac - ญาติผู้ดุร้ายของเจ้า...กำลังจะฆ่าพ่อของเธอเอง
Superman : พ่อ...พ่อของเธองั้นเหรอ?
Brainiac : โอ้ นี้ข้ายังไม่เคยพูดถึงอย่างนั้นสินะ? ใช่แล้ว เขาเป็นลุงของเจ้า ซอร์-เอล และมันจะทำให้หัวใจของเธอแหลกสลายไปชั่วนิจนิรันดร์ เมื่อเธอตระหนักได้แล้วว่าเธอทำอะไรลงไป
เบรนนิแอคแสดงภาพของซุปเปอร์เกิร์ลที่กำลังสู้กับซุปเปอร์ดูม
Brainiac - แต่อย่างแรก เธอมีคำทำนายที่ต้องถูกเติมเต็ม
Brainiac - ยามที่เธอมองขึ้นไปบนท้องฟ้า....ในขณะที่เจ้าได้สูญเสียจิตใจไปโดยสมบูรณ์ให้แก่เชื้อไวรัสของดูมส์เดย์....ฆ่าข้าทิ้ง....และเผ่าพันธุ์ของมนุษย์ทั้งหมดไป
Brainiac - ในดาวคริปตอนเก่า บิดาได้เล่าเรื่องราวให้บุตรหลานฟังเกี่ยวกับปีศาจผู้ยิ่งใหญ่...
Brainiac - ...และอัศวินแห่งตระกูลเอลผู้ซึ่งล้มปีศาจตนนั้น...
Brainiac - ..และจากนั้นเธอก็ได้ร่วงหล่นไปด้วยตัวของเธอเอง
Brainiac - แต่จะมีเพียงแค่คาร่าเท่านั้นที่จะหาคำตอบได้ถึงตอนจบที่แท้จริงของเรื่องราว
Brainiac : นั้นคือโลกที่เจ้าได้สร้างขึ้นมาในตอนนี้ เจ้าแน่ใจแล้วเหรอว่าเจ้าต้องการให้เรื่องมันจบลงไปแบบนั้น?
Superman : นาย...นายไม่ได้เข้าใจอะไรพวกเราเลยสักนิด ใช่มั้ย?
Superman - ก็จริงอยู่ที่ว่าเธอสามารถล้มเขาได้
Superman - และก็จริงอีกล่ะที่ว่าเธอดุร้าย...หรือแม้แต่หลุดการควบคุม...
Superman - ...แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะฆ่าเขา
Batman : โอเค ลูอิส เธอคิดว่าเธอสามารถทำเรื่องนี้ได้แน่นะ?
Lois Lane : จิตใจของเขา...แปลก...มีเทคโนโลยีมากมายหลายชั้น...และเบรนนิแอคก็ครอบครองหมดทุกอย่างของเขา...ฉันกำลังเจาะเข้าไปข้างใน
Lois Lane : มันจะไม่เป็นไร นายกำลังจะเป็นอิสระ
Brainiac : นั้นมันช่างรบกวนยิ่งนัก แต่ไม่เป็นไร ถ้าข้าไม่สามารถใช้ประโยชน์จากพวกเขาได้ งั้นข้าจะจัดการทุกอย่างเอง
Lois Lane : ไม่!!
ซุปเปอร์เกิร์ลเองก็ไม่อาจรอดพ้นจากการโจมตีของเบรนนิแอคเช่นกัน
Superman : ไม่!!
Brainiac : งั้นนั้นคือสิ่งที่้เจ้าคิดมาทั้งหมดงั้นสินะ?
Brainiac : การประนีประนอมงั้นเหรอ? ความสันติสุขอย่างนั้นสินะ?
Brainiac : ในช่วงเวลาที่มืดมิดของเจ้า เจ้าสงสัยถึงสิ่งต่างๆที่น่าจะเป็นไปได้ เจ้ากังวลถึงชีวิตของผู้คนในชีวิตที่ของเจ้าที่ไม่เคยได้รู้จักถึงความสันติสุข แต่ข้าสามารถมอบมันให้แก่เจ้าได้ คลาร์ก
Brainiac - ...หรือแม้กระทั่งเขา
เบรนนิแอคแสดงภาพของก็อตแธมซิตี้ให้ซุปเปอร์แมนได้เห็น
"ก็อตแธมซิตี้"
Superman : ไม่อยากจะแต่งตัวเนื่องในโอกาศพิเศษอะไรบ้างเลยหรือไงกัน บรูซ?
Bruce : นี้เป็นชุดที่ใกล้เคียงที่สุดแล้วในวันนี้นะ คลาร์ก นายดูดีนิ ดีใจที่นายทำได้นะ
Superman : แน่อยู่แล้ว ถ้าฉันพลาดไปนายได้ตามล่าฉันแน่
Bruce : ก็จริงอยู่ ฉันอาจจะไม่ได้สวมชุด แต่ฉันมั่นใจเลยว่าได้เก็บมันเอาไว้ ให้เวลาฉันสำหรับการขอโทษล่ะกันและฉันจะกลับไปข้างนอกนั้นอีก เข้าไปข้างในเถอะ รอให้นายเห็นพวกเขาจัดสถานที่ไม่ไหวแล้วล่ะ
Bruce : นายเชื่อมั้ยล่ะว่ามันผ่านมาแล้ว 25 ปี ตั้งแต่ที่ฉันแขวนผ้าคลุมนั้นน่ะ?
Bruce : ฉันเคยคิดนะว่า เมืองนี้คงอยู่ไม่ได้ ถ้าฉันไม่อยู่สักคืน
Bruce : ช่วยรอสักเเป็บหนึ่งก่อนที่เราจะเข้าไปข้างในนะ มันมีบางอย่างที่มีความหมายมากๆที่ฉันต้องบอกนาย
Superman : ว่าไง...?
Bruce : มันค่อนข้างเป็นเรื่องพื้นฐาน คลาร์ก
Bruce : นายพูดถูก
Superman : พูดถูกงั้นเหรอ? เรื่องอะไรล่ะ?
Bruce : เกี่ยวกับพวกเขา สิบเปอร์เซนต์ นั้นคือทั้งหมดที่ต้องใช้ ฉันนับตัวเลขแล้วนับตัวเลขอีก
Bruce : นายไม่สามารถเปลี่ยนแปลงทุกๆคนได้ ธรรมชาติของมนุษย์เป็นยังไงมันก็ยังคงเป็นแบบนั้น แต่นายก็ไม่ได้เป็นแบบนั้น....สถานะของนาย...ตัวอย่างของนาย...มันทำให้เกิดความแตกต่าง สิปเปอร์เซนต์ที่มีจำนวนอาชญากรรมที่น้อยลง สงครามที่น้อยลง ความเจ็บปวดที่น้อยลง....ก้าวข้ามผ่านพวกคณะกรรมการ ก้าวข้ามผ่านโลกนี้ไป
Bruce : และด้วยจำนวนในแต่ละปี...ในแต่ละรุ่น...อัตราการเพิ่มของสิ่งเหล่านั้นก็ได้ลดลงไปอีก นั้นเป็นเพราะนาย เป็นเพราะซุปเปอร์แมน
Bruce : ฉันคิดมาตลอดว่าหนทางเดียวที่จะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นคือใช้กำลังบังคับและการทำให้พวกเขารู้จักความหวาดกลัว นายให้สิ่งที่ดียิ่งกว่าแก่พวกเขา
Superman : บรูซ...ฉันไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดี
Bruce : นายให้ชีวิตฉันกลับคืนมา บูล ฉันเสียเวลาไปด้วยเปล่าประโยชน์กับสงครามศักดิ์สิทธิ์นั้น...เมื่อฉันคิดถึงสิ่งดีๆทั้งหมดที่ได้ทำมาตลอดตั้งแต่เวลานั้นเป็นต้นมา...ยี่สิบห้าปีแห่งความดี ทั้งหมดมันมาจากนาย
Superman : ไม่อยากจะเชื่อเลย ฉันแค่หวังว่านายจะพูดแบบนั้นออกมาอีกครั้งเมื่อไดอาน่ามาถึงที่นี้
Bruce : ไดอาน่าเหรอ?
Bruce : ใครคือ ไดอาน่า?
Superman : นายเกือบจะได้ตัวฉันไปแล้ว นายให้ทุกอย่างที่ฉันต้องการ พวกเราทั้งคู่...บรูซและฉัน แต่ไม่มีไดอาน่า...
Brainiac : ข้าไม่สนใจหรอก
Brainiac : ข้าได้ในสิ่งที่ข้าต้องการแล้ว
ในที่สุดการโจมตีของเบรนนิแอคก็เข้าถึงตัวแบทแมน
Superman : นายไม่สามารถหาตัวไดอาน่าได้ใช่มั้ยล่ะ? ถ้านายทำได้ ไดอาน่าคงจะอยู่ในนิมิตของนายเเล้วในครั้งล่าสุด
Brainiac : เธอไม่สำคัญอะไร ไม่มีใครสำคัญใดๆทั้งนั้น ข้าสามารถสัมผัสได้ถึงการขยับตัวของความเป็นจริงรอบๆตัวข้า....ข้ากำลังกำหนดจักรวาลของข้าขึ้นมา หนึ่งเดียวที่ซึ่งเป็นชัยชนะของข้า
Superman : โอ้ ฉันก็ไม่รู้ในเรื่องนั้นเหมือนกันนะเบรนนิแอค
"ป้อมปราการแห่งความสันโดษ"
"ประตูมิติสู่แฟนธ่อมโซน"
Superman - ถ้านายไม่สามารถหาไดอาน่าเจอ...
ลำแสงบางอย่างถูกส่งออกมาจากแฟนธ่อมโซนและพุ่งไปโจมตีที่ยานแม่ของเบรนนิแอค
"แฟนธ่อมโซน"
Superman - ...งั้นเธอก็คงโจมตีนายอยู่ล่ะ
Wonder Woman : ดีมากมอร์กูล บอกวอร์เวิล์ด...ให้โจมตีอีกครั้ง
"ยานหลัก"
Brainiac - เธอจะฆ่าพวกเราทั้งคู่นะ ไอ้โง่!!
Superman - ไม่หรอก มันแค่ทำลายการป้องกันสุดท้ายของนายแค่นั้น...
"แกนกลางยาน"
Superman - ..เพื่อให้พวกเราได้เผชิญหน้ากันซะที
ซุปเปอร์แมนมาถึงใจกลางยานแล้ว!!
Brainiac : เจ้าไม่สามารถล้มความเป็นจริงของข้าได้
Brainiac : ไม่!! หยุดนะ!! ข้าบอกเจ้าแล้ว...ถ้าเจ้าฆ่าข้า พวกเขาทั้งหมดก็จะตาย!!
ซุปเปอร์แมนกระชากเบรนนิแอคออกจากสายเชื่อมต่อของยาน
Martian Manhunter : อ้าก!! เบรนนิแอคโจมตีอย่างรุนแรง....โจมตีไปทุกๆที่...
Lois Lane : ไม่...ไม่..เดี๋ยวก่อน
Lois Lane : เขาทำได้แล้ว เขาได้ตัวเบรนนิแอคแล้ว เบรนนิแอคกำลังอ่อนแอ!!
Lois Lane : และตอนนี้ถึงตาฉันแล้ว คลาร์ก!! สู้กับเขาต่อไป!! ฉันจะเข้าควบคุมทุกอย่างเอง!!
Lois Lane : ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาฆ่าทุกๆคน ฉันจะต้อง....จะต้อง...
Superman : ใจเย็น ลูอิส
Lois Lane : อะไรกัน...คลาร์ก...นี้นาย....
Superman : ฉันอยากให้เธอได้เจอกับ...
Superman : ...ชายผู้มีชื่อว่า วิล ด๊อกซ์
Lois Lane : ฉันสามารถมองเห็นทุกๆอย่าง ที่เขาเคยทำมาทั้งหมด กับโลก กับดาวเคราะห์อื่นๆจำนวนนับไม่ถ้วน กับฉัน เขาทำให้ฉันเป็นทาสของเขา
Lois Lane : เขาคือชายที่อันตรายที่สุดเท่าที่เคยมีอยู่
Lois Lane : ลาน่าพูดถูก มันถึงเวลาที่ต้องจัดการแล้ว...
Superman : มันยังมีวิธีอื่นอยู่อีกนะ
Lois Lane : วิธีอื่นงั้นเหรอ? บ้าเอ้ย คลาร์ก นายไม่ได้ยินที่เธอพูดหรือไงกัน?
Superman : เธอกำลังกุมจิตใจของเขาไว้ในมือของเธออยู่นนะ และพลังของเขาก็ขึ้นอยู่กับมัน ทุกอย่างเป็นไปได้สำหรับเธอแล้วตอนนี้
Lois Lane : คลาร์ก...
Superman : แต่ก่อนอื่น...
Superman : ...ลองดูนี้ก่อน
Brainiac : ข้า..
Brainiac - ข้าเป็นนักวิยาศาสตร์
Brainiac - ข้ามีภรรยา
Brainiac - ข้ามีลูกชาย
Brainiac - และข้าก็ทำเรื่องผิดพลาดที่เลวร้ายลงไป
Brainiac - ข้าพยายามที่จะอธิบาย...ข้าคิดว่าข้าทำในสิ่งที่ถูกต้อง
Brainiac - ดาวเคราะห์กำลังถูกโจมตี การทดลองของข้ากำลังจะช่วยดาวใบนี้
Brainiac - เจ้าเข้าใจใช่มั้ยล่ะ?
Brainiac - แต่ข้าล้มเหลว...
Brainiac - และข้าสูญเสียทุกๆอย่าง
Brainiac - ข้าเก็บเศษซากเอาไว้เท่าที่ข้าสามารถเก็บกู้ได้
Brainiac - แต่ข้าไม่มีทักษะ....ความรู้....พลัง....เพื่อที่จะปลุกพวกเขาให้กลับมาอีกครั้ง
Brainiac : ...จนกระทั่งวันนี้ ข้าแค่..ข้าแค่ต้องการให้พวกเขากลับมา
..... : วิล?
..... : คุณพ่อ?
Superman : นั้นคือเหตุผลที่เขาทำทุกอย่างลงไป เพื่อที่เขาจะได้สร้างจักรวาลขึ้นมาใหม่..ที่ๆครอบครัวของเขาได้มีชีวิตอีกครั้ง
Lois Lane : และนายต้องการที่จะมอบสิ่งเหล่านั้นให้เขางั้นเหรอ? เขาพยายามจะฆ่าโลกของพวกเราทั้งใบนะ คลาร์ก!! นายไม่สามารถให้ของตอบแทนแบบนั้นได้นะ!!
Superman : มันไม่ยุติธรรมเลยใช่มั้ยล่ะ? แต่ที่ตรงนั้นพวกเขากำลังรอเขาอยู่...และในตอนสุดท้าย...พวกเราต้องการลงโทษเขา...
Superman : ..หรือสันติสุขกันแน่?
..... : มาเถอะคุณพ่อ
Brainiac : โอ้ลูกรัก..พ่อขอโทษ...
Brainiac : ...แต่พ่อมีงานต้องทำ
Lois Lane : ไม่!! เบรนนิแอค..
Lois Lane : ...นายกำลังจะฆ่าพวกเขานะ!!
..... : พ่อออออ!!
Brainiac : สำคัญด้วยเหรอ ข้าสามารถสร้างพวกเขาอีกกี่ครั้งก็ได้ จนกว่าข้าจะทำให้มันถูกต้อง
Brainiac : เมื่อข้าได้พลังที่เจ้าขโมยไปกลับคืนมา ข้าสามารถทำได้ทุกอย่าง
Superman : ไม่!! ลูอิส!!
Lois Lane : เขา...เขากำลังเจาะเข้ามา สมองของฉัน...เป็นแค่ของมนุษย์...มันอ่อนแอเกินไป..
Lois Lane : คลาร์ก...มันยังมีทางอื่นอีก...แต่ว่านาย...นายจะทำในสิ่งที่นายจำเป็นต้องทำรึเปล่า?
Superman : ได้
Lois Lane : โอเค งั้นจากนี้
Lois Lane : พลังของเบรนนิแอคทั้งหมด...
Lois Lane : ...ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาได้ขโมยมาจากจิตใจของผู้คนนับล้าน...
Lois Lane : ..เป็นของนายแล้ว
Brainiac : ไม่
Brainiac : ไม่!!
Superman : วิล ด๊อกซ์ นายทำกับจักรวาลนี้มามากพอแล้ว
Superman : ตอนนี้ถึงตาฉันแล้ว
Superman - ฉันพยายามจะมอบหนทางอื่นๆให้นาย
Superman - ฉันพยายามมาตลอด
Superman - แม้ว่าจะเป็นตอนที่ฉันสู้กับสัตว์ประหลาดที่นายส่งมาเพื่อฆ่าฉันก็ตาม
Superman - แต่ในบางครั้งมันก็ไม่มีหนทางอื่น
Superman - ฉันฆ่าดูมส์เดย์ ฉีกมันออกเป็นสองเสี่ยง
Superman - ฉันต้องอยู่กับความรู้สึกแบบนั้นไปตลอดชั่วชีวิตของฉัน
Superman - แต่ฉันจะไม่ทำให้ใครคนอื่นต้องบาดเจ็บจากการพยายามย้อนเวลากลับไป
Superman - ฉันจะอยู่ และเรียนรู้จากมัน และทำให้มันดียิ่งขึ้นกว่าเดิมในครั้งต่อไป
Superman - เหมือนอย่างที่ฉันเรียนรู้ในการมีชีวิต...
Superman - ...กับเจ้าสิ่งนี้
Lois Lane : เกิด..อะไรขึ้น?
Martian Manhunter : ฉันก็ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่...
Martian Manhunter : แต่ยานแม่หายไปแล้ว...เช่นเดียวกับพลังของเธอ
Lois Lane : หายไปเหรอ?
Batman : แล้วทุกๆคนล่ะ...
Martian Manhunter : จิตใจของพวกเขา...นับล้านๆเริ่มที่จะเปล่งแสงออกมา....โลกกำลังตื่นขึ้นมาอีกครั้ง
Lois Lane : แล้ว...
Lois Lane - ...แล้วซุปเปอร์แมนล่ะ?
Wonder Woman : คลาร์ก!!
Brainiac : ไอ้งี่เง่า!! เจ้ากำลังทำอะไร
Superman : ก็แค่มองหาสถานที่สำหรับนายเท่านั้นเอง เบรนนิแอค
Brainiac : ในหลุมดำเนี่ยนะ?
Brainiac : มันกำลังจะดึงพวกเราทั้งคู่เข้าไปข้างใน!! ใช้พลัง...ทำให้มันหายไปซะ!!
Superman : สายไปแล้ว ปลดปล่อยทุกคนเป็นอิสระเรียบร้อย พลังหายไปหมดแล้วล่ะ
Superman : มีเหลือเพียงพอก็แค่...ปิดมันหลังจากที่พวกเราได้ผ่านเข้าไป
Brainiac : เจ้าไม่เข้าใจเหรอไง? นี้คือโอกาสสุดท้ายของเจ้าที่จะช่วยเหลือตัวเองแล้วนะ!!
Superman : เชื่อฉันเถอะ จริงๆฉันก็อยากทำแบบนั้นนะ...
Superman - ...แต่ฉันอยากจะช่วยเหลือพวกเขามากกว่า
"ภายในหลุมดำ"
Brainiac : ซุปเปอร์แมน!!
Brainiac : อะไร...
Brainiac : ช่วยด้วย!!
"รับบุคคลเข้ามา"
"สถานะภารกิจของบุคคล : ล้มเหลว"
"การเก็บรวบรวมอยู่ในกระบวนการ"
Brainiac : นี้...มันอะไรกัน?
"คำถามของบุคคล...ไม่ตรงประเด็น"
"ความคล้ายคลึงกันของบุคคลมีความใกล้เคียง"
"ตัวแปรเริ่มการกำหนดใหม่"
"จะไม่มีการล้มเหลวอีก"
สิ่งที่เบรนนิแอคได้เจอกับเป็นเศษกระจกที่แสดงให้เห็นภาพของแต่ละจักรวาล!!
สิ่งที่เบรนนิแอคได้เจอกับเป็นเศษกระจกที่แสดงให้เห็นภาพของแต่ละจักรวาล!!
Superman Doomed - END
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น