[Spoil] The Flash 042 (Professor Zoom Part 02)

The Flash 042 (Professor Zoom Part 02) 

วันวางจำหน่าย : กรกฏาคม 2015

เรื่องโดย : Van Jensen, Robert Venditti

ภาพโดย : Norm Rapmund, Brett Booth

หน้าปกโดย : Norm Rapmund, Brett Booth

สำนักพิมพ์ : DC comics

ผู้แปล GL Spoil Comic

"บาปของผู้เป็นพ่อ!!"

เซนทรัลซิตี้

"สถานกักกันไอรอนไฮด์"

Barry : พ่อ!!

Darryl : ใจเย็นๆ แบรี่

Barry : เขาอยู่ที่ไหน ดาร์ริล? พ่อของผมอยู่ที่ไหน?

Darryl : มันมีการหลบหนีเกิดขึ้น ส่วนพ่อของเธอก็หายตัวไป

Barry : ให้ผมได้ตรวจสอบห้องขังของเขาหน่อย!! ผมช่วยในการสร้างห้องขังในการกักตัวเพื่อนร่วมคุกของเขา!! พวกนั้นต้องจับตัวเขาไปเป็นตัวประกันเพื่อเอาคืนแน่ๆ!! บอกเขาไปซิ ผู้อำนวยการซิงค์!!

..... : กัปตันฟรายมาอยู่ที่นี้ตามมารยาทเท่านั้นนะ อัลเลน จริงๆก็เอามาเพื่อกันนายออกไปจากเรื่องนี้ เพราะนายใกล้เกินไปแล้ว

..... : คนแก่ของนายไม่ใช่แค่ยืนอยู่ตรงนี้เฉยๆหรอก เขาเป็นคนที่หลบหนีด้วย มันอยู่ในกล้องที่คอยเฝ้าระวังไว้อยู่ เขาเป็นคนที่น๊อคผู้คุมพวกนั้น

Barry : พ่อไม่เคยทำแบบนั้นหรอก!!

Darryl : ปล่อยให้ฉันรับมือกับเรื่องนี้เองเถอะ แบรี่ เชื่อฉันสิ พวกเราเป็นครอบครัวนะ

Barry : ครอบครัวเพียงคนเดียวของผมขึ้นอยู่กับความเมตตาของพวกแก็งค์คนบ้า!!

Darryl : ออกไป

แบรี่จึงจัดการตรวจห้องขังด้วยความเร็วทันที

Darryl : ขอแบบร่างในมือของฉันด้วย ฉันจะ..

Barry : ไม่มีอะไรเลย... ไม่มีแม้แต่สัญญาณของการต่อสู้ แล้วพวกเขาออกไปได้ไงกันเนี่ย?

..... : กลับบ้านเถอะ เอลียาห์

Elijah : ขอโทษครับ พัศดี พวกเขาเร็วเหลือเกิน ผม..

..... : คุณให้ข้อมูลเท่าที่คุณจะสามารถให้ได้แล้วในคืนนี้ คุณมีภรรยาที่ต้องดูแลอยู่นะ พวกเราจะตีความทุกๆอย่างในตอนเช้าเอง

Iris : แบรี่? ไม่ใช่ว่านายควรจะอยู่ที่ห้องขังตอนนี้ เพื่อหาเบาะแสหรอกเหรอ? ฉันเป็นนักข่าว ปล่อยให้การแอบฟังเป็นหน้าที่ของฉันเถอะ

Barry : ฉันโดนกันออกมาไอริส ซิงค์ไม่ปล่อยให้ฉันเข้าใกล้เคสนี้เหรอก มัน...มันคือพ่อของฉันนะ เขาเป็นหนึ่งในคนที่หายไป

Iris : โอ้แบรี่ ฉันขอโทษนะ นายพอจะมีไอเดียอะไรบ้างมั้ย ว่าทำไมเขาถึงทำแบบนั้น?

Barry : เขาไม่ได้หนีนะ พวกนั้นจับเขาไปต่างหาก เขาไม่ทำแบบนั้นหรอก เขาไม่ใช่อาชญากร

Barry : ไอริส...เธอไม่สามารถเอาคำพูดของฉันไปอ้างอิงอะไรได้นะ

Iris : ฉันไม่ทำแบบนั้นกับนายหรอก นอกจากนี้ มันก็ไม่ใช่เรื่องราวที่มากมายอะไร ตอนนี้ฉันทำอยู่กับ แฟลชบีท

Barry : แฟลชบีท?

Iris : ช่าย เมืองนี้มีนักข่าวเฉพาะทางที่คอยติดตามทุกๆอย่างที่เดอะแฟลชทำ มันเป็นอาชีพชั่วคราวที่เยี่ยมไปเลยล่ะ

Iris : ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน ก็จะมีหายนะบางอย่างเกิดขึ้นเสมอหรือไม่ก็มีการต่อสู้กับพวกชุดประหลาดๆ มันเป็นเหมือนตั๋วทองคำในการเขียนข่าวให้ขึ้นไปอยู่หน้าหนึ่งได้อย่างไม่มีวันจบเลยล่ะ

Iris : เฮ้ ฉันขอโทษนะ ฉันไม่ได้หมายความว่าเรื่องที่พ่อของนายหลบหนี...อา..โดนลักพาตัว จะไม่สำคัญหรอกนะ

Barry : ไม่หรอกน่ะ...ฉันเข้าใจ

Barry : งั้นนั้นก็คือสิ่งที่ผู้คนมองมาที่เดอะแฟลชสินะ เขาเป็นเหมือนแม่เหล็กในการดึงดูดปัญหาต่างๆงั้นสิ?

Iris : แล้วยังมีคำพูดแบบนี้อีกนะ เมื่อนายเห็นเขาวิ่งมา นายก็ควรจะระวังพวกคลื่นสั่นสะเทือนด้วย ส่วนพวกตำรวจงั้นเหรอ? พวกนั้นเกลียดเขาเลยล่ะ

Iris : โอเค ถึงแม้มันจะไม่เหมือนกับที่ฉันทำในกรมตำรวจก็เหอะ ไม่ตั้งแต่ที่งานของฉัน...

Barry : ฉันรู้ แพตตี้บอกให้ฉันฟังเกี่ยวกับเรื่องของเธอแล้ว เธอเล่าให้ฉันฟังก่อนที่เธอจะทิ้งฉันไป

Iris : แพตตี้ไม่ได้ทิ้งนายไป เพราะตัวนายเองสินะ แต่เป็นเพราะเธอกลัว เดอะแฟลช

Barry : งั้น...แล้ววอลลี่เป็นไงบ้างล่ะ?

Iris : ก็ดีนะ ครั้งหนึ่งเขาเคยคิดได้ว่า นายจำเป็นต้องเรียนคณิตศาสตร์กับวิทยาศาสตร์เพื่อใช้ได้การเรียนรู้วิธีการสร้างรถยนต์ เขาเลยเริ่มนำมาประยุกต์กับตัวเองดูบ้าง ซึ่งมันไม่ง่ายเลย แต่พวกเราก็จะทำให้มันใช้งานได้

Iris : ฉันต้องโกหกเขาว่าเมื่อคืนฉันไปที่ไหนมา เขาไม่ต้องการจะนึกถึงลุงของตัวเองที่ถูกขังอยู่ที่นี้หรอก ทุกสิ่งที่มันแย่ๆ ที่แดเนียลทำเอาไว้

Iris : แต่นั้นล่ะคือสิ่งที่ต้องผ่านมันไปให้ได้พร้อมกับครอบครัว..

"ในบางครั้งนายก็ต้องยอมลดความมีศีลธรรมลงไปบ้างเพื่อปกป้องคนที่คุณรัก"

"ศูนย์กลางการกระจายสินค้า เซนทรัลซิตี้"

Anthony(Girder) : เกิดบ้าอะไรขึ้นหะ อัลเลน? เรามาหยุดอยู่ที่สถานที่แห่งที่เพื่ออะไรเนี่ย? พวกเราควรจะไปถึงได้สักครึ่งทางก่อนจะไปถึงแคนาดาแล้วตอนนี้

Ernie(Black Mold) : เพื่อน..ที่ไหนก็ได้นะแต่ไม่ใช่แคนาดา ฉันเหนื่อยกับที่นั้นพอแล้ว

Henry : อย่าลืมว่าเราออกมาได้ยังไงล่ะ แอนโทนี่ พวกเราทำสัญญากันและก็รักษามันเอาไว้ หลังจากนั้นฉันไม่สนหรอกว่าพวกนายจะไปที่ไหน แต่ตอนนี้ต้องมาช่วยฉันจัดการกับอุปกรณ์ก่อน เออร์นี่ นายไปติดเครื่องรถขนส่งตรงที่ท่าเรือเลย ส่วนทราวิสคอยจับตามองข้างนอกด้วย

Travis(Mogul) : เพื่ออะไรล่ะ? หนูงั้นเหรอ?

Henry : ทำๆไปเถอะ!! ฉัน..

ซูมปรากฏตัวขึ้นข้างๆเฮนรี่

Henry : ยังไงก็ตาม..ระมัดระวังตัวด้วยล่ะ พวกอุปกรณ์เหล่านี้ค่อนข้างอ่อนไหว

ซูมวิ่งไปดึงสลักสัญญาณไฟไหม้ลงมา

Henry : ไม่!!

..... : หยุดอยู่ตรงนั้นเลย!!

Anthony(Girder) : นี้ฉันต้องมารับกระสุนอีกครั้งแล้วใช่มั้ยเนี่ย?

..... : ตะตำรวจพร้อมปฏิบัติหน้าที่แล้วนะ

Henry : ใจเย็นไว้ คุณเจ้าหน้าที่ พวกเราไม่ได้มาที่นี้เพื่อทำร้ายใคร

Henry : มันไม่จำเป็นที่จะต้องงงงงงง--

Zoom : โอ้ เฮนรี่ เฮนรี่ เฮนรี่ เฮนรี่  ต่อต้านความรุนแรงอยู่เสมอ และเต็มไปด้วยความดีงาม

Zoom : แล้วนั้นมันทำให้นายไปอยู่ที่ไหนกันล่ะ? นายควรจะอยู่กับฉัน ความสูงส่งที่ฉันอนุญาตให้นายเอื้อมมาหา 

Zoom : ตอนนี้ดูนายสิ

Zoom : เนื้อแท้ของนายคือฆาตกร

ซุมดึงปืนจากกระเป๋าเฮนรี่แล้วยัดใส่มือเฮนรี่ ก่อนจะลั่นไก

Henry : ....ทำให้แย่ไปกว่านี้

กระสุนถูกยิงเข้าใส่เจ้าหน้าที่ทันที

Anthony(Girder) : ว้าว นายฆ่าเขา อัลเลน ฉันไม่รู้เลยนะว่านายทำแบบนั้นด้วย ฉันคิดว่านายถือปืนไว้เพื่อกันไม่ให้พวกเราถือซะอีก

Henry : โอ้ พระเจ้า ฉันไม่ได้...

Travis(Mogul) : ได้เวลาไปแล้ว!! พวกตำรวจกำลังจะมาถึงในอีกไม่กี่นาที!!

Henry : เอาไปให้ได้มากที่สุดเท่าที่นายจะขนมันไหว!!

Henry : ทุกๆคนแยกตัวกันไปแล้วไปพบกันอีกครั้งตามสถานที่และเวลานัดพบ พวกนายรู้สถานที่อยู่แล้ว!! ไปเลย!!

Zoom : แล้วเจอกันอีกทีนะ เฮนรี่ เร็วๆนี้

คีย์สโตน ซิตี้

..... : อืม? กุญแจอยู่ไหนเนี่ย? บางทีอาจจะอยู่ใต้ อ่ะ นี้ไงเจอแล้ว

..... : กรี๊ดดดดด

..... : แอนโทนี่!! หลานไม่เคยบอกก่อนสักครั้งเลยนะว่าจะมา ยายเกือบยิงเธอแล้วเนี่ย

Anthony(Girder) : ขอโทษครับ ยาย เดี๋ยวนะ ยายกำลังเก็บของอยู่เหรอ? 

..... : ฉันเก็บ .38 ไว้ในกระเป๋าน่ะ อันธพาลพวกนั้นไม่ได้แดกฉันหรอก

..... : ทำไมถึงปิดไฟล่ะ แอนโทนี่? หรือหลานกำลังมีปัญหาอยู่? ยายคิดว่าหลานคงไม่ได้ติดทัณฑ์บนเพิ่มหรอกนะ หลังจากครั้งที่สองที่หลานมาน่ะ

Anthony(Girder) : ผมสบายดีครับ ยาย ผมแค่ไม่อยากให้เสียพลังงานไฟฟ้าไปโดยเปล่าประโยชน์เท่านั้นเอง

..... : นั้นล่ะหลานตัวน้อยๆของฉัน รอบคอบอยู่เสมอไม่เหมือนพ่อของหลานเลย

..... : หลานต้องหิวแน่ๆ!! ไม่มีอะไรในตู้เย็นยกเว้นแต่เบียร์กับไข่เท่านั้น ให้ยายทำคุกกี้ให้ทานดีกว่านะ ยังชอบสนิคเกอร์ดูดเดิ้ล(ยี่ห้อคุกกี้ชนิดหนึ่ง)อยู่ใช่มั้ย?

Anthony(Girder) : ... ครับ

Flash : มันต้องเป็นเพราะคุกกี้บางอย่างแน่นอนเลย กิลเดอร์ ถ้านั้นเป็นเหตุผลที่นายแหกห้องขังออกมาล่ะนะ

..... : ใครน่ะ?

..... : นายกำลังบุกรุกเข้ามานะ เจ้าหนูผู้รวดเร็ว!! นั้นทำให้ฉันมีสิทธิสามารถปกป้องตัวเองได้!!

Flash : อา..ฉัน แต่ว่าเขา...

Anthony(Girder) : อย่าเลย คุณยาย

Anthony(Girder) : เดอะแฟลชเป็นของผม!!

กิลเดอร์ซัดเดอะแฟลชออกไปนอกบ้าน

Anthony(Girder) : ฉันไม่รู้นะว่าแกตามฉันมาได้ยังไง แฟลช แต่ว่านายควรจะคิดได้เลยว่านายไม่ควรทำ

Flash : ฉันคิดขึ้นมาได้ว่าหนึ่งในพวกนายไม่ช้าหรือเร็วก็ต้องกลับไปหาครอบครัวแน่ ซึ่งคนอื่นๆไม่มี ยกเว้นนายที่มีคุณยาย

Anthony(Girder) : อย่าเเตะมันนะ!! นั้นเป็นของเธอ...

Flash : เธอดูเหมือนว่าจะเป็นหวานใจตัวจริงนะ แต่แย่หน่อยที่เธอต้องจ่ายมูลค่าให้กับการให้ที่หลบหนีกับผู้ลี้ภัย การช่วยเหลือและการสนับสนุนด้วยขนมอย่างดี

Flash : จะไม่กล่าวถึงก็คงไม่ได้

แฟลชนำราวตากผ้ามามัดตัวกิลเดอร์ไว้

Anthony(Girder) : อย่าคุกคามยายของฉัน!!

Flash : ฉันจะกันให้เธอออกไปจากเรื่องนี้ แต่นายต้องบอกฉันมาว่านายต้องการอะไรจากเฮนรี่ อัลเลน และทำไมนายถึงลักพาตัวเขามา?

Anthony(Girder) : ลักพาตัวเนี่ยนะ?

Anthony(Girder) : เจ้าหมอนี้แหละที่เป็นเหตุผลที่ทำให้เราออกมาข้างนอก มันเป็นแผนการของเขา ฉันคิดว่าชนะเขาได้ง่ายๆเพราะเป็นแค่คนที่จับตัวภรรยาอันแสนงี่เง่าของตัวเองก่อนที่จะสูญเสียมันไป แต่ฉันคิดผิด เขาเลือดเย็นกว่าที่ฉันคิดซะอีก

Flash : แกโกหก!!

Flash : คิดว่าฉันจะเชื่อนักโทษอย่างแกงั้นสิ

Anthony(Girder) : นายพูดเหมือนกับแฟนสาวทุกคนที่ฉันเคยมีเลย

Anthony(Girder) : ต่อยฉันมาเท่าที่นายต้องการเลย แฟลช ฉันไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้นล่ะ แต่ถ้าฉันซัดไปที่นายได้สักครั้งเต็มๆนะ แกดับแน่

Flash : ฉันคิดว่านายพูดถูกนะ...

Flash : แต่ก่อนอื่นนายต้องจับฉันให้ได้ก่อน

Anthony(Girder) : ไม่มีทางหนีอีกแล้วนะ เจ้าตัวน้อย

แต่ทุกอย่างเป็นแผนของเดอะแฟลชอยู่แล้วในการล่อให้กิลเดอร์เข้ามาใกล้และถูกดูดติดไปกับตัวดูดเหล็ก

Anthony(Girder) : ไอ้บ้าเอ้ย....

Flash : มันง่ายเสมอเลยในการล่อให้นายไปอยู่ใต้แม่เหล็ก กิลเดอร์ เอาล่ะตอนนี้....เฮนรี่ อัลเลน บอกฉันมาทุกๆอย่าง เขาอยู่ที่ไหน?

Anthony(Girder) : ฉันไม่ยอมแพ้ให้กับเพื่อนร่วมงานของฉันหรอก คุณยายทำได้ดีกว่าฉันอีกนะในเรื่องนั้น

Flash : งั้นเอาเป็นว่า พวกอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่ฉันเจอในสวนหลังบ้านของยายนายล่ะ? นายมีแผนที่จะทำอะไรกันแน่?

Anthony(Girder) : ถ้านายอยากรู้ว่ามันทำอะไรได้ ทำไมไม่ลองไปหาหมอดีๆสักคนแล้วถามล่ะ

"เซนทรัลซิตี้ แถวชานเมือง"

..... : เฮ้ ที่รัก ทำงานดึกเหรอคะ? 

Elijah : ผมออกมาสักพักแล้วล่ะ แค่คิดอะไรบางอย่างน่ะ แล้วแคทตี้ไปไหนล่ะ? เธอน่าจะอยู่ที่นี้กับคุณจนกว่าผมจะกลับมาบ้านนะ

..... : ฉันบอกให้เธอกลับไปก่อน เพราะพยาบาลก็มีครอบครัวรออยู่ที่บ้านเช่นกันค่ะ

..... : เกิดอะไรขึ้นกับหัวของคุณน่ะ? 

Elijah : ไม่มีอะไรหรอก ผมเดินชนประตูน่ะ คุณนอนได้แล้ว เดี๋ยวผมจะคิดเรื่องข้าวเช้าเอง

Elijah : บางทีอาจจะเป็นอาหารนิดหน่อย คุณก็รู้ว่าผมมีช่วงเวลาที่ยากมากๆในการคิดเรื่องพวกนั้น

Elijah : พนันได้เลย

..... : พวกเขาบอกว่าเธอเหลือเวลาอีกเท่าไหร่?

Flash : ฉันคือชายผู้รวดเร็วที่สุด เอลียาห์ สำหรับฉันแล้วมันใช้เวลาไม่นานหรอกในการเช็คดูพวกผู้คุมทั้งหมด นายเป็นคนเดียวที่ดูจะมีแรงจูงใจ

Flash : ทำไมถึงช่วยพวกนั้นหนีไปล่ะ? เงินสำหรับจ่ายค่ารักษางั้นเหรอ?

Elijah : เงิน? สิ่งนั้นจะทำอะไรให้เธอได้ล่ะ? เธอไม่ต้องการเงินหรอก เธอต้องการการรักษา เฮนรี่ อัลเลนสัญญาว่าจะส่งมาให้

Flash : เฮนรี่ อัลเลนงั้นเหรอ? นายคิดในแง่ดีงั้นสินะ?

Elijah : ก็ตอนแรก ฉันไม่เชื่อเขาหรอกที่เขาบอกว่าเป็นหมอเกี่ยวกับทางด้านโลหิตก่อนที่จะเข้าคุก พวกฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยก็พูดทุกๆอย่างออกมา เชื่อฉันสิ

Elijah : ฉันเลยมองไปที่เขา ความสามารถจริงๆที่เขามี ทำไมคนแบบนั้นถึงต้องฆ่าภรรยาของตัวเองด้วย ฉันไม่มีทางรู้ได้เลย จากนั้นไม่นานฉันก็ถามความเห็นเขาเกี่ยวกับอาการของจาเน็ต

Elijah : ฉันเห็นว่าเขามีปัญหากับพวกนักโทษคนอื่นๆ การเป็นหมอมันไม่เหมาะกับการต่อสู้นักหรอก แต่เขาก็บอกฉันว่าเขาต้องการจะออกไปข้างนอก เดี๋ยวนี้ และถ้าฉันช่วยเขา เขาก็จะช่วยให้จาเน็ตดีขึ้นเหมือนกับเป็นคนใหม่ ทั้งหมดที่ฉันต้องทำก็คือนำทางพวกเขาและโดนตีเข้าที่หัวให้น๊อคลงไป

Elijah : ฉันไม่มีอะไรจะสูญเสียอีกแล้ว โลกใบนี้พรากสิ่งที่สำคัญที่สุดทุกๆอย่างของฉันไปจนหมด เชิญลงมือเลย แต่สัญญากับฉันก่อนว่าจาเน็ตจะถูกเฝ้ามองอยู่เสมอจนกว่าเธอจะ..นายก็รู้ล่ะนะ

Flash : ฉัน..ฉันไม่จับนายหรอก สำหรับเรื่องแบบนี้ ฉันเข้าใจว่าคนเราสามารถทำได้มากแค่ไหนเพื่อปกป้องครอบครัวของตัวเอง แต่ถ้า เฮนรี่ อัลเลนติดต่อนาย ให้นำรถไปจอดที่ตรงข้ามของถนนด้วย ฉันจะมาดูรอบๆนี้เพื่อหาข้อมูล

Elijah : นาย..ปล่อยฉันไปเหรอ?

Flash : ฉันหวังว่าภรรยาของนายจะได้พบกับความสงบสุข เอลียาห์ ฉันหวังแบบนั้นจริงๆ

"ฉันรู้ว่ามันยากแค่ไหนที่ต้องเห็นคนที่คุณรักต้องมารับเคราะห์"

ขณะที่แฟลชวิ่งอยู่ซุมก็วิ่งตามจากด้านข้าง

Flash : อะไรนะ? แกอีกแล้วเหรอ?

Flash : แกเป็นใคร?

Zoom : ดูเหมือนว่านายกำลังโกรธอยู่นะ แล้วไปได้มันมาจากที่ไหนกันล่ะ ฉันล่ะสงสัยจริงๆ?

Zoom : บ่อยๆครั้ง มันเกิดจากความทรงจำบางส่วนที่ถูกอัดอั้นเอาไว้ในสมัยเด็ก.. อาการบาดเจ็บแย่ๆบางอย่างที่นายไม่เคยเอาชนะมันได้เลย แล้วข้างในโครงสร้างของนายมันเป็นยังไงกันล่ะ?

Flash : แกไม่รู้ซะแล้ว ว่าฉันเป็นใคร!!

Zoom : งั้นเหรอ?

ซูมหนีไปต่อหน้าเดอะแฟลช

Flash : มันหายไปไหนแล้ว? เดี๋ยวนะฉันรู้จักถนนเส้นนี้...

Flash : มันคือบ้าน...ที่ๆแม่ของฉันถูกฆ่า

โปรดติดตามตอนต่อไป!!