The Flash 044 (Professor Zoom Part 04)
วันวางจำหน่าย : กันยายน 2015
เรื่องโดย : Van Jensen, Robert Venditti
ภาพโดย : Brett Booth, Norm Rapmund
ภาพโดย : Brett Booth, Norm Rapmund
หน้าปกโดย : Brett Booth, Norm Rapmund
สำนักพิมพ์ : DC comics
ผู้แปล GL Spoil Comic
ผู้แปล GL Spoil Comic
จากเล่มที่แล้วแฟลชถูกเดอะโฟลด์แมนส่งมายังใต้ทะเลลึก!!
"ความทุกข์ทรมานจากการสับสนซึ่งเกิดจากพลังเทเลพอร์ตของเดอะโฟลด์แมน"
"สิ่งที่เดอะแฟลชรู้สึกกังวลอย่างแรกนั้นคือ เขามาอยู่ใต้ทะเลลึกสองพันกว่าฟุตได้ยังไงกัน..."
"..จากนั้นเขาก็จะรู้สึกราวกับกระดูกแตกเป็นเสี่ยงๆซึ่งเกิดจากความดันใต้ทะเลลึก สัญชาตญาณในการเอาชีวิตรอดของเขาถูกพรากออกไปและความตื่นตระหนกได้เข้ามาแทนที่"
"ความตื่นตระหนกนั้นจะทำให้เกิดการเคลื่อนไหวของร่างกาย ซึ่งการเคลื่อนไหวก็จะทำให้ออกซิเจนภายในร่างกายเริ่มหมดลง"
"และการหนีไปจากสถานการณ์แบบนี้ เดอะแฟลชจำเป็นต้องเคลื่อนไหวให้มากขึ้นไปอีก"
"อาการบาดเจ็บอันทุกข์ทรมาน"
"โอ้ แล้วเขาก็จะรอดมาได้ด้วย แบบฉิวเฉียดเลย"
"เลือดไหลออกมาจากเส้นเลือดฝอยที่ตา แก้วหูที่ฉีกขาด ปอดถูกทรมานเพราะมันเต็มไปด้วยลิ่มเลือดอุดตัน"
"แม้จะถูกมอบพลังมาให้หรือไม่ได้รับก็ตาม ร่างกายของมนุษย์ไม่ได้ถูกออกแบบมาให้เดินทางใต้น้ำโดยใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีในแนวตั้งฉาก"
"แต่เขาจะฟื้นฟูกลับมา ความสามารถในการรักษาตัวเองของเขาจะเร่งปฏิกิริยาทันทีเมื่อรู้ว่ามีการอาการบาดเจ็บ"
"ฉันไม่มีแบบนั้น หรือวิธีการอื่นๆแบบนั้น"
"ยังหรอก"
"ฉันต้องการให้เขากลัว"
"สับสน"
"ความโกรธ"
"และฉันต้องการให้เขานำความรู้สึกทั้งหมดนั้นกลับมายังบ้าน"
Zoom : มายังเซนทรัลซิตี้!! เมืองของฉัน!!
The Folded Man(Xolani) : นายนี้มันคิดในแง่บวกชะมัด นายจะไม่ยอมให้ฉันส่งเดอะแฟลชไปที่ภูเขาไฟงั้นสินะ? หรือไม่ก็วางมันไว้ที่ดวงจันทร์? รับรองมันกลับมาไม่ได้แน่ๆ
Zoom : ฉันบอกนายไปแล้วนะ โซลานี่ เมื่อฮีโร่ได้ตายลง พวกเขาก็จะกลายเป็นผู้สละชีพ รูปปั้นอนุสรณ์จะถูกสร้างขึ้น พิพิธภัณฑ์ก็จะถูกสร้างตามมา เชื่อฉันสิ ฉันรู้ดีในเรื่องนี้เลยล่ะ
Zoom : พวกเราจะทำลายเดอะแฟลช เปลื้องทุกอย่างที่นิยามว่ามันเคยเป็นใคร ทำให้มันไม่เป็นฮีโร่อีกต่อไป จากนั้น เมื่อฉันพรากเอาชีวิตของมันไป มันจะไม่ใช้แค่ตายอย่างเดียว มันจะถูกลืมเลือนไปตลอดกาล
Zoom : เซลเคิร์ก แบบแปลนเสร็จรึยังล่ะ?
Selkirk : เรียบร้อย แบบแปลนนี้จะทำงานตามคำสั่งที่นายบอกมา
Zoom : โอเค พวกนายทั้งหมดกลับไปทำงานกันได้แล้ว เซลเคิร์ก ฉันจะทิ้งนายให้อยู่ดูแลการบรรจุอุปกรณ์ต่างๆ
-------------------
Roscoe Dillon : รอสโค ดิลลอน เจ้าแห่งแรงเหวี่ยง
Eobard Thawne : อีโอบาร์ด ธอร์น หรือที่รู้จักกันในชื่อ โปรเฟซเซอร์ซูม สามารถควบคุมการไหลของเวลาได้ทำให้เขาสามารถที่จะปรากฏตัวได้อย่างรวดเร็วยิ่งกว่าทุกสิ่งและทุกๆคน
Magali : มาการี สามารถควบคุมเวลาซึ่งส่งผลกระทบต่ออายุของสิ่งมีชีวิตและไม่มีชีวิต
Block : บล็อก สามารถที่จะหน่วงหรือหยุดการเคลื่อนไหวของอะตอมและสร้างวัตถุที่ไม่สามารถผ่านออกไปได้
Alexander Selkirk : อเล็กซานเดอร์ เซลเคิร์ก นักวิชาการเกี่ยวกับเรื่องสปีดฟอร์ซ
Xolani : โซลานี่ หรือที่รู้จักกันในชื่อ เดอะโฟลด์แมน สามารถทำลายกำแพงเวลาย่นระยะทางสถานที่สองแห่งเข้าด้วยกัน
"ส่วนฉันต้องไปทำความรู้จักกับแขกของพวกเราด้วยตัวของฉันเองซะหน่อย"
Zoom : ฉันเชื่อว่านายน่าจะสุขสบายดีนะ เฮนรี่ ฉันให้นายโดยที่ไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆเลยเพื่อให้นายรู้สึกเหมือนกับอยู่บ้านแบบเดียวกับที่อยู่ในคุก ข้างล่างนี้ในประตูที่ถูกปิดเอาไว้
Henry : ธอร์น!!
Henry : แกฆ่าภรรยาของฉัน!!
Henry : เงียบๆหน่อยเฮนรี่
Zoom : และถ้าหากนายยังไม่ได้ทำตามที่ฉันพูดให้เป๊ะๆแล้วล่ะก็...ฉันจะฆ่าแบรี่ลูกชายของนายด้วย
"สถานที่อื่นในเซนทรัลซิตี้"
Captain Frye : คนที่จับตัวเฮนรี่หายไปแล้ว
..... : งั้นจะเรียกว่าเป็นการหลบหนีได้รึเปล่าล่ะ กัปตันฟราย
Captain Frye : ฉัน....ฉันไม่รู้
Flash : พ่อ ผมจะหาพ่อให้เจอ ผมสัญญา
David : ให้ตายเถอะ ฮาร์ทลีย์ ไม่!! นายจะมาหยุดเพราะสิ่งแวดล้อมรอบๆตัวนายไม่ได้นะ ผู้คนจะสงสัยขึ้นมา
Hartley : ฉันไม่สนใจว่าพวกเขาจะสงสัยอะไรหรอกนะ เดวิด และฉันก็ไม่สนใจด้วยถ้าพวกเขาจะรู้!!
David : นี้มันเหมือนกับเอาอาชีพของฉันเป็นเดิมพัน...
Hartley : ฉันจะไม่สานความสัมพันธ์ต่อแน่ๆถ้าต้องเก็บซ่อนมันเอาไว้
David : งั้นฉันเดาว่านายได้ตัดสินใจเลือกแล้วสินะ
David : โอ้ อัลเลน ฉันเพิ่งจะได้รับเรื่องของพ่อนายเอง นายต้องไม่ยุ่งกับเรื่องนี้นะ
David : โอ้พระเจ้า เกิดอะไรขึ้นกับหน้าของนายเนี่ย? มันไม่เกี่ยวอะไรกับเฮนรี่ใช่มั้ย?
Barry : ฉัน.. มันไม่มีอะไรหรอก
Barry : ว่าแต่นายไม่เป็นไรใช่มั้ย? ฉันได้ยินเสียงตะโกนบางอย่าง...
David : ได้ยินด้วยเหรอ? โทษที มันก็แค่การโต้เถียงแบบเดิมๆน่ะ
David : ฮาร์ทลีย์ คิดว่าเขาสามารถไปเยี่ยมฉันได้ที่ทำงาน แต่เขาดันไม่กังวลเกี่ยวกับผลกระทบเลย ถ้าพวกเบื้องบนรู้ว่าเรา...
Barry : มันก็ดีแล้วนิ มันเจ๋งจะตายสำหรับฉัน นายแล้วก็ฮาร์ทลีย์ ฉันรู้ว่านายพยายามจะปิดบังเอาไว้เรื่องที่นายเป็น...
David : เกย์งั้นสินะ? ฉันรักในสิ่งที่ฉันเป็น แต่ถ้าเกิดข่าวมันรั่วไหลออกไปว่าหัวหน้ากองปราบอาชญกรกำลังคบหากับอดีตอาชญากรไพน์ ไปเปอร์แล้วล่ะก็ อาชีพฉันจบแน่
Barry : แต่ฮาร์ทลีย์ไม่ใช่อาชญากรนะ ไม่ได้เป็นอีกแล้ว
David : ความเป็นจริงมันไม่สำคัญอะไรหรอก ทุกๆอย่างมันคือความเข้าใจ ลองนึกภาพตามว่าจะเป็นยังไงถ้าหากนักข่าวไอรีส เวส เขียนมันลงไป มันจะแพร่กระจายไปทั่วทั้งเมือง
"ตอนเช้า ณ ใจกลางเมือง"
Oscar : สวัสดีตอนเช้าครับ คุณอัลเลน นี้ครับซิตี้เซนฉบับใหม่ เพื่อคุณโดยเฉพาะเลย
Barry : ขอบใจมากออสการ์ และก็เอาไอ้ที่วอลลี่กำลังอ่านอยู่ด้วยนะ
Wally : เจ๋งไปเลย!! ขอบคุณครับ แบรี่
Barry : แล้วนายจะไม่ห่อเพื่อเก็บมันหน่อยเหรอไง?
Wally : ผมไม่ได้สะสมหรอก แค่อ่านอย่างเดียว
Wally : ผมไม่รู้หรอกว่าทำไมคนยังอ่านหนังสือพิมพ์กันอยู่ แต่ผมเดาว่าบางคนอาจจะต้องการให้น้าไอริสยังมีงานทำอยู่ก็ได้
Wally : น้าไอริสพูดว่า น้ากำลังทำข่าวเกี่ยวกับพ่อของคุณอยู่ เรื่องที่เขาหายตัวไป แล้วทุกอย่างมันเป็นไปด้วยดีรึเปล่าครับ?
Barry : ช่าย...ก็อาจจะนะ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
Barry : มันก็นานมาแล้วล่ะ ที่ฉันต้องการพิสูจน์ว่าเขาไม่ได้เป็นคนฆ่าแม่ของฉัน และสุดท้ายฉันก็พบกับเบาะแส---ชื่อของคนๆหนึ่ง ธอร์น แต่เมื่อฉันบอกพ่อ เขากับโกรธและบอกให้ฉันหยุด
Barry : ตอนนี้ ก็มีใครบางคนได้ตัวเขาไป และเขาก็ยังถูกกล่าวหาอีกว่าฆ่าคนอื่น ฉันไม่รู้แล้วเนี่ยว่าจะทำยังไงดี
Wally : คุณไม่สามารถแก้ไขทุกสิ่งทุกอย่างได้หรอก แบรี่ สิ่งที่คุณสามารถทำได้จริงๆก็มีแค่ควบคุมชีวิตของคุณให้ได้
Wally : ผมโทษแฟลชว่าเป็นตัวการที่ทำให้แม่ผมหายไป แต่การเกลียดเขาก็ไม่ได้ช่วยให้ผมเข้าใจอะไรเลย
Barry : ขอบใจนะ วอลลี่
Wally : แล้วนั้นมันทำให้พวกเรา หรือแม้แต่ผมพ่นสีเป็นรูปนั้นบนเสื้อคุณได้งั้นสินะ?
Barry : นั้นมันเสื้อโปรดของฉันเลยนะ..แต่ก็ได้ จะได้เท่าเทียมกันหน่อย ไปกันเถอะ พวกเราต้องไปได้แล้ว...
"...ไม่อยากให้นายไปสายตั้งแต่วันแรกหรอกนะ"
Barry : เอาล่ะถึงแล้ว มันค่อนข้างจะสุดยอดไปเลยนะ ที่โรงเรียนของนายอนุญาติให้นายศึกษาการทำงานในโรงรถของกรมตำรวจ CCPDได้
Wally : ใช่มั้ยล่ะ!? พวกเขายังบอกอีกตัวด้วยนะว่าผมมีความสามารถทางด้านวิศวกรหรืออะไรทำนองนั้น บางทีพวกเราอาจจะเพิ่มกำลังเครื่องยนต์รถบรรทุกของพวกหน่อยสวาทได้หรือไม่ก็พวกเราจะทำให้รถของกรมตำรวจเร็วขึ้นได้ขนาดไหนกัน
Barry : ช่าย อืม ฉันเดาว่าทิมจะเป็นคนตัดสินใจเรื่องนั้นนะ นายจำวอลลี่ได้รึเปล่าล่ะ ทิม ฉันจะอยู่ที่แลปข้างบนนะเผื่อนายต้องการอะไรเพิ่ม
Tim : แน่นอนอยู่แล้วแบรี่ ฉันจะแสดงให้เด็กนี้เห็นเอง
Tim : พวกเราจะมาทำเรื่องใหญ่ๆกันนะเจ้าหนูวิศวกร นายต้องให้ความสนใจในช่วงเวลานี้ซะหน่อยและเมื่อฉันส่งนายกลับไปยังโรงเรียน นายจะสามารถสร้างเครื่องจักรได้แม้จะหลับตาอยู่ก็ตาม แต่พวกช่างเครื่องก็จะมีสิ่งของบางอย่างที่คู่ควรอยู่กับพวกเขา สำหรับนายต้องเริ่มจากความปลอดภัยเป็นอันดับแรกเลย ด้วยเจ้านี้ แว่นตาป้องกัน
Tim : สำหรับตัวอย่าง ก็นี้เลยบล็อกเครื่องยนต์ เจ้าสิ่งนี้มันสร้างขึ้นมาจากแมกนีเซียม ถูกเผาด้วยความร้อน จนแม้แต่พวกคนที่ทำงานกับไฟก็ไม่สามารถนำมันออกมาได้ ต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามกระบวนการของมัน ถ้าให้ฉันเดา นายไม่เคยรู้เรื่องนั้นมาก่อนสินะ
Tim : ไม่คิดแบบนั้นสินะ งั้นเรามาเริ่มจากพื้นฐานเบื้องต้นกันเลย กฏข้อที่หนึ่ง ก่อนจะทำงานอะไรเกี่ยวกับรถก็ตาม ต้องแน่ใจว่าพวกเครื่องยนต์ปิดอยู่
Wally : โอเค เพื่อความปลอดภัยจากนั้น...
"ด้านนอก"
Block : เร็วหน่อยรอสโคว
Roscoe : เหลือต้องไขเกลียวอีกนิดเดียวเท่านั้น บล็อก
Rosco: เรียบร้อยแล้ว ไปกันเถอะ
Block : ดี จุดจบของเกมกำลังจะมาถึงแล้ว
Block : เซนทรัลซิตี้!! พวกแกล้มเหลวจากน้ำมือของชายคนหนึ่งที่พวกแกเรียกกันว่า เดอะแฟลช และพวกเราจะมาจับกุมตัวเขาไว้เพื่อคิดบัญชี!!
David : เกิดอะไรขึ้นข้างนอกน่ะ ฟอร์เรส?
Forrest : คุณต้องมาดูนี้ ผู้อำนวยการซิงห์ ใครบางคนแต่งชุดโรคจิตๆ แล้วพูดแต่เรื่องเดอะแฟลชข้างนอกนั้น
David : หืม?
David : แล้วอัลเลนหายไปไหนเนี่ย?
แบรี่เปลี่ยนชุดเป็นเดอะแฟลชทันที
Flash : เธอต้องการเดอะแฟลชใช่มั้ย? ได้ตามนั้นเลย ตอนนี้ก็บอกมาซะว่าพวกเธอเอา เฮนรี่ อัลเลนไปไว้ที่ไหน และฉันจะคิดดูอีกทีว่าจะไม่ขัดขวางทางพวกเธอดีรึเปล่า
Flash : หรือไม่ก็ทางเลือกที่สอง เพราะวันนี้ฉันค่อนข้างใจร้อนสักหน่่อยล่ะนะ
เดอะแฟลชชกไปที่หน้าของบล็อกแต่กลับเป็นแขนของเดอะแฟลชเองที่หักไม่มีชิ้นดี
Block : นายพูดจบรึยังล่ะ?
Roscoe : ฉันคิดพวกเราควรจะต้องสอนบทเรียนอื่นๆของโปรเฟซเซอร์ซูมให้เขาสักหน่อยแล้วล่ะ บล็อก
รอสโคเหวี่ยงรถเข้าหาเดอะแฟลช
Block : ไม่มีทางหนีหรอกนะ
Block : ไม่สำหรับนาย
บล็อกเข้ามาขวางทางเดอะแฟลช
Block : พวกเรารู้ว่าจริงๆแล้วนายเป็นปีศาจแบบไหน แฟลช..
Block : และตอนนี้ก็ถึงเวลาแล้วที่คนอื่นๆจะได้รู้
บล็อกเปิดอุปกรณ์ที่รอสโคประกอบเมื่อสักครู่ให้แฟลชเห็น
Flash : นั้น นั้นมันอะไรกัน? แล้วเธอเป็นตัวอะไรกันแน่?
Block : พวกเรารู้เรื่องพลังของแกมากกว่าที่แกเคยรู้จักอีก..นั้นเป็นเพราะว่า แสง นั้นก็ได้เลือกพวกเราเช่นกัน ตลอดปีมานี้ นายมักจะคิดว่ามันไม่มีจุดประสงค์อันยิ่งใหญ่อะไรเลย คิดว่ามันเป็นแค่สิ่งที่ทำให้นายวิ่งได้เร็วขึ้นเท่านั้น น่าสมเพชชะมัด
Block : รอสโคสามารถควบคุมแรงเหวี่ยงได้ ส่วนตัวฉันงั้นเหรอ? ฉันสามารถหยุดอะตอมภายในร่างกายของฉันหรือทุกๆสิ่งที่ฉันสัมผัส ทำให้พวกมันไม่สามารถถูกทำลายได้
Block : หรือแม้กระทั่งอากาศ
บล็อกสร้างโดมอากาศขังเดอะแฟลชไว้
Flash : มัน..มันเป็นไปได้ยังไงเนี่ย?
Block : พวกเราฝึกฝนมาเพื่อวันนี้ ช่วงเวลานี้เลยล่ะ แฟลช แกจะหนีไปไหนไม่ได้...ไม่สำหรับพวกเรา
Captain Frye :เกิดบ้าอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย แฟลช? มันดูเหมือนว่ารอบๆบริเวณนี้ถูกปกคลุมไปด้วยอะไรบางอย่างคล้ายๆโดม
Flash : ผมจะพาทุกคนออกไปให้ได้ กัปตันฟราย ผมสัญญา
Flash : ผมสามารถสั่นอนุภาคในร่างกายของผมให้เร็วพอที่จะทะลุผ่านทุกอย่างไปได้ ไม่ว่ามันจะเป็นวัตถุแข็งอะไรก็ตาม และเมื่อผมผ่านออกไปได้ ผมก็จะทำให้ทุกคนออกไปได้แน่นอน
Block : พวกเรากำลังนับครั้งอยู่นะว่านายจะพยายามได้สักกี่น้ำกัน...
Flash : อะไรนะ?
"ประกายไฟ นั้นล่ะคือสิ่งที่พวกเราต้องการ และจากนั้นฟิวส์ก็จะถูกจุดชนวน"
"พลังงานของการระเบิดซึ่งเกิดจากพลังของแฟลชเอง"
"มันจะเปลี่ยนกลับไปโจมตีทุกสิ่งที่เขารัก"
Tim : วอลลี่หลบไปอยู่ด้านหลัง!!
ทิมโดนวอลลี่ที่โดนสายฟ้ากระแทกใส่จนสลบ
Wally : ทะ ทิม!!
"แต่มันก็ไม่ง่ายเลยที่จะหยุดเขาเอาไว้"
Flash : เจ้าสิ่งนั้น...มันใช้พลังงานของฉันด้วยวิธีอะไรบางอย่าง
"แต่ความล้มเหลวจะทำให้ความคิดของเขาโกหกตัวเองว่าทุกอย่างเป็นเรื่องง่ายๆ และเชื่อมาตลอดว่าทุกปัญหาสามารถแก้ไขได้ถ้าเขาเคลื่อนไหวให้เร็วยิ่งกว่าเดิม"
Flash : ฉันหยุดมันได้
"แต่ไม่ใช่คราวนี้"
"เวลานี้ ทุกๆการระเบิดที่เกิดจากความเร็วมีแต่เพิ่มพลังการทำลายให้มากขึ้น"
เครื่องจักรดูดพลังงานของแฟลชไปแล้วยิ่งเพิ่มพลังมากขึ้นกว่าเดิม
Flash : ไม่!!
"วันนี้ เดอะแฟลช จะเป็นผู้นำการทำลายล้างมาด้วยตัวของเขาเอง"
โปรดติดตามตอนต่อไป!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น