[Spoil]Superman-Wonder Woman 001

Superman-Wonder Woman 001

วันวางจำหน่าย : ตุลาคม 2013

เรื่องโดย : Charles Soule

ภาพโดย : Batt , Tony S. Daniel

หน้าปกโดย : Tony S. Daniel

สำนักพิมพ์ : DC comics

ผู้แปล GL Spoil Comic

ความลับของซุปเปอร์แมนและวันเดอร์วูแมน!!

Superman : เธอพร้อมมั้ย?

Wonder Woman : แน่นอน

Superman : งั้นไปกันเถอะ

แอนเเลนติกเหนือ

Wonder Woman : นายมั่นใจว่าจะจัดการเรื่องนี้ได้ใช่มั้ย? ฉันยินดีที่จะช่วยนะ

Superman : ฉันจัดการได้น่า

Wonder Woman : โอเค นายสบายๆอยู่แล้วนิในพายุ

Superman : ไม่ต้องห่วงหรอก แป็บๆเราก็จะได้ไปดินเนอร์กันที่ออสโลก่อนที่เธอจะรู้สึกตัวอีก (ออสโล คือ เมืองหลวงในประเทศนอร์เวย์)

Wonder Woman : นายเคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนรึเปล่า?

Superman : มันดูแปลกๆที่มีพายุขนาดใหญ่ในเวลานี้ของปีนะ แต่..โอ้

Wonder Woman : อะไรเหรอ?

Superman : เครื่องบินกำลังมีปัญหาอยู่ทางนั้น

Wonder Woman : ฉันเอง

"ยอดเยี่ยมมาก"

"ฉันจัดการได้นา"

"เยี่ยมมากเลย คลาร์ก"

"ใส่ใจหน่อย"

"สัมผัสถึงใจกลางของมันที่เต็มไปด้วยพลังงานความร้อน หามัน แล้วก็ทำให้มันเย็นลงซะ"

"ตรงนั้นไง"

"นั้นอะไรน่ะ"

"นั้นมันดูเหมือน..."

"ไม่นะ"

ก่อนหน้านี้ที่ เมโทรโปลิส

"คลาร์ฺก นายต้องหาอะไรบางอย่างที่มันใหญ่ๆมาให้ฉัน"

Clark : ถ้ามันง่ายขนาดนั้นนะแคท ฉันคงจะทำไปแล้ว ว่าแต่ เธอก็มีอิสระในการหาเรื่องราวของเธอเองอยู่แล้วนิ เธอก็รู้ดี

CAT : ฉันคิดว่านายกำลังสับสนบทบาทเล็กๆของเรา ในการทำงานอยู่นะ คลาร์ก

CAT : ฉันเป็นพวกข่าวด่วน และบทบาทของฉันก็อุทิศให้กับผู้อ่านที่แทบจะนับนาทีในการรอข่าวต่อไปของฉัน ส่วนนายก็ทำงานเหมือนสถานสงเคราะห์ นายทำแต่พวกงานหนักๆ

Clark : ขอบคุณที่ช่วยพูดให้ชัดเจนขึ้นนะ

CAT : เอาจริงๆเลยนะ พวกเราไม่สามารถที่จะเอาข่าวเดิมๆมารีไซเคิลได้หรอก การสื่อสารของพวกเรามันค่อนข้างแย่ แล้วมันก็จะแย่ไปกว่านี้อีก ถ้าเราไม่หยุดสิ่งที่เราทำอยู่ในเร็วๆนี้ บล๊อคข่าวอินดี้แบบเราก็คงจะจบลงไปต่อจากเพื่อนๆของพวกเรานั้นแหละ

Clark : งั้นฉันจะดูว่า ฉันจะทำไรได้บ้างก็แล้วกันนะ  แคท เพราะข่าวใหญ่ๆมันไม่หล่นลงมาจากท้องฟ้าเองหรอก เธอก็รู้นิ

CAT : แอรอน!! ทางนี้เลยจ้า!!

"ที่ไหนสักแห่ง"

โน้ตบุคของใครบางคนมีรูปซุปเปอร์แมนกำลังจูบกับวันเดอร์วูแมนอยู่

ในเวลาเดียวกัน ลอนดอน

Diana : ฉันหยุดคิดถึงเรื่องนี้ไม่ได้เลย เฮซเซีย หัวใจของฉันไม่ยอมปล่อยให้ทำแบบนั้น

Hessia : ฉันเข้าใจนะ ไดอาน่า

Hessia : มันยังคงกรีดหัวใจฉันอยู่เหมือนกับมีด เวลาคิดถึงเรื่องที่พี่น้องของพวกเราทิ้งมันไปแบบนั้น

Hessia : อะเมซอนควรได้รับการปฏิบัติที่ดีกว่านี้ แม่ของเธอก็เหมือนกัน

Diana : ฉันได้รับการสนับสนุนให้ทำได้ทุกๆอย่าง แต่พวกเขาก็ยังนั่งอยู่แบบนั้น เป็นนักโทษ ที่เปลี่ยนรูปร่างไป

Diana : ฉันเกลียดมัน

Hessia : ฉันยอมแล้ว!! ฉันไม่แน่ใจเหมือนกันว่าฉันได้ตีเข้าที่หลังของเธอเมื่อตอนเป็นเด็กรึเปล่า และฉันก็จะไม่กดความโชคดีของฉันแน่เพราะตอนนี้ฉันไม่ใช่เด็กแล้ว

Diana : แล้วนั้นมันเเปลกเหรอไง? ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันตอนอายุเท่านั้น ถึงแม้ว่าฉันจะออกไปจากเกาะก็เถอะ ฉันมีพ่อเป็นเทพเจ้าและก็..

Hessia : ก็ยังดีนะที่เธอไม่หาคำตอบ มันไม่ทำให้เธอมีความสุขหรอก ถ้าฉันย้อนกลับไปได้อีกครั้ง ฉันก็จะทำ พอแล้วๆ สำหรับบทสนทนาที่ดูเข้มๆแบบนี้น่ะ ตอนนี้มันก็มีสิ่งดีๆในชีวิตของเธอ หรือไม่ใช่กันล่ะ?

ไฟล์รูปภาพถูกเซฟเข้าแฟลซไดร์ฟ

CAT : คลาร์ก พบกับ แอรอน ลอร์ด เขาดูน่าประทับใจใช่มั้ยล่ะ เขาทำให้กับบริษัทซอร์ฟแวร์แห่งหนึ่ง ซึ่งนั้นจะทำให้เขาร่ำรวยเลย และเขาก็เป็นของฉันนะ

Clark : ไง แอรอน ผม คลาร์ก เคนท์

Aaron : ไงเพื่อน แคทพูดถึงนายเยอะมากๆเลย เธอบอกว่าเธอโชคดีที่ได้ทำงานร่วมกับนาย

CAT : โกหกแล้ว คลาร์กต่างหากที่โชคดีที่ได้ทำงานร่วมกับฉัน

Aaron : และ..บริษัทฉันก็จะพังในสามเดือนเนี่ยนะ แต่มันก็ดูน่าสนุกดี จริงมั้ยล่ะ?

Clark : แน่นอนล่ะ มันเป็นเรื่องสนุกจนกว่าที่ใครบางคนต้องเสียห้องเช่าไปล่ะนะ เพื่อน ฉันชอบออกมาข้างนอกก็จริงนะ แต่ฉันต้องไปทำอะไรบางอย่าง

CAT : เดทอันแสนเร่าร้อนเหรอไง คลาร์ก?

Diana : ความคิดนั้นพวกเราไม่สามารถเปิดประเด็นมันออกมาได้หรอกว่ากำลังมีอะไรในตัวฉันที่ทำให้พวกเรากำลังกังวลอยู่ มันไม่ใช่เรื่องที่มีเหตุผลอะไรหรอก แต่มันทำให้ฉันรู้สึกว่าเขากำลังละอายใจอยู่

Hessia : เขาไม่ได้ละอายใจหรอก ลองคิดดูว่าเขาเติบโตมายังไงดูซิ เขาต้องคงสภาวะของเขาไม่ให้เกิดคลื่น ต้องซ่อนตัวตนที่แท้จริงเอาไว้ นั้นล่ะคิอวิธีการที่เขาใช้ในการปกป้องคนที่เขาห่วงใย

Diana : นั้นคือที่ฉันหมายถึงล่ะ พวกเราคืออะเมซอน พวกเราเฉลิมฉลองให้กับความพิเศษของพวกเรา พลังของพวกเรา และสาปแช่งส่วนที่เหลือของโลก

Hessia : บางทีเธอน่าจะแสดงให้เขาเห็นนะว่ามันเป็นยังไง

Diana : บางที บางทีน่าจะเป็นคืนนี้นะ

Hessia : ขอให้สนุกนะ แม่เทพธิดาตัวน้อย

แฟลซไดร์ฟถูกใส่ลงในซองจดหมาย

..... : เรียกศูนย์ เรียกศูนย์ เครื่องบินไฟล์ Now323 หลุดการควบคุมแล้ว เรากำลังสูญเสียพลังงานหลักในการควบคุม

..... : กำลังนำเครื่องจอดฉุกเฉินบนพื้นน้ำ ต้องการกำลังเสริมมาช่วยเหลือโดยด่วนบริเวณพื้นที่ 66.147186 องศาเหนือ 3.081436 องศาตะวันออก

..... : นั้นมันอะไรกันน่ะ? พวกเรากำลังยกตัวขึ้น!!

"โอเค "

"โอเค ช้าๆเข้าไว้"

"นั้นมันอะไรน่ะ..คลา...."

ซุปเปอร์แมนพุ่งทะลุจนเครื่องบินระเบิด

Wonder Woman : ไม่นะ!!

"คลาร์ก!!"

Wonder Woman : นายอยู่ที่ไหนน่ะ คลาร์ก?

Wonder Woman : เกิดอะไรขึ้น นายโอเครึเปล่า?

Superman : ฉันโอเค มันมีบางอย่างข้างล่างนั้น ฉันเห็นมันไม่ชัด...มันต่อยฉันจนฉันเสียการทรงตัว

Wonder Woman : นายพาสองคนนี้ไปได้มั้ย? นายบินได้ดีกว่าฉัน

Superman : งั้นส่งมาเลย เดี๋ยวฉันจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด...อย่าลงไปข้างล่างนั้น รอฉันก่อนเข้าใจนะ ไดอาน่า

"ให้ตายเถอะ เขา..."

ตูม!! วันเดอร์วูแมนโดนอะไรบางอย่างระเบิดใส่ จนร่วงลงไป

ก่อนหน้านี้ ที่ลอนดอน

Clark : ไฮ

Diana : นี้มันสวยมากๆเลยนะ ฉันไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเลย ขอบคุณนะ 

Clark : มันตัดมาจากพืชที่เก็บรักษาอยู่ในป้อม อย่ารดน้ำมันล่ะ ให้ใช้น้ำมันพืชแทน

Clark : มันสวยแต่ก็ดูแปลกๆนิดหน่อย มันทำให้ฉันคิดถึงเธอ

Diana : โอ้ คลาร์ก ถ้าฉันต้องการความละเมียดละไมล่ะก็ ฉันคงไปกับ ฮัล จอร์แดนแล้วล่ะ

Diana : นายมีอะไรหลายๆอย่างที่น่ามหัศจรรย์ข้างในป้อมนั้น 

Diana : นายไม่เคยคิดจะเปิดให้ผู้คนเข้าไปดูข้างในหน่อยเหรอ?

Diana : หลังจากนั้น ถ้าผู้คนรู้เกี่ยวกับเรื่องของเรา ถ้าพวกเขารู้ว่ามันไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวในตัวของพวกเรา..

Clark : ดอกไม้ไม่ใช่ของอย่างเดียวที่ฉันเก็บไว้ในป้อมนั้นนะ ไดอาน่า ฉันเห็นด้วยกับเธอ..ฉันไม่ต้องการมีความลับอะไรทั้งนั้น แต่บางอย่างมันก็จำเป็น

Diana : เหมือนอย่างพวกเรางั้นเหรอ?

Clark : เหมือนอย่างพวกเราเลย แต่นั้นมันก็ทั้งสองอย่างนั้นล่ะ ความลับที่พวกเราต้องเก็บเอาไว้และคนๆหนึ่งที่ฉันต้องการรักษาเอาไว้

Clark : พวกเราให้พวกเขาทุกๆอย่าง นี้แหละคือพวกเราล่ะ อย่างน้อยก็ตอนนี้

Diana : ฉันก็มีของขวัญบางอย่างให้นายเหมือนกัน

Clark : โอ้?

วันเดอร์วูเเมนหยิบดาบขึ้นมา

Diana : ใช่ บางอย่างจากวัฒนธรรมของพวกฉัน นายเป็นชายที่ได้ชื่อว่าแข็งแรงที่สุดบนโลก หรืออย่างน้อยก็เรียกได้ว่าเป็นหนึ่งในพวกนั้น

Diana : พี่ชายของฉัน ฮิฟีสตัส สร้างสิ่งนี้มาให้ฉัน

Diana : เขาบอกว่ามันคมถึงขนาดตัดอะตอมให้แยกออกเป็นสองได้

Diana : มันเป็นอาวุธที่ทรงพลังแบบแปลกๆ

Diana : เหมือนอย่างนาย คลาร์ก แต่มันก็ไม่สำคัญหรอกว่าอาวุธจะทรงพลังมากแค่ไหน..

Diana : ถ้านายไม่สามารถตีโดนอะไรก็ตาม

Diana : นายเป็นคนแข็งแกร่งนะ คลาร์ก แต่นายไม่เคยฝึกฝนเพื่อการต่อสู้ พลังไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างหรอก ส่วนฉัน จากน้ำมือของผู้อื่น ฉันได้ฝึกฝนมาภายใต้เทพเจ้าแห่งสงครามตั้งแต่ตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก

Diana : นายมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องเรียนรู้ และฉันก็เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่สอนนายได้

เมโทรโปลิส ที่ทำงานของเว็บไซต์ Clarkcatropolis.com

Brian : เฮ้ คุณ เกรน จดหมายมาแล้วนะ

CAT : โอเค ไบรอัน กองไว้ตรงนั้นแหละ

Brian : คุณได้เคยเปิดกองพวกนี้บ้างรึเปล่าเนี่ย คุณ เกรน?

CAT : ถ้ามันสำคัญมากขนาดนั้นล่ะก็ พวกเขาควรส่งอีเมล์มานะ

ปัจจุบัน..

"เข้าตรงเป้าหมายเลยครับท่าน"

"ดีมาก เตรียมมิซไซต์ให้พร้อมไว้ เผื่อในกรณีที่เราต้องยิงเป็นครั้งที่สอง"

..... : ว่าแต่พอจะมีไอเดียอะไรบางมั้ยว่าทำไมพวกเขาต้องทำลายเครื่องบินลำนั้นด้วย?

..... : ก็เพราะมันเป็นไปตามทางของพวกเขา ฉันเดาเอานะ ใครจะบอกได้ล่ะว่ามันเริ่มต้นยังไง สิ่งที่พวกเราควรกังวลก็มีเพียงตัวของพวกเราเอง ว่าพวกเรามีการปฏิบัติหน้าที่เพื่อชาติของพวกเรารึยัง...ซึ่งเราจะต้องเติมเต็มมัน

..... : อา ท่านครับ มีปัญหากับกระบอกปืนที่ติดอยู่ด้านหน้าครับ

Wonder Woman : พวกเราพยายามจะช่วย แล้วมายิงพวกเราทำไมกันหะ?

วันเดอร์วูแมนฉีกกระบอกปืนออกด้วยความโมโห

Wonder Woman : พวกเราพยายามจะช่วยพวกนาย

Wonder Woman : ซุปเปอร์แมนงั้นเหรอ? นั้นมันเร็ว...

แต่กลับเป็นดูมส์เดย์ที่โผล่มา

Superman - "ฉันไม่อยากจะสู้ตอนนี้"

Superman - "มันเหมือนกับว่า นั้นคือทุกๆอย่างที่เราเคยทำมา ไม่ใช่แค่เธอและก็ฉัน แต่.."

Wonder Woman - "ฉันรู้ว่าเธอหมายถึงอะไร"

Superman - "ได้รับสัญญาณแจ้งเตือนจากคลื่นความถี่ของวอชทาวเวอร์ ว่ามีพายุลูกใหญ่อยู่นอกชายฝั่งนอร์เวย์"

Superman - "จัสติคลีคได้รับสัญญาณอะไรบางอย่างที่มันดูแปลกๆ พวกเขาเลยขอให้ฉันออกไปรับมือกับมัน"

Wonder Woman - "รับมือกับมันเนี่ยนะ? ยังไงล่ะ?"

Superman - "ฉันไปได้ดีกับพายุเลยล่ะ"

Wonder Woman - "ไปได้ดีเนี่ยนะ? มันหมายถึงอะไรล่ะ? เพราะคำนั้นสำหรับพวกเราแล้ว บางทีมันอาจจะเป็นสิ่งที่มาจากพ่อเซอุสก็ได้"

Superman - "ไปกับฉันสิ มันจะต้องสนุกแน่ๆ อย่างน้อยที่สุดถ้าพวกเราอยู่ด้วยกัน แม้ว่าเราจะไม่เคยลงมือในเรื่องแบบนี้"

Wonder Woman - "พวกเราก็จะกลับมาลงเอยแบบนี้อีก"

Wonder Woman - "พวกเราไม่มีอะไรเลย นอกจากเวลา"

โปรดติดตามตอนต่อไป