[Spoil]Superman-Wonder Woman 003

Superman-Wonder Woman 003

วันวางจำหน่าย : ธันวาคม 2013

เรื่องโดย : Charles Soule

ภาพโดย : Batt , Tony S. Daniel

หน้าปกโดย : Batt , Tony S. Daniel

สำนักพิมพ์ : DC comics

ผู้แปล GL Spoil Comic

"การกลับมาของซ็อด!!"

เมโทรโปลิส สำนักงานเว็บไซต์ Clarkcatropolis.com

แคทเปิดซองและเจอกับแฟลซไดร์ฟอันหนึ่ง ซึ่งเมื่อเปิดออกก็ได้พบกับภาพที่ไม่น่าเชื่อ

CAT : ว้าว

"มุมมืดของดวงจันทร์"

Batman : คลาร์ก

Superman : ..บรูซ? นายอยู่ไหน

Batman : ที่วอชทาวเวอร์ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? นายเพิ่งจะบินรอบโลกไปเกือบๆสามร้อยรอบเลยนะ และตอนนี้นายก็นั่งอยู่ที่มุมมืดของดวงจันทร์งั้นเหรอ?

Batman : พูดกับฉันสิ

Superman : ตอนที่อพอลโล่ยิงแสงอาทิตย์ใส่ฉัน ฉันรู้สึก...มันเหมือนกับฉันเป็นแก้วๆหนึ่งที่มีเพียงแค่ครึ่งแก้วมาตลอด แต่ฉันไม่เคยรู้ตัวเลย และจากนั้นแสงอาทิตย์นั้นก็เติมเต็มฉัน ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ฉันพยายามที่จะเผาผลาญมันออกไป แต่ว่า...

Superman : ..ฉันไม่รู้สึกว่ามันควบคุมได้เลย และมันก็ไม่ได้ลดลงไปอีกด้วย ไม่จนกว่ามันจะค่อยๆจางหายหรือฉันสามารถที่จะ... 

Batman : โอเค งั้นพวกเราจะมาหาคำตอบไปด้วยกัน แต่ขอให้นายพูดกับฉันต่อไปเรื่อยๆ นายไม่รู้จักพลังของนายดีพอใช่มั้ยล่ะ?

Superman : แล้วฉันจะไปหาคำตอบมาได้ไงกันล่ะ? มันไม่มีชาวคริปโตเนี่ยนอยู่บนโลกนี้มาตลอดสักหน่อย ไม่มีตัวอย่างด้วยซ้ำ ฉันเพิ่งจะรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับผู้คนของฉันไม่นานมานี้เอง

Batman : และนั้นไม่ทำให้นายกังวลเลยรึไง? เพราะว่ามันทำให้ฉันรู้สึกกังวลนะ

Superman : ทุกๆอย่างทำให้นายกังวลอยู่แล้ว บรูซ

Batman : แล้วทำไมไดอาน่าไม่อยู่กับนายล่ะ? บางทีเธออาจจะ..

Superman : นายจะบ้ารึไงหะ บรูซ?

Superman - ไดอาน่าเป็นคนสุดท้ายที่ฉันอยากจะให้มาเห็นฉันในสภาพแบบนี้

Diana : นี้มันยากเหลือเกินนะ เฮซเซีย

Hessia : หืม?

Diana : ฉันรู้ว่านี้มันสำคัญสำหรับเขา...เขาเคยพูดถึงมันมาก่อนและฉันรู้ว่านี้เป็นช่วงวันหยุด เขาเฉลิมฉลองกัน แต่ฉัน...

Hessia : มันสำคัญสำหรับเขา เธอก็เลยอยากจะทำให้มันสำคัญสำหรับเธอเช่นกัน แต่เธอกลัวว่าจะทำมันผิดพลาด..และแสดงให้เขาเห็นว่าจริงๆแล้วเธอไม่ได้เหมือนกับใครเลย

Hessia : เธอคิดจริงๆเหรอว่าเธอเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เครียดกับคืนคริสต์มาสครั้งแรกกับผู้ชายคนใหม่น่ะ? ขอร้องเถอะไดอาน่า

Diana : ฉันต้องให้ของขวัญกับเขาแต่ฉันไม่รู้เลยว่าจะต้องหยิบอะไร เขาใส่ใจกับเรื่องพวกนี้รึเปล่าเนี่ย? ฉันไม่เคยทำแบบนี้เลย

Hessia : จากที่เธอเล่าให้ฉันฟัง เขาไม่เคยใส่ใจอะไรเลยสักอย่าง แต่เขาใส่ใจแค่คนเดียวนั้นคือเธอ เธอคิดมากเกินไปแล้ว ฉันมีเรื่องราวมากมายยิ่งกว่าที่เคยเล่าให้เธอฟังอีก ไม่ว่าจะความสัมพันธ์ก่อนหน้านี้หรือหลังจากที่ฉันจากทีมิสซีร่า(เกาะที่วันเดอร์วูแมนอยู่)มา และมันก็เป็นสิ่งที่เรียบง่าย

Hessia : ของขวัญมันไม่เกี่ยวกับว่ามันคืออะไรหรอก มันเกี่ยวกับความตั้งใจที่อยู่เบื้องหลังสิ่งเหล่านั้นมากกว่า แสดงให้เขาเห็นว่าเธอรู้ว่าเขาเป็นใคร และเขาจะมีความสุขแน่นอน

Hessia : แล้วเธอรู้มั้ยล่ะว่า ตัวตนจริงๆของเขาเป็นใครกันแน่?

Superman : ...โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่พวกเราไปคิดไตร่ตรองอะไรดูแล้ว เธออาจจะถูกฆ่าก็ได้นะ บรูซ

Batman : พวกเราอาจจะถูกฆ่าวันไหนก็ได้อยู่แล้ว คลาร์ก พวกเราทุกคน มันไม่ใช่เรื่องใหม่อะไร

Superman : นายไม่เข้าใจ ดูมส์เดย์เป็นส่วนหนึ่งในอดีตของฉัน มันเป็นปัญหาของฉัน ไดอาน่าไม่ควรจะต้องมารับมือกับเรื่องนี้ และถ้าเธอต้องมาบาดเจ็บหนัก เพราะฉันล่ะก็...

Batman : ฉันมีคำตอบให้นายสองข้อสำหรับเรื่องนั้น ข้อแรก ไดอาน่าได้ตัดสินใจเลือกหนทางของตัวเอง และฉันคิดว่ามันไม่น่าจะมีอะไรชัดเจนไปมากกว่านี้อีกแล้วนะ ข้อสอง ถ้าพวกนายทั้งสองคนอยู่ด้วยกัน ก็ต้องอยู่ด้วยกันไปตลอด ปัญหาของนายก็จะกลายเป็นปัญหาของเธอเช่นกัน นั้นเป็นการกำหนดขอบเขตอย่างชัดเจนและในทางกลับกันด้วย 

Batman : แต่ จากนั้นลองดูสิ ว่านายอยู่ที่ไหนกันแน่ ฉันคิดว่านายน่าจะรู้ในเรื่องนั้นอยู่แล้ว

Batman : นายรู้อยู่แล้ว คลาร์ก มันมีอยู่เหตุผลเดียวที่ฉันรู้สึกสบายๆเวลาทำงานร่วมกับนาย แม้ว่าความจริงแล้วนายสามารถที่จะต่อยดวงจันทร์ให้เป็นฝุ่นได้ก็ตามที

Superman : ความจริงที่ว่าฉันจะไม่มีวันต่อยดวงจันทร์ให้กลายเป็นฝุ่นผงงั้นสินะ?

Batman : ไม่ใช่แบบนั้น มันเป็นเพราะ นายดูแลพวกมนุษย์ ทั้งๆที่นายไม่ใช่มนุษย์ด้วยซ้ำ นายคิดว่าพวกเราเป็นเหมือนกับบ้านหลังหนึ่ง ในใจของนายฉันคิดว่านายมองเห็นว่าตัวของนายเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง ที่ปรากฏตัวขึ้นมาเพื่อรับมือกับอะไรบางอย่างที่มันพิเศษออกไป

Batman : แต่ไดอาน่า...เธอมองเห็นอะไรที่มันต่างกันออกไป เธอไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับใคร เธอเติบโตมาอย่างพิเศษ และฉันคิดว่าเธอเชื่อว่าทุกๆสิ่งธรรมชาติเป็นผู้กำหนดไว้อยู่แล้ว และในขณะเดี๋ยวกันฉันก็ดีใจ ที่ได้เห็นนายพบเจอกับอะไรบางอย่างที่ทำให้นายมีความสุข จำได้มั้ยว่านายเติบโตมาจากหนุ่มน้อยชาวไร่โง่ๆ และในหนทางบางอย่าง ในหนทางที่สำคัญ นายก็เหมือนกับคนอื่นๆไม่ต่างกันหรอก

Superman : นั้นคือคำพูดจากมหาเศรษฐีเจ้าพ่อผู้ชาญฉลาดในการต่อสู้กับอาชญากรงั้นสินะ

Batman : นั้นล่ะคือประเด็น คลาร์ก นายไม่ต้องการที่จะมาจบลงแบบฉันหรอก

"แจ้งเตือน : ตรวจพบการปรากฏของพลังงาน มีความเป็นไปได้ในการบุกรุกภายในมิติ"

Superman : ฉันจะไป

Batman : นายแน่ใจนะ?

Superman : ใช่.. ฉันกลับมาแล้ว ขอบใจมากนะบรูซ นายเป็นเพื่อนที่ดี

Batman : ฉันทำในสิ่งที่ฉันจำเป็นต้องทำ บอกไดอาน่าด้วยล่ะ ถ้าสิ่งนั้นมันกลับมา นายต้องการเธอ ฉันจะอยู่ที่จอมอนิเตอร์เพื่อตรวจสอบการบุกรุกเพิ่มเติม

"แอฟริกาเหนือ"

หลังจากการเข่นฆ่าซ็อดก็ตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง

ชายผู้ที่ยังมีชีวิตรอดจับขาของซ๊อตเอาไว้

..... : ได้โปรด(เป็นภาษาอารบิก)

ซ๊อดกระทืบชายคนนั้นจนหัวแหลกเพื่อหยุดเสียงที่น่ารำคาญ

ซ๊อดมองไปที่พระอาทิตย์และพยายามจะลองบินแบบนก

เมื่อซ๊อดกระโดดเขาก็รู้สึกว่ากำลังบินอยู่

ก่อนจะร่วงลงมาและโดนใครบางคนพุ่งชนก่อนถึงพื้น

"ภัยคุกคาม"

"ทำการเบี่ยงเบนความสนใจไปจากแหล่งชุมชน"

ผู้ที่มาถึงก็คือ มาร์เชี่ยน แมนฮันเตอร์นั้นเอง

Martian Manhunter  : สวัสดี นายอยากได้ความช่วยเหลืออะไรรึเปล่า?

ซ๊อดหันไปต่อยมาร์เชี่ยนจนกระเด็น

..... : งั้นเขาก็ไม่เป็นมิตรสินะ?

Martian Manhunter  : ไม่ ไม่เป็นมิตรเลยสักนิด

Steve Trevor : โอเค งั้นพวกเราก็ไม่ใช่เช่นกัน

Martian Manhunter  : นายไม่อยากจะเขาใกล้หมอนี้หรอก สตีฟ เทรเวอร์ เขามีพลังมหาศาล

Hawkman : ใครล่ะที่ไม่มีกันแน่ มาร์เชี่ยน?

Martian Manhunter  : ก็ตามที่ฉันพูดนั้นล่ะฮอว์กแมน พวกเราควรนำกลยุทธ์มาใช้

Steve Trevor : กลยุทธ์ ฉันถนัดอยู่แล้ว ไวป์ ตานายแล้ว

Vibe : ได้เลย สตีฟ

ไวป์ส่งพลังซัดเอาทรายขึ้นมารอบๆตัวซ็อด

Steve Trevor : แมนฮันเตอร์ ลุยเลย ฉันรู้ว่าไฟมันทำอะไรกับนายได้ แต่พวกเราต้องการความร้อนสักหน่อย

Martian Manhunter  : ถ้าในกรณีส่วนใหญ่ ฉันจะปฏิเสธนะ แต่ตอนนี้ ยกเว้นไว้อันหนึ่งล่ะกัน...

เมื่อทรายได้รับความร้อนสูงก็กลายเป็นแก้วและผนึกซ็อดไว้ข้างใน

Steve Trevor : นายเหลือรูหายใจให้เขาแล้วใช่มั้ย?

Martian Manhunter  : ฉันทำแล้ว

Steve Trevor : มันจบแล้ว เขาถูกผนึกไว้ในแก้ว แต่พวกเราจะส่งเขาไปที่ A.R.G.U.S.ยังไงล่ะเนี่ย ฉันยังไม่รู้วิธีเลยแหะ

Vibe : ผมสามารถแกะเขาออกมาได้นะ มือของผมสามารถใช้แทนพวกเลื่อยอะไรแบบนั้นก็ได้และก็...

Steve Trevor : ให้ฉัน...

ซ็อดทลายผนึกออกมาและซัดมาร์เชี่ยนอย่างมันมือ

Hawkman : พอได้แล้ว!!

ฮอว์กแมนซัดลูกตุ้มไปที่หัวซ็อด

Hawkman : ฉัน...

ก่อนที่ซ็อดจะพุ่งไปอัดฮอว์กแมน ก็โดนเชือกมัดที่รอบคอและกระชากตัวไปด้านหลัง

Wonder Woman : สวัสดี สตีฟ

Steve Trevor : ไดอาน่า

Superman : ทำไมเขาถึงโจมตีพวกนายล่ะ?

Steve Trevor : ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ซุปเปอร์แมน บางคนก็ไม่ใช่คนดีนักหรอก นายก็น่าจะรู้ดีไม่ใช่เหรอ?

Steve Trevor : A.R.G.U.S.ตรวจสอบพบว่ามีบางสิ่งกำลังข้ามผ่านมิติ ครั้งที่สองในรอบหลายสัปดาห์มานี้ ฉันเลยมาตรวจสอบน่ะ และได้เจอกับเขาก่อนจะทำการต่อสู้กัน

Steve Trevor : นายไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับมันงั้นสินะ?

Zod : ข้ามีนามว่า ซ็อด

Zod : ข้าขอโทษด้วยสำหรับการโจมตีพวกเจ้า เมื่อสักครู่ข้ารู้สึกสับสน...ไม่ว่าอะไรก็ตามที่ควรจะทำเพื่อให้มันถูกต้อง ข้าก็จะทำ

Zod : ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะเข้าใจ ข้าเรียนรู้ภาษาของพวกเจ้ามาระยะเวลาหนึ่ง นี้เป็นครั้งแรกของข้าที่ได้มีโอกาสพูดภาษานี้ออกมา

Zod : เจ้าเป็นชาวคริปโตเนี่ยนเหมือนกับข้า

Superman : ฉันเหรอ..ใช่ ..แต่มันเป็นไปได้ไงกัน...

Zod : ข้าจะตอบคำถามของเจ้าทุกๆอย่าง แต่ข้าขอเวลาในการพักผ่อนก่อน การเดินทางของข้ามันใช้พลังงานมากเกินไป

Zod : เจ้ามาจากครอบครัวของเอลใช่มั้ย? เจ้ามีใบหน้าเหมือนกับจอร์เอลผู้ยิ่งใหญ่เลย

Superman : จอร์เอล..คือพ่อของฉัน นายรู้จักพ่อของฉันด้วยเหรอ?

Steve Trevor : ชาวคริปโตเนี่ยนคนอื่นงั้นเหรอ? คนแรกก็ซุปเปอร์แมน ต่อมาก็เป็นเด็กสาว และเจ้าสิ่งมีชีวิตเฮอร์เอลนั้น ตอนนี้ยังจะมีอีกงั้นสินะ?นี้เป็นการบุกรุกรึเปล่า?

Wonder Woman : ซุปเปอร์แมนจัดการเรื่องนี้ได้อยู่แล้ว นายไม่จำเป็นต้องกลัวอะไรหรอก สตีฟ

Steve Trevor : ฉันไม่ได้กลัวหรอกนะ ไดอาน่า แต่จะมีคนสักกี่พวกกันล่ะที่โลกมนุษย์สามารถรับมือได้? เจ้านี้มันสับสนและเกือบจะฆ่ามาร์เชี่ยนแมนฮันเตอร์ และเขาก็ไม่ใช่ตัวน้อยๆซะด้วย

Zod : ได้โปรด ตอบคำถามข้าหน่้อย ว่ามีคนอื่นๆมาถึงบ้างรึไหม? คนที่เหมือนกับข้า? ผู้หญิง..เฟโอร่า ฉันอยากรู้

Vibe : นายเป็นคนเดียวที่ฉันสัมผัสได้ว่าข้ามมิติมาล่ะนะ ขอโทษด้วยนะเพื่อน

Zod : ข้าก็เช่นกัน

Steve Trevor : ว่าแต่จะช่วยอะไรฉันสักอย่างหน่อยได้มั้ย? พวกเราต้องพาซ็อดกลับไปที่ A.R.G.U.S. และเราก็ยังไม่แน่ใจว่าจะรับมือกับเขายังไง เธอจะมากับเราได้รึเปล่า มัดเขาไว้..จนกว่าเราจะสามารถหาที่ให้เขาได้ โอเครึเปล่า?

Wonder Woman : แล้วนายมาอ้างสิทธิอะไรในตัวเขากันล่ะ? เขาเป็นนักโทษของฉัน และนายก็เพิ่งจะยอมรับไปเองว่ายังไม่รู้ว่าจะควบคุมตัวเขายังไงเลย จะให้ฉันอยู่กับนายไปเรื่อยๆเลยเหรอไงกัน?

Steve Trevor : ฉันไม่คิดว่าพวกเราคนใดคนหนึ่งต้องการให้เป็นแบบนั้นนะ

Superman : ไม่ นายไม่ต้อง ฉันจัดการเอง

Steve Trevor : และจะทำยังไงกับเขาล่ะ? นายก็รู้ว่าเขามีความสามารถอะไรนิ

Superman : เขาเป็นหนึ่งในผู้คนของฉัน ฉันเคยเห็นมาแล้วว่ารัฐบาลทำอะไรกันแน่กับผู้คนของฉัน..สิ่งที่นายทำกับฉัน

Superman : ฉันไม่กังวลหรอกว่าเขาจะมาทำอะไรบนโลกใบนี้ ฉันกังวลแค่ว่าโลกนี้จะทำยังไงกับเขาต่างหาก

Steve Trevor : ได้โปรดเถอะ ไดอาน่า เห็นแก่ช่วงเวลาเก่าๆ

Wonder Woman : ฉันขอโทษ สตีฟ ฉันเห็นด้วยกับซุปเปอร์แมน นี้ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวนะ

Zod : สวนสัตว์งั้นเหรอ?

Superman : ฉันขอโทษด้วยนะซ็อด มันก็เป็นแค่สิ่งที่ฉันอยากจะทำให้มันดูใช้งานง่ายๆ และฉันเหนื่อยกับการที่จะทำให้มันดูสะดวกสบาย หน้าจอนั้นมันสามารถดูรายการสนุกๆบนโลกได้ และฉันก็ทิ้งพวกตัวหนังสือของชาวคริปโตเนี่ยนไว้ให้นายแล้วเช่นกัน ฉันจะย้ายนายให้เร็วที่สุดเท่าที่จะสามารถทำได้

Zod : ข้าเข้าใจ คาร์-เอล ข้าออกมาจากแฟนธ่อมโซน หากข้าเป็นเจ้าข้าก็คงระมัดระวังแบบนี้เช่นกัน ซึ่งนี้มันก็สมควรแล้ว 

Zod : ข้าตั้งตารอวันที่จะได้คุยกับเจ้าในวันที่กำลังจะมาถึง ข้าอยากจะเล่าให้เจ้าฟังเกี่ยวกับพ่อของเจ้า

Superman : ฉัน..อยากจะฟังเรื่องนั้นมากๆเลยล่ะ

Zod : แต่ ได้โปรด ถ้ามีใครบางคนข้ามมาอีกล่ะก็...เฟโอร่า

Superman : ฉันรู้แล้วซ็อด ฉันจะบอก

Wonder Woman : แล้วนั้นมันสามารถคุมขังเขาไว้ได้มั้ย?

Superman : มันขังฉันได้

Wonder Woman : ฉะ...ฉันมีของขวัญคริสมาสให้นาย ฉันรู้ว่านี้มันเร็วไปหน่อย แต่มันน่าจะเป็นช่วงเวลาที่ถูกต้องนะ นายชอบมันรึเปล่าล่ะ?

Superman : อะไรนะ? เธอไม่จำเป็นต้อง...เธอไม่ต้องการจะรอแล้วสินะ?

Wonder Woman : ไม่ล่ะ มันไม่เคยสงบลงได้เลย ถึงเวลาแล้วล่ะ

Superman : ก็ได้ ว่าแต่มันคืออะไรล่ะ?

Wonder Woman : มันถึงเวลาแล้ว บรูซ

Batman : ดีแล้ว ไดอาน่า พวกเราจัดการเอง ขอให้สนุกนะ

Superman : มันคืออะไรน่ะ?

Wonder Woman : ฉันเคยบอกไปแล้วว่าของขวัญคริสต์มาสที่ดีที่สุดสำหรับนายต้องเป็นสิ่งที่นายอยากได้แน่ๆ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะหามันมาให้กับนาย มันไม่ใช่งานที่ง่ายๆเลย ลองคิดดูสิว่ายังมีอะไรอีกที่ซุปเปอร์แมนเอื้อมไปไม่ถึง

Wonder Woman : ดังนั้นฉันเลยตัดสินใจที่จะให้เวลากับนาย

Superman : เวลางั้นเหรอ? ฉันไม่เข้าใจ

Wonder Woman : ฉันขอให้เพื่อนๆของพวกเรา...บรูซ แบรี่...และคนอื่นๆ ช่วยรับมือกับสิ่งต่างๆเพื่อพวกเรา สำหรับครั้งหน้าในช่วงเวลาหนึ่ง นายไม่จำเป็นต้องไปช่วยโลก แต่ไม่ใช่ตลอดไปนะ แค่ระยะเวลานิดหนึ่งเท่านั้น และนั้นล่ะคือของขวัญที่ฉันให้กับนาย

Superman : ไดอาน่า ฉัน...

Wonder Woman : สุขสันต์วันคริสต์มาสนะ

ซุปเปอร์แมนบรรจงจูบวันเดอร์แมนวูแมนท่ามกลางแสงอาทิตย์อันเรืองรอง

Wonder Woman : คลาร์ก มีอะไรรึเปล่า?

Superman : ไดอาน่า..

Superman : พวกเขา...

Superman : ..พวกเขารู้แล้ว

--ซุปเปอร์แมนกับวันเดอร์วูแมนกำลังคบกันอยู่--

--ถ้าพวกเขามีลูกล่ะ? ลองนึกภาพดูซิ?--

--ก้าวแรกในการปกครองโลกโดยการ...--

--ประธานาธิบดีปฏิเสธจะให้ความคิดเห็น--

--น่ารักจังเลย!! ฉันว่าพวกเขาเหมาะสมกันดีนะ--

--และก็กลายเป็นหัวข้อที่แพร่เร็วที่สุดในประวัติศาตร์--

--ค่อนข้างน่ากลัวนะ--

--เธอนี้มันเร่าร้อนจริงๆ!!--

--ขอให้พวกเขาโชคดีนะ!!--

--อืมฉันว่าฉันต้องดื่มให้เขาแล้วล่ะ--

โปรดติดตามตอนต่อไป!!