[Spoil] Robin War Part04 (We Are Robin 007)

[Spoil] Robin War Part 04 (We Are Robin 007)

วันวางจำหน่าย : ธันวาคม 2015

เรื่องโดย : Lee Bermejo

ภาพโดย : Khary Randolph
หน้าปกโดย : Jorge Corona

สำนักพิมพ์ : DC comics
ผู้แปล GL Spoil Comic

เร้ดฮูด ปะทะ เร้ดโรบิน!!

"ผมคิดถึงพวกคุณ"

"ทุกๆวันผมคิดถึงพวกคุณทั้งสองคนและผมกังวล..."

"ผมกังวลว่าพวกคุณจะพูดกับผมว่ายังไงเมื่อได้เห็นผมในตอนนี้"

"พ่อครับ แม่ครับ"

"...พ่อและแม่จะภาคภูมิใจในตัวลูกชายรึเปล่าถ้าได้เห็นในสิ่งที่ผมเป็น?"

"พ่อและแม่จะสนับสนุนผมรึเปล่า?"

"หรือว่ามันจะทำให้พวกท่านกลัวถึงแม้ว่าจะตายไปแล้วก็ตาม เมื่อได้รู้ว่าลูกชายของพ่อและแม่ คือ ศาลเตี้ย?"

ดิ๊ก เกือบจะร่วงลงไปแต่แบทแมน(กอร์ดอนก็คว้าไว้ทัน)

Batman(Gordon) : เจ้าหนู นี้นายหนักเท่าไหร่เนี่ย?

Dick : อย่าบอกผมนะว่าคุณหอบ หลังจากเรื่องราวการปีนมามากกว่า 50 ครั้งของคุณนะ กอร์ดอน ? ถึงเวลาที่ต้องใช้พวกเครื่องมือในการยกของหนักสำหรับคุณแล้วล่ะมั้งเนี่ย?

Batman(Gordon) : ระวังกัดลิ้นตัวเองล่ะ ในกรมตำรวจ พวกเราปีนโดยที่มีคนเฝ้าระวังหลังให้นะ

Dick : ให้เดานะ ไม่มีใครถูกทอดทิ้งไว้ข้างหลังสินะ

Batman(Gordon) : เออ ถูก...

Batman(Gordon) : มันไม่เกี่ยวกับสิ่งที่กำลังจะเริ่มตอนนี้ด้วย

Dick : พวกเรากำลังสอดแนมห้องทำงานของน๊อคตัว ผมคิดว่าคุณน่าจะเปลี่ยนใจเกี่ยวกับเด็กพวกนั้นนะ

Batman(Gordon) : ...ไม่อยากให้ใช้คำว่าเปลี่ยนใจนะ ดิ๊ก เรียกว่า การปรับใช้ดีกว่า

Batman(Gordon) : ต้องมีการปรับตัวอีกมากเลยในรอบปีนี้ เมืองแห่งนี้จะทำแบบนั้นกับนายเอง

Batman(Gordon) : เพื่อให้เป็นไปตามกฏหมาย พวกศาลเตี้ยจะถือว่าผิดกฏหมาย พวกแหกกฏมันก็เหมือนกับการโน้มน้าวให้เชื่อ..

Dick : งั้นผมคงต้องคิดว่าเรื่องนั้นมันขึ้นอยู่กับคุณแล้วล่ะ เพราะผมอยู่ที่นี้ก็เพื่อปกป้องพวกเด็กๆ

Dick : ซึ่งขึ้นอยู่กับดาดฟ้าของกรมตำรวจ ที่คุณไม่เคยบอกที่อยู่ผมเลย มีเพียงแค่แบทแมนเท่านั้น ก็เหมือนกับการที่คุณไม่เคยมองมาที่ผม คุณเลยไม่ได้เผชิญหน้ากับความจริงเลยว่าเขาก็มีเด็กวัยรุ่นเป็นคู่หูเช่นกัน

Batman(Gordon) : หนทางมันช่างพร่ามัว ฉันยังจำวันแรกที่เห็นนายอยู่ข้างๆเขาได้ ฉันคิดว่ามนุษยชาติมีดีแค่เพียงถูกจิกหัวใช้เหรอไงกัน เขาพาเด็กเข้ามาเสี่ยงอันตรายเนี่ยนะ?! ฉันคิดถึงพวกกองกำลังเด็กที่ฉันเคยเห็นมาแล้วที่ต่างประเทศ

Batman(Gordon) : จากนั้นฉันก็นึกได้ว่าฉันเคยอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับเด็กชาวยิวที่พาตัวเองเข้าร่วมการต่อสู้กับพวกนาซีในโปแลนด์ บ้านของพวกเขาโดนล้อมอยู่และพวกเขาก็ต้องการปกป้องมัน

Batman(Gordon) : ฉันไม่ได้พูดว่าไอเดียพวกนั้นไม่ได้ทำให้ฉันโกรธหรอกนะ แต่ฉันก็นำมาปรับใช้

Dick : ช่าย...งั้นบางทีมันก็เป็นเรื่องง่ายที่จะแสดงความบริสุทธิ์ของวัยรุ่นคนเดียวมากกว่าคนเป็นร้อยๆคน

Batman(Gordon) : งานของฉัน...ชีวิตของฉันอุทิศให้กับความปลอดภัยของประชาชนนะ ดิ๊ก

Batman(Gordon) : มันไม่ใช่แค่เรื่องของโรบิน แต่มันเกี่ยวกับผู้คนอื่นๆที่พาตัวเองเข้าไปเสี่ยงกับอันตราย นั้นล่ะคือปัญหาที่มาพร้อมกับการปรับตัว. แม้กระทั่ง..

Batman(Gordon) : นายไม่สามารถเก็บยาสีฟันกลับเข้าไปในหลอดได้หรอก

Dick : ไม่ คุณนั้นล่ะที่ใช้มัน เงินเดือนสกปรกๆ

Dick : การเล่นเป็นนักสืบมาตลอดหลายปี คุณมักจะคาดหวังให้สิ่งต่างๆยุ่งยากอยู่เสมอ ห้องลับหลังชั้นหนังสือ ช่องลับ ข้อความที่ถูกซ่อนเป็นรหัส...

Dick : ...บางที มันก็แค่การนั่งอยู่บนโต๊ะเฉยๆ 

ดิ๊กยื่นบางอย่างที่เจอให้แบทแมน(กอร์ดอน)

Batman(Gordon) : ช่างมีเมตตาจริงๆเลยนะ....

Batman(Gordon) : พระเจ้า...งั้นน๊อคตัวก็อยู่เบื้องหลังเดอะเคจสินะ ไม่ใช่แค่เพียงแค่ต้องการให้โรบินทุกคนอยู่ในนั้น วุฒิสภาหญิงของเราเริ่มจะดูแปลกๆ ไม่ชอบมาพากลมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว

Batman(Gordon) : นี้มันไม่ใช่สถานที่สำหรับพวกตำรวจ และไม่สอดคล้องกับกฏอะไรทั้งสิ้น..

Batman(Gordon) : ฉันไม่คิดว่ามันจะถูกออกแบบมาเพื่อให้เจ้าหน้าที่ใช้เลยสักนิด 

Batman(Gordon) : แล้วไอ้คุกบ้านี้มันถูกอนุญาตได้ไงเนี่ย นี้ยังไม่รวมกับโครงสร้างที่เกินความเข้าใจของฉันอีกนะ?!

Dick : ก็คงวิธีเดียวกันกับหลายๆสิ่งที่เกิดขึ้นในเมืองนี้ไงล่ะ....

Dick : หลบซ่อนจากสายตาคนทั่วๆไป

Dick : ผมคิดว่า เกรย์ซันบุตรแห่งก็อตแธม น่าจะถูกแต่งตั้งจาก....

Dick : ....นกบางตัว

Batman(Gordon) : ฉันก็คิดแบบนั้น ฉันจะไปเช็คที่เดอะเคจ

"นกที่ถูกคุมขัง...."

"...ขอโทษ ที่ผมไม่สามารถขัดขืนได้"

"ผมสามารถทำได้ดีกว่านี้ แล้วก็ไม่ต้องมีช่วงเวลาการ์ตูนของพ่อมาเกี่ยวข้องด้วย"

"ผมคงพูดได้แค่ว่า ผมพยายามจะบิ้วอารมณ์อยู่แต่พูดตามจริงเลยนะ สถานที่แห่งนี้มันไม่ตลกเลยสักนิด"

"ลูกชายของพ่อ ดุค โทมัส นกที่ติดแหง่กอยู่ในกรง หนึ่งในเก้าของชายผิวดำมักจะถูกจำคุกในช่วงอายุระหว่าง 20 ถึง 34ปี"

"และสถิตินั้นก็ดูจะแย่ลงไปอีกสำหรับโรบินที่อายุต่ำกว่า 18 ปี"

"สิ่งที่ผมต้องการก็มีเพียงแค่หาพ่อและแม่ให้เจอ"

"แต่ดันไปเจอสาเหตุเข้าซะงั้น"

"หลังจากที่ทุกๆอย่างเกิดขึ้น ผมบอกกับพ่อและแม่ตรงๆเลยว่า ผมเชื่อในสิ่งที่พวกเรากำลังทำอยู่"

"ผมกำลังจะบ้าไปแล้ว"

"แต่ก็บ้าไม่เท่ากับชายคนนี้หรอก อยู่ดีๆก็มาอ้างสิทธิ์ว่าเป็นโรบินตัวจริง จะยังไงก็ตาม ฟังแล้วรู้สึกเจ็บที่ก้นเลย"

Damian : อร้ากกก... ไอ้พวกมือสมัครเล่น....

Duke : นายกำลังทำให้ตัวเองเป็นไส้เลื่อนนะ

Damian : ไส้เลื่อนมันสำหรับพวกมือสมัครเล่น

Damian : โครงสร้างทุกๆอย่างมันมีจุดอ่อนที่รอให้เราใช้ประโยชน์ได้อยู่เสมอ

Damian : เร้ดฮู้ดกับเร้ดโรบินเป็นมืออาชีพ ถึงแม้จะดูเฮงซวยไปบ้างแต่ก็เป็นมืออาชีพ แน่นอนเลยว่าพวกเขากำลังมองหาช่องทางอยู่

Damian : ว่าแต่พวกเขาหายหัวไปไหนแล้วเนี่ย?!

Damian : ลองคิดดูว่าเหนือเราขึ้นไปอาจจะมีสิ่งที่ควบคุมคุกนี้อยู่ แต่ก็ยังไม่แน่ใจหรอกจนกว่าฉันจะได้เห็นมันชัดๆกว่านี้ ซึ่งฉันก็ไม่สามารถเข้าไปดูให้ชัดๆตราบใดที่ฉันยังออกไปไม่ได้

Damian : ถ้าพวกนั้นไม่วอกแวกก็ออกไปไม่ได้....หรือบางทีก็ใช้กลไกบางอย่างในเข็มขัดของฉัน อาจจะต้องฆ่าใครบางคนเพื่อให้กลไกของฉันทำงานได้ในตอนนี้เลย

Duke : ยังไงก็ต้องการหนึ่งในพวกนั้นอยู่ดี

Duke : นายไม่เห็นพวกอิซซี่หรือริโกะเหรอไง แล้วก็พวกเดรย์กับแด๊กซ์ด้วย พวกเขาน่าจะโอเคอยู่นะ...

Damian : แทนที่จะมากังวลกับมือสมัครเล่นพวกนั้น ทำไมนายไม่มาช่วยฉันในการเรียกร้องความสนใจพวกผู้ดูแลให้มาที่นี้หน่อยล่ะ

Duke : นี้นายไม่เคยสนใจใครเลยสินะ ใช่มั้ย?  ไม่แปลกใจเลยที่ไม่มีชอบนาย...

Damian : แกอยากออกไปจากที่นี้มั้ยล่ะหะ?! อยากช่วยเพื่อนออกไปรึเปล่า? งั้นก็หยุดเห่าหอนแล้วใช้สมองได้แล้ว

Duke : ถอยไปเลยเพื่อน....ฉันจะไม่ปล่อยให้นายทำอะไรแบบนั้นอีกแล้ว...

Damian : นายแล้วก็คนที่แอบอ้างคนอื่นๆไม่ได้รู้เลยใช่มั้ยว่ากำลังต่อกรกับอะไรอยู่ ไม่มีเลย เจ้านกฮูกพวกนั้นเป็นบุคคลที่โคตรอันตราย อยากชนะมั้ยล่ะ? ไสหัวออกไปข้างนอกและแล้วสู้ซะ

Duke : สู้อะไรล่ะ?! พวกเราถูกขังอยู่นะ

Damian : มีการเคลื่อนไหวข้างนอกนั้น

Damian : ไหนดูสิพวกเรามีอะไรบ้าง?

Damian : สิ่งแย่ๆบางอย่างกำลังเกิดขึ้น...

Talon : นายคิดว่านายเป็นนกสินะ? ไส้เดือน นายเป็นแค่ไส้เดือนที่อยู่บนตะขอและพวกเราก็เป็นนักตกปลา พวกนายจะต้องก้มหน้าเป็นพยานในการค้นหาของพวกเรา...

Talon : ....เพื่อเกรย์สันคนใหม่

Duke : เกรย์สัน? พวกนั้นพูดบ้าอะไรกันอยู่เนี่ย? 

Damian : มรดกของก็อตแธม...ย้อนกลับไปในสมัยเจ้าพวกนกฮูกนั้น มือสมัครเล่นอย่างพวกนายไม่รู้เรื่องหรอก...

Talon : ทหารของพวกเราสองคนจะสู้กันจนกว่าจะตาย

Talon : ชายผู้เหลือรอดอยู่จะได้ยืนอยู่ข้างที่ถูกต้องร่วมกับพวกเรา

Talon : จนกว่าจะตาย!!

Duke : ...พวกเขาไม่มีทางทำแบบนั้นหรอก...

Duke : ไม่มีทาง ใช่มั้ยล่ะ?

Damian : หนึ่งในพวกเขาคือนักฆ่า

Talon : ถ้าพวกนายยังรีรอ พวกเราจะเริ่มการลงมือฆ่านักโทษ

Red Robin : พนันเลยว่านายคงรอไม่ไหวแล้วสินะ

Red Hood  : ไม่เคยรู้สึกว่าต้องอดทนขนาดนี้มาก่อนเลยล่ะ...

เร้ดฮูด ปะทะ เร้ดโรบิน!!

Red Hood  : นี้นายจะเต้นแบบนี้ไปเรื่อยๆ หรือ วางแผนจะต่อยฉันอยู่เนี่ย?

พูดมากนักเร้ดโรบินก็เลยจัดให้สักที

Red Hood  : พวกผู้ร้ายเกรด D ยังต่อยหนักกว่านี้อีกนะ

ประโยคของเร้ดฮู้ดทำให้เร้ดโรบินถึงกับหน้าเสีย

พูดจบเร้ดฮู้ดก็พุ่งรวบตัวเร้ดโรบินจนติดผนัง

แต่ขณะที่เร้ดฮูดกับเร้ดโรบินต่อยกันก็เหลือบตาขึ้นไปมองเดเมี่ยน

Duke : พระเจ้า พวกเขากำลังจะฆ่ากัน!!

Damian : เฮ้ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยนะ เฮ้ เฮ้...

Red Robin : นายเข้าใจใช่มั้ย?

Red Hood  : โชคดีนะที่นายผอม...

Damian : ฮ่า เจ้าพวกบ้านั้น พวกเขากำลังทำเหมือนเกรย์สัน

Duke : ห๋า..?

Damian : ยื่นมือออกไปนอกลูกกรงเร็วเข้า!!

เร้ดฮู้ดเล็งไปที่มือของพวกโรบิน ก่อนจะถีบเร้ดโรบินส่งขึ้นไป

Damian : จับขาฉันไว้

เร้ดโรบินถูกเหวี่ยงไปมาระหว่างลูกกรงและขึ้นไปเรื่อยๆ

-------

เหยดเข้!! โคตรเท่เลย

Red Hood  : เยสสสสส

ทาลอนสั่งให้ลูกน้องเข้าไปลุยกับเร้ดฮู้ด

Red Hood  : อเล็กซานเดอร์ ดูมาสกำลังจะแดกหัวใจพวกแกแล้ว!!

*Alexandre Dumas คือ ผู้แต่งเรื่องสามทหารเสือครับ

ด้านเร้ดโรบินก็ยังโชว์พลิ้วหลบกระสุนไปจนสุดด้านบน

Duke : ฉัน ไม่อยากจะเชื่อ!! เขาทำได้!! 

Damian : นี้แหละคือตัวแทนของทีม เจ้าหน้าใหม่

"ฉันเกลียดมากๆเลยที่ต้องยอมรับมัน..."

"ความอวดดีของเจ้าเตี้ยนี้ไม่ได้ผิดเลย"

เร้ดโรบินยกคันโยกขึ้นเพื่อปลดปล่อยโรบินทั้งหมดออกมา

"พวกเขามีความสามารถมากขนาดไหนเนี่ยถึงได้ปลดตะขอพวกนี้ออกไปได้"

"พวกเรากำลังพัฒนาขึ้นไปอีกระดับ"

"สมมติว่าฉันไม่ได้รู้อะไรสักอย่างเมื่อฉันต้องเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้ มีแค่ทักษะติดตัวอย่างที่ควรจะมีแค่นั้น"

"ฉันหมายถึง แน่นอนล่ะ พวกนายสามารถที่จะใส่เสื้อผ้าแบบเราและทำแบบเดียวกับที่พวกเราทำบนถนนนั้นได้..."

"แต่โรบินไม่ได้เทะเล็มไปตามพื้นดินข้างล่างหรอก พวกเขาบินต่างหากล่ะ"

"นี้ยังไม่ได้พูดถึงนิสัยที่ดูเหมือนจะจำเป็นสำหรับงานแบบนี้ด้วยนะ"

"ฉันคิดว่าคุณคงต้องมีความบ้าสักเล็กน้อยเลยล่ะ"

"แบบว่า โคตรๆบ้าเลยล่ะนะ"

Red Hood : แปลกใจทุกครั้งเลยนะเวลาที่นายทำตัวเป็นประโยชน์น่ะ

Red Robin : ถ้าเรายังนับต่อไปนะ มันจะแสดงให้เห็นถึงความสามารถในการพาตัวเองขึ้นมาด้านบนได้อย่างมั่นคงของฉัน เพียงแค่ดึงตัวเองขึ้นมาเท่านั้น

Red Hood : บางทีดิ๊กก็ทำแบบนั้นนะ

"ฉันอาจจะไม่ใช่ผู้พิพากษาที่ดีที่สุด แต่ยังคิดว่ามันค่อนข้างปลอดภัยนะถ้าจะพูดว่าฉันมีสติดี"

Damian : พวกเราต้องขึ้นไปด้านบน

Dre : เพื่อน นายเห็นสิ่งที่คนที่มีปีกโง่ๆนั้นทำลงไปรึเปล่า?

Dax : ฉันคิดว่านายควรจะบอกเขาไปต่อหน้าเลยนะว่าปีกเขามันงี่เง่า

Duke : มากันครบทุกคนรึยัง?

..... : มาแล้วครับ

"คนมีสติในงานอาชีพบ้าๆทำให้เกิดสมการแบบง่ายๆ"

Damian : การชุมนุมกันของครอบครัวคงต้องรอไปก่อน เพราะตอนนี้...

"คงต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งระหว่างหางานใหม่ หรือไม่ก็เริ่มเสียสติไปเรื่อยๆ..."

Talon : พวกแกทุกคนต้องตาย

"ก่อนที่ฉันจะต้องสูญเสียทุกๆอย่างไป"

กองทัพทาลอนดักรอพวกโรบินอยู่ด้านนอกแล้ว

โปรดติดตามตอนต่อไป!!