Action Comics Annual 03
(Superman Doomed Part 11)
วันวางจำหน่าย : สิงหาคม 2014
เรื่องโดย : Greg Pak
ภาพโดย : Aaron Kuder
ภาพโดย : Aaron Kuder
หน้าปกโดย : Aaron Kuder
สำนักพิมพ์ : DC comics
ผู้แปล GL Spoil Comic
[LAST SUN] : Chapter 4
"MY BODY IS A CAGE"
ผู้แปล GL Spoil Comic
[LAST SUN] : Chapter 4
"MY BODY IS A CAGE"
"เมโทรโปลิส ตึกเดย์ลี่เเพลนเน็ต"
Lois Lane - ฉันขอโทษนะ คลาร์ก
Lois Lane - เมื่อไม่นานมานี้ฉันไม่ได้เป็นตัวของตัวเองนักหรอก
Lois Lane - ถ้าระบุเฉพาเจาะจงล่ะก็ มันรวมไปถึงจอห์น คอร์เบนเพื่อเก่าของเราที่อยู่ตรงนี้ด้วย...
Lois Lane - ...ฉันถูกควบคุมจิตใจให้กลายเป็นข้ารับใช้ของเอเลี่ยนผู้ทรงสติปัญญาในระดับสิบสอง หรือที่รู้จักกันในชื่อที่แตกต่างกัน....
Lois Lane - ...วิล ด๊อกซ์...
Lois Lane - ...นักขายเนื้อแห่งโยด-โคลู...
Lois Lane - ...ราชาแห่งเทอร์มินอล...
Lois Lane - ...นักสะสมโลก...และ...
Lois Lane - ...เบรนนิแอค
Lois Lane - เขาเคยพยายามจะยึดเมืองของเรามาก่อนหน้านี้
Lois Lane - แน่ละว่านายหยุดเขาไว้ได้
Lois Lane - แต่ตอนนี้เขามีแผนใหม่แล้ว
Lois Lane - และมันดูเหมือนว่าฉันจะช่วยเขาในการทำลายโลก
Lois Lane - แต่ฉันสัญญากับนายเลย ว่าลึกๆข้างในแล้ว....ฉันยังคงเป็นลูอิส เลน
Lois Lane - และฉันไม่เคยหยุดที่จะต่อสู้
Lois Lane : ปล่อยฉันออกไป!!
Lois Lane - เบรนนิแอคยึดครองร่างของฉันไปและขังฉันไว้ข้างในหัวสมองของฉันเอง...ในขณะที่เขาทำให้ทุกๆคนในเมโทรโปลิสหมดสติ...
Lois Lane - ...และปล่อยให้คนจำนวน สองพันสองร้อยกับอีกสิบคนต้องตายไปเพราะความโกลาหลที่ตามมา
Lois Lane : ปล่อยฉันออกไปจากที่นี้!!
Lois Lane - เขาให้พลังจิตแก่ฉัน....ดังนั้นฉันเลยรู้สึกถึงภายในจิตใจของคนพวกนั้นทั้งการอ้าปากค้าง ความเกรี้ยวกราดและตะโกนว่า ไม่ ออกมาในขณะที่มันกระพือหายไปตลอดกาล
Lois Lane - ตอนนี้เขากำลังใจลอย...วางแผนสำหรับการเคลื่อนครั้งใหญ่ในครั้งต่อไป..ดังนั้นฉันเลยจำเป็นต้องออกไปจากที่นี้ให้ได้....และฉันสาบานต่อพระเจ้าเลยว่าฉันต้องฆ่ามันแน่ๆ
Lois Lane - ฉันได้แต่ภาวนา
Lois Lane - ...ว่ามันจะไม่สายเกินไป
Lois Lane : ยานลูกของกองกำลังยานจำนวนมากของแบรนนิแอค...ยินดีต้อนรับสู่โลก
Lois Lane : ฉันปูทางโดยการแทรกซึมเข้าไปยังระบบการป้องกันของพวกเขาเรียบร้อยแล้ว(อยู่ใน Superman Wonder Woman เล่ม 8 ครับ ตอนที่ไดอาน่าไปช่วยลูอิสจากพวกทหารที่ตามล่ามา )
Lois Lane : ดำเนินกระบวนการเพื่อระบุหน้าที่ประสานงานและเตรียมพร้อมเครือข่าย ฉันจะรับมือที่เหลือเองสถานที่สำคัญทางทหารโดนกองยานของแบรนนิแอคทำลายจนหมด
Lois Lane - สามร้อยห้าสิบกว่าชีวิตตายก่อนที่พวกเขาจะได้กรีดร้องด้วยซ้ำ
Lois Lane - ความหวาดกลัวและความสับสนของพวกเขาผ่านร่างของฉันมาราวกับสายฟ้า...
..... : วุฒิสมาชิกเลน เป็นอะไรรึเปล่าครับ?
Lois Lane - ...และฉันไม่สามารถทำบ้าอะไรได้เลยเพื่อช่วยพวกเขา
Lois Lane : พ่อ!!
Lois Lane - ฉันเห็นพ่อในหัวของฉัน
Lois Lane - ฉันรู้สึกได้ถึงควันที่ไหลเข้าไปในปอดของเขาและความเจ็บปวดจากการเผาไหม้ที่แขนของเขา
Lois Lane : บ้าเอ้ย!!
Lois Lane : เบรนนิแอค!!
Lois Lane - ปล่อยฉันออกไป!!
Lois Lane - ปล่อยฉันออกไป!!
"ป้อมปราการแห่งความสันโดษ"
Batman : ถ้าอยู่ภายใต้สถานการณ์ปกติ ฉันคงไม่เชื่อใจพวกนายเลยสักคน...แต่ว่ามันคือจุุดจบของโลกใบนี้ ดังนั้นแล้ว มาเริ่มกันเถอะ
Batman : คอมพิวเตอร์ยืนยันระบุตัวตน เริ่มต้นจากการแสดงผลโฮโลแกรมและขอให้มั่นใจด้วยว่าพวกเขาจะเห็นแต่เพียงสิ่งที่ฉันอนุญาตให้เห็นเท่านั้น
"ยืนยัน"
"เล็กซ์ ลูเธอร์ อาชญากรผู้ชายฉลาด ศัตรูของซุปเปอร์แมน"
Lex Luthor : อืม พวกเราจำเป็นต้องทำแบบนี้ด้วยเหรอไง?
"เลโอนาร์ด ซอว์เยอร์ หรือ โกสต์โซลเยอร์ ศัตรูของซุปเปอร์แมน"
"แฮโร่ว หัวหน้าของกลุ่มทาวเวอร์ ศัตรูของซุปเปอร์แมน"
"ดร. เชย์ เวริทัส หัวสมองระดับควอนตัม ต้นกำเนิดไม่แน่ชัด เพื่อนของซุปเปอร์แมน"
Dr.Shay : อืมแตกแยกออกมาหนึ่งสินะ ช่างมันเถอะ
Lex Luthor : อย่างน้อยก็ช่วยอธิบายพลังงานแปลกๆที่ฉีกที่นี้ออกเป็นชิ้นๆหน่อยได้มั้ยแบทแมน?
Batman : ไว้ที่หลัง กองกำลังยานของเบรนนิแอคได้ตัดขาดกองกำลังทางทหารบนโลกใบนี้ และผู้คนหลายล้านคนก็จะตายถ้าหากการตอบโต้กลับของวันเดอร์วูแมนล้มเหลว แล้วแผนของพวกเราคืออะไรกันล่ะ?
Lex Luthor : อย่าไปเริ่มต้นจากบันทึกที่มันตรงกันข้ามมากกว่าปกติล่ะกัน...
Lex Luthor : ...แต่ฉันไม่แน่ใจว่าการขุดรากถอนโคนจะเป็นแผนปฏิบัติการของเบรนนิแอค ก็จริงอยู่ที่เขาทำให้เมืองเมโทรโปลิสหมดสติไปทั้งเมืองเพื่อเหตุผลอะไรก็ไม่รู้...แต่เมื่อเขาโจมตีกองทัพพวกนั้น...เขาก็แค่ทำให้พวกทหารถูกตัดขาดออกจากของเล่นของพวกเขาไป(หมายถึงอุปกรณ์ทางทหาร)...มีเพียงแค่ทหารร้อยกว่านายเท่านั้นที่เสียชีวิตจริงๆ..ส่วนใหญ่จะเป็นพวกทหารเรือที่อยู่ในเรือดำน้ำและพวกทหารที่อยู่รอบๆการระเบิดและฐานข้อมูลส่วนกลาง
Harrow : อย่าหลอกตัวเองไปหน่อยเลย พวกเบรนนิแอคก็จัดการกองกำลังหุ้มเกราะของทาวเวอร์เช่นกัน และพวกเราก็พบร่องรอยการแทรกซึมของเขาย้อนหลังไปตั้งเกือบสามปี
Lex Luthor : แล้วไง?
Dr.Shay : ก็เมื่อไม่นานมานี้ พวกทาวเวอร์ได้ปล่อยดูมส์เดย์ออกมาเพื่อฆ่าซุปเปอร์แมน
Dr.Shay : ถ้าเบรนนิแอคอยู่ในระบบของพวกเขามาตลอดแล้วล่ะก็...
Batman : ...ดูมส์เดย์ก็อาจะเป็นแผนของแบรนนิแอค
Dr.Shay : และดูมส์เดย์ก็มีชีวิตอยู่เพื่อฆ่าสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่มันพบเห็น
Batman : แต่ดูมส์เดย์ไม่ได้ฆ่าซุปเปอร์แมน มันแค่ทำให้เขาติดเชื้อ เหมือนไวรัสที่ให้พลังงานแก่ร่างพาหะที่มันอยู่ ถ้านั้นเป็นแผนของเบรนนิแอคทั้งหมดแล้วล่ะก็...
Lex Luthor : พวกเราก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องกังวลอะไรเลย ซุปเปอร์แมนจากโลกนี้ไปแล้วในตอนที่วุฒิสมาชิกเลนได้ปล่อยให้ชั้นบรรยากาศถูกปกคลุมไปด้วยคริปโตไนต์ แบรนนิแอคมีแผนการอย่างอื่นอีก
Lex Luthor : แผนดูมส์เดย์ก็เป็นแค่การโละซุปเปอร์แมนทิ้งไปจากกระดาน
Ghost Soldier : ถึงมันจะมีชื่อของเขาก็เหอะ...เบรนนิแอคมันก็แค่ไอ้งี่เง่า
Lex Luthor : โกสต์โซลเยอร์ใช่มั้ย? แล้วไอ้คนที่ไม่ฉลาดอย่างแกมาทำอะไรในห้องนี้อีกครั้งกันล่ะ?
Ghost Soldier : ฉันติดตามและต่อสู้กับซุปเปอร์แมนมาเกือบเดือน ดังนั้นฉันเลยเรียนรู้อะไรบางสิ่งเกี่ยวกับการทำงานของจิตใจของเขา...ถ้าเขาคิดว่าโลกใบนี้มีปัญหาจริงๆแล้วล่ะก็...เขาจะกลับมา...
"...และ ดูมส์เดย์ด้วยสินะ"
"ก็อตแธมซิตี้"
เร้ดฮู้ด อาร์เซนอล และสตาร์ไฟร์กำลังรับมือกับกองยานของพวกเบรนนิแอคอยู่
Arsenal : บ้าเอ้ย!! หยุดเลยนะ โคริ!! มันกำลังดูดกลืนสตาร์โบลของเธอ!!
Batman : เร้ดฮู้ด นี้แบทแมน นายและก็พวกเอาท์ลอว์จำเป็นที่จะต้องถอนกำลังเดี๋ยวนี้!!
Red Hood : วันเดอร์วูแมนเป็นคนสั่งการการบนภาคพื้นดิน และเธอบอกให้พวกเราจัดการกองยานพวกนี้ซะ ดังนั้นพวกเราก็เลยจะจัดการเจ้าพวกนี้.....
กองยานของแบรนนิแอคปล่อยลำแสงใส่พวกเร้ดฮู้ด
Batman : ออกไปจากที่นั้น เดี๋ยวนี้!!
Arsenal : ฟังดูเป็นคำแนะนำที่ดีเลยนะ เจย์เบิร์ด!!
Red Hood : เย็นไว้ อาร์เซนอล ฉันคิดว่าฉันเห็น
Batman : เดี๋ยวนี้!! ก่อนที่...
ซุปเปอร์แมนโผล่ออกมาช่วยพวกเร้ดฮู้ด
Superman - พวกเขาบอกให้ฉันออกไป...
Arsenal : โอ้ววววว!! พี่เบิ้มสีน้ำเงินกลับมาบ้านแล้ว!!
Superman - ...แต่โลกนี้ยังจำเป็นที่จะต้องมีซุปเปอร์แมน
Starfire : ฉันรู้ว่าเขาเจ๋ง แต่นายอาจจะต้องเปิดตามองหน่อย สำหรับพวกเศษซากตึกที่กำลังร่วงลงมา
Batman : เร้ดฮู้ด เกิดบ้าอะไรขึ้น?
Red Hood : มันคือ ซุปเปอร์แมน เขากลับมาแล้วนะ แบทแมน!!
Red Hood : ยังคงดูแปลกๆไปหน่อย...แต่เขาสู้เพื่อพวกเรา!!
Arsenal : โครินาร์ด เศษตึกนั้น!!
Starfire : ได้ล่ะ แต่มันยังมีอีกมาก...ฉันไม่สามารถ...
Superman : ไม่ต้องกังวลไป ฉันอยู่นี้แล้ว
Superman - ฉันแข็งแกร่งมากกว่าที่เคยเป็น
Superman - เศษซากของยานที่ถูกทำลายน้ำหนักจำนวนหมื่นกว่าตันกำลังร่วงหล่นเข้าใส่ก็อตแธม...
Superman - ...และฉันเปลี่ยนให้เศษซากทั้งหมดกลายเป็นขี้เถ้าก่อนที่มันจะกระแทกเข้าใส่ใครสักคน
Superman : ฉันจะไม่ปล่อยให้ใครต้องตาย..
Superman - และจากนั้นทุกสิ่งก็จบลงด้วยความล้มเหลว
ซุปเปอร์แมนเผลอปล่อยหมอกสังหารออกมารอบๆตัว
Batman : เร้ดฮู้ด!! วิ่ง!!
Arsenal : เหมือนโดนเผาไหม้เลย!!
Superman - อาการติดเชื้อดูมส์เดย์ภายในตัวของฉันกำลังพรั่งพรูออกมา
Superman - นอกอวกาศฉันเรียนรู้วิธีในการควบคุมมัน...
Superman - แต่ที่นี้...ด้วยผลของคริปโตไนต์ทั้งหมดที่มีอยู่ในอากาศ...ฉันรู้สึกว่ามันหิวกระหาย...
Superman - ...มันเป็นความสุขอันเกรี้ยวกราดในขณะที่มันเริ่มต้นในการดูดกลืน...
Superman - ไม่
Superman - ดันมันกลับไป
Superman - โลกยังคงต้องการฉันอยู่
สตาร์ไฟร์พาเร้ดฮู้ดและอาร์เซนอลออกมาจากโซนหมอกสังหารของซุปเปอร์แมน
Superman - ไม่สามารถปล่อยพวกเขาไว้ให้กับเบรนนิแอค....
Starfire : ทุกๆคน!! หนีไปจากซุปเปอร์แมนเร็วเข้า!! เขามีพิษร้าย!!
Batman : ซุปเปอร์แมน นี้แบทแมนนะ!! นายสูญเสียการควบคุมแล้ว!!
Superman : เดี๋ยวก่อน...
Batman : นายไม่สามารถช่วยพวกเขาได้ในลักษณะนี้!!
Batman : ออกไปจากที่นั้นเดี๋ยวนี้!!
Starfire : ถอยออกไป!!
สตาร์ไฟร์ยิงพลังเข้าใส่หมอก
Batman : โอ้พระเจ้า
Harrow : นั้นมันใกล้แล้วนะ
Lex Luthor : ตอนนี้พวกเราฆ่าเขาได้รึยังล่ะ?
Batman : ไว้ก่อนล่ะกัน
Lex Luthor : ฉันไม่ได้ล้อเล่นนะ
Batman : พอได้แล้วลูเธอร์ ฉันไม่รู้ว่าพวกเราจะสามารถทำให้ยานของพวกเบรนนิแอคย้อนกลับไปได้โดยไม่มีเขา ได้รึเปล่า
Lex Luthor : แต่คริปโตไนต์ในชั้นบรรกาศกำลังทำลายการควบคุมของซุปเปอร์แมนที่มีต่อไวรัสดูมส์เดย์...
Batman : ก็ใช่ มันทำให้คริปโตอ่อนแอลงอีกด้วย...
Batman : ..ถ้าพวกเรากำจัดคริปโตไนต์ออกไปได้ พวกเราก็จะเป็นการเพิ่มโอกาสในการต่อสู้ให้กับซุปเปอร์แมน นั้นล่ะคือสิ่งที่เขาต้องการ ในตอนนี้ใช่มั้ยล่ะ เจ้าหนู?
Lex Luthor : ฉันไปลองนับจำนวนดูแล้ว มันมีอนุภาคที่เป็นเอกเทศของคริปโตไนต์เกือบห้าร้อยล้านล้านอนุภาค กระจายอยู่ทุกๆระดับชั้นบรรยากาศของโลกใบนี้เลยนะ คำแนะนำที่ดีที่สุดในการจะทำให้มันกลับคืนมาเหมือนเดิมคือต้องใช้กระบวนการทางวิทยาศาสตร์ไม่ต่ำกว่า 3 ปี...
Batman : งั้นก็ถึงเวลาที่ต้องก้าวข้ามกระบวนการทางวิทยาศาตร์ของนายหน่อยแล้ว
Batman : ให้ฉันได้แนะนำตัวใครบางคนกับนายหน่อยล่ะกัน...
Batman : ...นี้คือ แฟนธ่อม คิง, ดร.ซา-ดู แห่งดาวคริปตอน...นักโทษคนแรกแห่งแฟนธ่อมโซน...และศัตรูคนแรกของซุปเปอร์แมน
Phantom King : ว่าไงแบทแมน ในที่สุดนายก็เข้าใจแล้วถึงความอันตรายที่นายกำลังเผชิญอยู่แล้วงั้นสิ? ในที่สุดนายก็มาหาฉันเพื่อขอความช่วยเหลือสินะ? แต่ตอนนี้ฉันใกล้จะเป็นอิสระจากคุกอันน้อยนิดของนายแล้วล่ะ..งั้นเอาอย่างงี้มั้ยล่ะ ให้ฉันฆ่านายแทนดีมั้ย?
Batman : แฮโร่ว!! เธอเคยทำงานร่วมกับเขามาก่อน!! บอกเขาที!!
Harrow : ซา-ดู..
Phantom King : นี้ แฮโร่ว พวกเราเคยพยายามทำแบบนี้มาก่อนแล้วนิ จำได้มั้ย? ฉันให้พลังแก่เธอในการทำให้พวกโกสต์ของเธอสัมผัสได้ ฉันให้ดูมส์เดย์กับเธอด้วยตัวของมันเอง!! และเธอก็ยังไม่สามารถที่จะฆ่าซุปเปอร์แมนได้เนี่ยนะ
Harrow : ถ้าตอนนี้นายยังไม่ช่วยพวกเราล่ะก็...เขาจะฆ่าพวกเราทั้งหมด
Phantom King : พวกเราไหนล่ะ?
Phantom King : ฉันรู้ว่าตัวเองกำลังแข็งแรงยิ่งขึ้นในโลกใบนี้ ฉันไม่จำเป็นต้องมีเธอ ซึ่งฉันก็แค่รอจนกว่าเขาจะทำงานของเขาเสร็จ ปล่อยให้เขาฆ่าโลกใบนี้ที่เขารักมันสุดๆ จากนั้นฉันก็จะรักษาเขา เพื่อให้เขาได้เห็นในสิ่งที่เขากำลังทำ
Phantom King : และจากนั้นฉันก็จะฆ่าเขาซะ!!
Harrow : โกสต์โซลเยอร์...หมอกของดูมส์เดย์ไม่ส่งผลกระทบอะไรกับนายถ้านายอยู่ในสภาพสัมผัสจับต้องไม่ได้ ไปช่วยซุปเปอร์แมนหรือไม่ก็หยุดเขาซะ
Ghost Soldier : เธอสามารถเพิ่มจำนวนพวกเดดได้ ส่งพวกเขาไปกับฉันด้วย
Harrow : มันต้องเป็นไปแบบนั้นล่ะ...แต่ก่อนอื่นฉันต้องเพ่งสมาธิไปที่พลังทั้งหมดของตัวเอง...
Harrow : ...เพื่อลุยกับ แฟนธ่อมคิง
"เซาเปาโล"
Wonder Woman : มาร์เชี่ยน แมนฮันเตอร์ นี้วันเดอร์วูแมนนะ!!
Wonder Woman : ทีมของพวกเราที่ลอนดอน, เบย์จิง และ ฮุสตัน ล้มลงไปแล้ว!!
Wonder Woman : ถ้าพวกเราต้องการจะหยุดแผนอะไรก็ตามของเบรนนิแอคที่จะทำกับกองยานพวกนั้น...นายจำเป็นต้องรักษารูปกระบวนเอาไว้!!
Superman : ไม่เป็นไรหรอก จอห์น...ฉันกำลังไป...
Martian Manhunter : อย่านะ ซุปเปอร์แมน...ดูมส์เดย์มันครองร่างนายอยู่นะ!!
Superman - เขาพูดถุก ป่าได้ลุกเป็นไฟเมื่อฉันบินผ่านไป
Superman - และเสียงกรีดร้องของจอห์นช่วยเติมเต็มฉันด้วยความโกรธ
Superman - เขาผลักฉันด้วยพลังจิต...พยายามที่จะหยุึดยั้ง แต่ฉันสัมผัสได้ถึงความกลัวของเขา
Superman - ...และฉันเกลียดมัน
Martian Manhunter : พอได้แล้ว
มาร์เชี่ยน แมนฮันเตอร์ต่อยซุปเปอร์แมนกลับไป
Martian Manhunter : ขอโทษสำหรับหมัดนั้นด้วย แต่ฉันจำเป็นต้องทำให้นายไขว้เข้วเพื่อที่จะ...
Superman - ผิวของฉันรู้สึกเจ็บปวด ท้องฟ้ากลับมาสว่างอีกครั้ง ฉันรู้สึกอยากจะหัวเราะออกมา
Superman : อะไรกัน...ฉันกลับมาเป็นปกติอีกครั้งงั้นเหรอ?
Superman : นายรักษาฉันเหรอ?
Martian Manhunter : ไม่ ยังหรอก ฉันก็แค่ใช้พลังสร้างกำแพงกั้นขึ้นมาภายในจิตใจของนาย แม้กระทั่งตอนนี้ ไวรัสดูมส์เดย์ก็กำลังต่อสู้กลับมาอยู่...
Martian Manhunter : อ้ากกก!! มันแข็งแกร่งเกินไป ซุปเปอร์แมน
Superman : จอห์น ฉันขอโทษ!! ฉันไม่ได้ลงมือนะ...ฉันไม่ได้...
เมื่อมาร์เชี่ยน แมนฮันเตอร์พลาดท่าแก่จิตของดูมส์เดย์ กองยานของเบรนนิแอคก็เข้าโจมตีต่อทันที
Martian Manhunter : ได้โปรด...ฟังฉันนะ ไม่สำคัญหรอกว่านายจะดูย่ำแย่แค่ไหน...แต่ถ้านายยังอยู่ที่นี้ล่ะก็...
Martian Manhunter : ...มันจะเป็นช่วงเวลาที่แย่ของแย่ที่สุดเลย
Ghost Soldier : ซุปเปอร์แมนยานพวกนั้นกำลังจะพุ่งเข้าชนเมือง!!
Superman : โกสต์โซลเยอร์งั้นเหรอ? เอาเลย ไปจัดการมันเลย...
Ghost Soldier : ฉันไม่มีพลังไฟอะไรแบบนั้นหรอกนะ ซุปเปอร์แมน นั้นมันหน้าที่ของนาย
Superman - เริ่มรู้สึกถึงเสียงแตกภายในสมองของฉัน....เสียงคำรามของดูมส์เดย์ดังก้องผ่านร่างกายของฉันออกมาอีกครั้ง...
Superman : นาย..ไม่เข้าใจหรอก...
Ghost Soldier : ผู้คนจำนวนหลายล้านกว่าคนในเมืองนั้นกำลังจะตายถ้าหากนายยังนั่งอยู่ที่นี้!!
Superman : หลายพันล้าน หลายพันล้านอาจจะตายถ้าฉันไม่ทำ
Ghost Soldier : ได้ งั้นอธิบายกับเด็กคนนี้เอาเองก็แล้วกัน
..... : ซุปเปอร์แมน...
Superman - น้ำเสียงกระท่อนกระแท่นอันเล็กน้อยแบบนั้น...เสียงหัวใจที่ดังกระหึ่มแบบนั้น....
Superman : บาก้า!!
Baka : ใช่
Superman : นายน่าจะอยู่ที่เวเนซูเอล่า...ในชั้นใต้ดินสิ!! ข้างบนนี้มันไม่ปลอดภัยสำหรับนาย...
Baka : โกสต์โซลเยอร์บอกฉันแล้ว...บอกฉันเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดที่อยู่ในตัวของนาย
Baka : มันไม่เป็นไรหรอก
Ghost Soldier : ฉันเคยคิดว่าบาก้าเป็นสัตว์ประหลาด ฉันเคยพยายามจะฆ่าเขาตอนที่เขาผ่านขึ้นมายังพื้นผิวของโลกในครั้งแรก แต่นายเห็นว่าจริงๆแล้วเขาเป็นอะไรกันแน่ นายเชื่อในตัวเขา
Ghost Soldier : ตอนนี้ นายก็ต้องเชื่อในตัวเองเช่นกัน
Superman - เสียงของดูมส์เดย์ดังกึกก้องในตัวของฉัน หมอกสังหารหมุนรอบๆตัวฉัน แต่เด็กคนนั้นก็ไม่กังวลเลยสักนิด
Superman : บาก้า..นายไม่เข้าใจหรอก ฉันไม่เป็นตัวของตัวเอง นายต้องรีบไปก่อนที่จะ..
Baka : บาก้าจะอยู่ตรงนี้...
Superman - และเขาก็ก้าวตรงมายังฉัน บ้าเอ้ย
Superman : ไม่
Baka : ใช่
Superman - เขา...เขาเชื่อมั่น
Baka : บาก้าจะอยู่กับ...
Baka : ...เพื่อนของเขา
บาก้าเปลี่ยนร่างและเดินเข้าไปหาซุปเปอร์แมนอย่างไม่เกรงกลัวใดๆ
Superman - เสียงคำรามของบาก้า ดังกึกก้องลึกลงไปจากยุคกำเนิดโลก ซึ่งมันสามารถที่จะบดขยี้กระดูกของมนุษย์ปกติให้เป็นผุยผง
Superman - เปลี่ยนให้พวกเราทั้งหมดเป็นสัตว์ประหลาดงั้นเหรอ?
Superman - นั้นคือแผนของนายสินะ เบรนนิแอค?
Superman - ฉันยอมรับเลย
Superman - ฉันกลัว...
Superman - ...แต่นายต่างหากล่ะที่ควรจะหวาดกลัว
Superman - นั้นเป็นเพราะว่า อย่างน้อยที่สุดในตอนนี้...สัตว์ประหลาดเหล่านี้ก็รู้ตัวแล้วว่าพวกคืออะไรกันแน่
Lex Luthor : ซุปเปอร์ดูมกลายเป็นสัตว์ป่าอีกครั้งแล้ว!! แผนของพวกเราคืออะไรกันแน่และมันต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหนถึงจะใช้ได้เนี่ย?
Batman : แฮโร่ว มีพลังในการข้ามมิติ...เธอกำลังตรึงให้แฟนธ่อมคิงอยู่ในระหว่างมิติแห่งความเป็นจริงเพื่อที่เขาจะไม่สามารถหนีได้อีก!!
Lex Luthor : แล้วนั้นมันช่วยพวกเราได้ยังไงกันล่ะ?
Dr.Shay : หนึ่งในเทคโนโลยีของซา-ดูมีความสามารถในการเปลี่ยนวัตถุต่างๆให้กลายเป็นสิ่งเล็กๆได้หรือในทางกลับกัน ถ้าพวกเราสามารถ...
Lex Luthor : อา แล้วทำไมเธอถึงไม่พูดแบบนั้นตั้งแต่แรกล่ะ? งั้นพวกเราก็จะลงมือกับเทคโนโลยีของเขาในขณะที่แฮโร่วกำลังก่อกวนเขาสินะ?
Dr.Shay : ใช่ นายบอกว่านายนับพวกจำนวนโมเลกุลของคริปโตไนต์สินะ นายสามารถตามรอย...
Lex Luthor : แน่นอน เชื่อมต่อกับเซิฟเวอร์ของเธอแล้ว
แฟนธ่อมคิงยังคงหัวเราะไม่หยุด
Lex Luthor : แต่ แล้วมันหัวเราะทำบ้าอะไรล่ะนั้น? เขาต้องมีแผนอื่นอีกแน่!!
Batman : บ้าเอ้ย ลูเธอร์...มีสมาธิหน่อย!!
..... : แบทแมน?
Batman : อยู่นี้แล้ว ไดอาน่า
Wonder Woman : นายต้องเอาคริปโตไนต์ออกมาจากอากาศนะ
Batman : ฉันรู้แล้ว
Wonder Woman : นายคงไม่ขับเคลื่อนแผนการอะไรบางอย่างเพื่อทำลายเขาใช่มั้ย?
Batman : นั้น...นั้นคงเป็นหน้าที่ของเธอแล้วล่ะ..ถ้าพวกเราล้มเหลว
Superman - เมโทรโปลิส
Superman - บ้านของฉัน
Superman - ฉันได้ยินเสียงหัวใจของผู้คน 7 ล้านกว่าชีวิต
Superman - พวกเขาไม่ได้สติจากกระกระทำของเบรนนิแอค
Superman - เป็นเหมือนกันทั้งหมด เชื่องช้า ใบหน้าอันคงที่
Superman - พวกเขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าอันตรายอะไรกันแน่ที่พวกเขากำลังเผชิญอยู่
Superman : พร้อมมั้ย บาก้า?
Baka : แน่นอน!!
Superman - แต่วันนี้พวกเราจะไปช่วยพวกเขาทั้งหมด
ซุปเปอร์แมนเหวี่ยงบาก้าเข้าหากองยาน
บาก้ากลายเป็นร่างสัตว์หลาดและเข้าโจมตีพวกกองยาน ส่วนซุปเปอร์แมนก็ตรงไปหาลูอิส
Superman - ในขณะที่ฉันลงมา ฉันรู้สึกได้ถึงนาโนบอต(หุ่นยนต์ขนาดเล็ก)จำนวนหลายพันล้านกำลังโจมตีเข้าที่ระบบประสาทของฉัน พวกนั้นพยายามจะปิดตัวฉันลง ทำให้ฉันนอนหลับไปเหมือนกับคนอื่นๆ
Superman - แต่ฉันปล่อยให้หมอกของดูมส์เดย์จัดการพวกนั้นไป เครื่องจักรเล็กๆจำนวนหลายพันล้านได้ตายลงไป
Superman - มันรู้สึกดีชะมัด
Lois Lane : ซุปเปอร์แมน นายดูไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเองเลยนะ
Lois Lane - ฉันได้ยินเสียงของตัวเองกำลังพูดอยู่
Lois Lane - แต่นั้นคือปากของฉันที่เบรนนิแอคเป็นคนขยับ และยังขโมยเสียงของฉันไปอีก
Superman - ฉันได้ยินเสียงพวกเครื่องจักรในร่างกายของเธอ เสียงดังหึ่งๆและคมชัดจากทุกเซลล์ในร่างกายของเธอ..และในขณะที่ฉันกำลังคิด เธอก็ส่งหุ่นยนต์สามพันล้านกว่าตัวที่มากกว่าเก่าตรงมาหาฉัน...
Superman : เบรนนิแอค!!
Superman - แกทำอะไรกับเธอ?
Lois Lane - คลาร์ก...
อยู่ดีๆจิตของคลาร์กและลูอิสก็เชื่อมถึงกัน
Lois Lane : ...เดี๋ยวนะ!!
Clark : ลูอิส...อะไรกัน...
Lois Lane : โอ้พระเจ้า...ฉันถอดรหัสมันได้!! นายสามารถเห็นฉันได้!!
Clark : เธออยู่ในนี้มาตลอดเลยเหรอ?
Lois Lane : คลาร์ก ไม่มีเวลาแล้ว!! นายต้องหนีไป!! ฉันไม่รู้่หรอกนะว่าเบรนนิแอควางเเผนอะไรอยู่....แต่ตอนนี้เขาพยายามที่จะเก็บสะสมนายเช่นกัน....
มือของลูอิสเป็นรอยแดงซึ่งเกิดจากการพยายามแหกกรงขังภายในจิตใจ
Clark : อา ลูอิส สู้มาตลอดเวลาเลยสินะ
Lois Lane : คลาร์ก บ้าเอ้ย ออกไปจากที่นี้...
Clark : เบรนนิแอค เข้ามาข้างในพวกเราทั้งคู่แล้วลูอิส แต่พวกเราก็ยังคงอยู่ตรงนี้
Clark : ฉันเชื่อในตัวเธอ ลูอิส
Superman - ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปก็ตาม
ซุปเปอร์แมนซัดหมอกเข้าใส่ลูอิสจนกระเด็น
Superman - ลูอิส
Superman - หมอกถูกเคลียร์ออกไปแล้ว และ เมทัลโล่ก็ตรงไปหาเธอ
Superman - เขาน่าจะเป็นสิบเอก จอห์น คอร์เบน
John Corben(Metallo) : ลูอิส?
Superman - เขาเคยรักเธอ
Superman : ขอโทษด้วย
ซุปเปอร์แมนผลักเมทัลโล่ออกไป
Superman - แต่เขาก็ยังรับใช้เบรนนิแอค
Superman - ฉันจะไม่ปล่อยให้ความเสี่ยงใดๆเขามาใกล้เธอจนกว่าฉันจะรู้ว่า...
John Corben(Metallo) : ลูอิส?
Superman : ลูอิส..
Lois Lane : อะไรกัน...
Lois Lane - แสงสว่าง ความเจ็บปวดหายไปจากผิวหนัง อาการปวดหัวที่สงบลง โอ้พระเจ้า ฉันกลับมาแล้ว
Lois Lane : ฉัน..ฉันเป็นตัวฉันเองแล้ว!! คลาร์ก นายเป็นคนทำแบบนี้เหรอ?
Superman : ใช่ ฉัน...ควบคุมมัน
Superman : ใช้หมอกของดูมส์เดย์...ในการเผาพวกหุ่นยนต์เหล่านั้นไป
Lois Lane : โอ้ คลาร์ก...
Lois Lane : ฉันเชื่อในตัวนาย
ลูอิสสวมกอดคลาร์กแต่ก็ต้องถอยออกมาในทันที
Superman : ดะ ดูมส์เดย์ มันกลับมาอีกแล้ว ฉันต้องไปแล้ว
Lois Lane : เดี๋ยวก่อน คลาร์ก..
Superman : ลาก่อน
Lois Lane - คลาร์ก..นายทำให้ฉันเป็นอิสระจากการควบคุมของเบรนนิแอค...แต่ฉันยังมีพลังจิตที่เขามอบมันให้กับฉันอยู่
Lois Lane - ดังนั้นฉันเลยสัมผัสได้ถึงความหวาดกลัวของนายที่มีต่อไวรัสดูมส์เดย์ที่กำลังพรั่งพรูออกมาอีกครั้ง
Lois Lane - ไม่ใช่สำหรับนาย ไม่เคยป็นของนายเอง
Lois Lane - นายกังวลเกี่ยวกับฉัน...เช่นเดียวกับที่มีให้ผู้คนเจ็ดพันล้านกว่าชีวิตที่อาจจะถูกเผาตายถ้าหากว่านาย...
Lois Lane - ฟังฉันนะ คลาร์ก และจงจดจำมันไว้ตลอดไปด้วย โอเคมั้ย?
Lois Lane - นายไม่ได้โดดเดี่ยว
Lois Lane - นายได้ให้พวกเราทุกๆอย่างที่นายมี ยิ่งกว่าที่พวกเราสมควรจะได้ ทั้งๆที่พวกเราเต็มไปด้วยความกลัวและความเกลียดชัง...
Lois Lane : ยังอยู่รึเปล่า จอห์น?
John Corben(Metallo) : ลูอิส?
Lois Lane - ดังนั้นฉันจะพูดมันออกมาอีกครั้ง...ฉันไม่สนใจเรื่องของเบรนนิแอคหรือไวรัสดูมส์เดย์หรืออะไรอย่างอื่นหรอก...
Lois Lane - ...ฉันเชื่อในตัวนาย คลาร์ก เคนท์
Lois Lane - ฉันเชื่อในตัวซุปเปอร์แมน
Lois Lane - และพวกเราจะไม่หยุดต่อสู้เคียงข้างนาย
Lois Lane - ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในลำดับต่อไปก็ตาม
Batman : แฮโร่ว!! เขาสูญเสียการควบคุมอีกครั้งแล้ว...และตอนนี้ไดอาน่ากำลังรับมือกับเขาอยู่!!(อยู่ในเล่มที่แล้ว) หนึ่งในนั้นกำลังจะตายเว้นแต่ว่า....
Harrow : ไม่ต้องกังวลไป ฉันได้สิ่งที่ฉันต้องมาจากซา-ดูแล้ว ลูเธอร์...ข้อมูลการติดตามพวกนั้นล่ะ(หมายถึงจำนวนโมเลกุลทั้งหมดของคริปโตไนต์)
Lex Luthor : อัปโหลดอยู่!!
Harrow : สวยเลย ฉันกำลังจะปล่อยออกไปแล้วตอนนี้
Harrow - ...เปิดการทำงานของประตูมิติขนาดเล็กจำนวนห้าร้อยล้านๆแห่ง...
Harrow - ..และะะ...
Harrow - ...ลาก่อนนะ
แฮโร่วจัดการส่งโมเลกุลทั้งหมดของคริปโตไนต์ผ่านประตูมิติ จนหายไปหมดจากชั้นบรรยากาศ
Phantom King : ยินดีด้วย
Phantom King : นายรักษาหมาได้แล้ว
Phantom King : ซึ่งแน่นอนเลยว่า...มันก็หมายถึงชาวคริปโตเนี่ยนทั้งหมดที่อยู่บนโลกใบนี้ได้ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นมาอีกหน่อย
แฟนธ่อมคิงบินหายไปจากป้อมปราการ
Lex Luthor : แผนดีนิ
Batman : หุบปากซะ ลูเธอร์...
Superman - ....และมองดูดอกไม้ไฟนั้นสิ
คริปโตที่หายเป็นปกติก็บินออกมาหาซุปเปอร์แมนที่ร่างกายกลับมาเป็นปกติแล้วเช่นกัน
Superman : เด็กดี
Wonder Woman : คลาร์ก...
Superman : ไดอาน่า...ฉันขอโทษ...
Wonder Woman : เงียบไปเลย...สิ่งที่สำคัญที่สุด...
Wonder Woman - ...นั้นคือนายกลับมาแล้ว
เมื่อกลับเป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง ซุปเปอร์แมนจึงบินออกไปช่วยผู้คนบนโลก
Lois Lane : อา คลาร์ก นายทำได้
Superman : ไม่ ลูอิส เธอต่างหากล่ะ เธอ บาก้า แบทแมน ไดอาน่า...ทุกๆคนเอื้อมมือออกมาและ...
Lois Lane : ไม่นะ
Superman : เกิดอะไรขึ้น?
Lois Lane : ...ยานของเบรนนิแอค...
Superman : พวกเราทำลายมันหมดแล้ว มันจบแล้ว
Lois Lane : ไม่...ฉันมองเห็นมันแล้วตอนนี้...เหนือท้องฟ้า...ข้ามไปหกพันกว่าไมล์...
Lois Lane : ยานนั้น...พวกเราก็แค่ถูกทำให้ไขว้เขวเท่านั้น
Lex Luthor : ...นายควรจะฟังฉันนะ สิ่งหนึ่งที่ฉันรู้เกี่ยวกับพวกผู้ร้ายนั้นคือ...
Lex Luthor - ...พวกนั้นมักจะมีแผนอื่นเตรียมไว้เสมอ
ยานลำใหญ่ออกมาจากประตูที่ไซบอร์กซุปเปอร์แมนสร้างเอาไว้!!
โปรดติดตามตอนต่อไป!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น